NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο φακός συλλαμβάνει τους Nicolas Kiefer και Britney Spears ενώ τρώνε τα νύχια τους.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ Η ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ;
Πλέον ένα στα πέντε παιδιά τρώει τα νύχια του ή τραβάει τα μαλλιά του και τα φρύδια του. Για πολλούς ανθρώπους η κατάσταση αυτή είναι τόσο επιβαρυντική που αναζητούν ιατρική βοήθεια.
Για ότι αφορά την ονυχοφαγία, είναι μια κατάσταση που δύσκολα μπορεί να κρυφτεί και παρατηρείται πάρα πολύ τακτικά, κυρίως σε νεαρά, μεσήλικα και, ακόμη πιο σπάνια, σε γηραιότερα άτομα. Είναι μία χαρακτηριστική κατάσταση, όπου εντελώς απότομα ο παθών φέρει το χέρι στο στόμα και αρχίζει να μασάει τις άκρες των νυχιών. Στην περίπτωση της ονυχοφαγίας, μερικές καταστάσεις είναι τόσο ακραίες, που οι πάσχοντες τρώνε σχεδόν ολόκληρο το νύχι.
Μια ανάλογη και πολύ συγγενής διαταραχή, που συνήθως συνυπάρχει με την ονυχοφαγία, είναι η τριχοτιλλομανία. Σε αυτή την περίπτωση, οι πάσχοντες ξεριζώνουν τις τρίχες ορισμένης περιοχής της κεφαλής ή, πολύ πιο τακτικά, τα φρύδια ή σπάζουν μπιμπίκια ή περιστρέφουν μικρές ομάδες τριχών μέχρι να τις ξεριζώσουν.
Από πολύ παλιά, γιατροί και, κυρίως, ψυχίατροι, προσπαθούσαν να δώσουν μια εξήγηση στο φαινόμενο, όμως, έμενε αναπάντητο, διότι λόγω της συχνότητας παρουσίασής τους –όπως είπαμε, σχεδόν κάθε πέμπτος εμφανίζει τη μία ή την άλλη από τις διαταραχές- θεωρήθηκε μια φυσιολογική απόκλιση.
Ο πρώτος που έκανε μια «προσπάθεια επιστημονικής εξήγησης» ήταν ο μεγάλος ψυχίατρος Φρόυντ, κατά τον οποίον, οι εκδηλώσεις αυτές είναι κινητικές εκφράσεις καταπιεσμένου σεξουαλικού άγχους. Μια πιο σύγχρονη, κυρίως νευρολογικής υφής εκδοχή, είναι ότι μασώντας τα νύχια ή τραβώντας τις τρίχες, διεγείρεται ο εγκέφαλος στην παραγωγή ιδίων οπιοειδών , που δίνουν την αίσθηση της ανακούφισης, της ευχαρίστησης και αρκετές φορές, της ηδονής. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές παρατηρούνται οι εν λόγω αποκλίσεις κατά τη διάρκεια ερωτικών περιπτύξεων ή σε καταστάσεις εντόνου ψυχικού στρες και συναισθηματικής φόρτισης.
Νέες έρευνες, κυρίως με την μαγνητική τομογραφία και την καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας στο εγκεφαλογράφημα, έδειξαν ότι παιδιά με μαθησιακές διαταραχές, υπερκινητικά σύνδρομα ή διαταραχές μάθησης και προσοχής εμφανίζουν τρεις έως πέντε φορές περισσότερο τις παθολογικές καταστάσεις σε συνάφεια με δυσλειτουργία του μετωπιαίου λοβού από ότι φυσιολογικά παιδιά.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι σε όλες τις περιπτώσεις ονυχοφαγίας και τριχοτιλλομανίας κρύβεται μια εγκεφαλική δυσλειτουργία, άρα, νοσηρή κατάσταση, η οποία ανάλογα της έντασής της χρήζει και ιδιαίτερης θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Βέβαια, όταν το φαινόμενο αυτό δεν ενοχλεί τον πάσχοντα κοινωνικά ή θεωρείται πολύ ελαφράς μορφής, δε χρειάζεται και ειδικός θεραπευτής. Πολλές φορές αντιμετωπίζεται με αυτοπειθαρχία και άσκηση.
Αν, όμως, τα αποτελέσματα είναι φτωχά, τότε καλό είναι να έρχεται η ιατρική συμβουλή. Και επειδή εδώ βγαίνει αμέσως η ερώτηση, ποιος είναι ο αρμόδιος ιατρικός κλάδος για αυτές τις διαταραχές, πληροφοριακά πρέπει να αναφερθεί ότι προηγείται μια νευρολογική εξέταση και ακολουθείται κατόπιν μα ψυχοθεραπευτική υποστήριξη.