NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΝΕΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΩΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΩΝ, ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΟΜΟΚΥΣΤΕΪΝΑΙΜΙΑ.
Οι ημικρανίες βασανίζουν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Σχεδόν ένας στους δέκα Έλληνες πάσχει από ένα είδος ημικρανίας. Η πιο επικίνδυνη μορφή των ημικρανιών είναι αυτή του κληρονομικού τύπου με αύρα.
Πρόκειται για το κλασσικό επώδυνο σύνδρομο του «μισού» της κεφαλής, με προηγούμενο «σφίξιμο» του στομαχιού, τάση για εμετό, αίσθημα κενού κεφαλής ή αδιαθεσίας, μούδιασμα κάποιων άκρων, ίλιγγο ή και σφύριγμα στο αυτί.
Θόρυβος και έντονο φως, όπως και κάθε είδους στρες, επιδεινώνουν την συμπτωματολογία αυτή. Η θεραπεία είναι συμπτωματολογική και προσωρινή.
Σε έρευνες ετών, που κάναμε σε ασθενείς με ημικρανίες και ιδιαίτερα, κληρονομικού τύπου, εντοπίσαμε μια άκρως ενδιαφέρουσα μεταβολή του αίματος.
Μια πρωτεΐνη, η ομοκυστεΐνη, είναι περίπου διπλάσια σε περιεκτικότητα σε ασθενείς με ημικρανίες σε σχέση με τους υγιείς. Πέραν δε τούτου, η ποσότητα της περιεκτικότητας της ομοκυστεΐνης στο αίμα των ασθενών έχει μια ευθεία αναλογία με την ένταση των συμπτωμάτων της ημικρανίας.
Μάλιστα, σε χρόνιες μορφές ασθενών, που τελούν σε θεραπεία, η ομοκυστεΐνη μειώνεται, εάν υπάρχει υποχώρηση των συμπτωμάτων, γεγονός που δείχνει τον υψηλής σημασίας ρόλο που έχει στις παθήσεις αυτές.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η συγκέντρωση της ομοκυστεΐνης είναι «δηλητηριώδης» και άκρως επικίνδυνη, όταν υπερβεί ένα συγκεκριμένο όριο.
Η ομοκυστεΐνη είναι ένα προϊόν του μεταβολισμού της μεθειονίνης (διεργασία υψίστης ζωικής σημασίας), που πρέπει να αποβάλλεται άμεσα από τον οργανισμό.