NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΣΤΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΟΓΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.
Το μεγάλο ερωτηματικό που βασανίζει τον Έλληνα ψηφοφόρο στις σημερινές ευρωπαϊκές εκλογές είναι γιατί είναι συγχυσμένος και αυτός και η πολιτική ηγεσία. Δηλαδή, γιατί πρέπει να ψηφίσει, τι πρέπει να ψηφίσει, αν θα ψηφίσει και αν αυτοί που ψηφίζει ξέρουν πού πάνε, αν τον διοικούν, γιατί τον διοικούν και αν έχουν ευθύνη απέναντι στην διοίκηση που ασκούν.
Η σύγχυση όλη αυτή βασίζεται σε έναν υποδερμικό, αλλά, πολυχρόνιο παραλογισμό, που άρχισε μετά τα χρόνια του εμφύλιου πολέμου και έφτασε μέχρι σήμερα.
Σαν ευρηματικός λαός με ακραία συμπεριφορά που είμαστε, αρνούμαστε πάντοτε να διδαχθούμε από την ιστορία, αντιμετωπίζαμε το σήμερα -το οποίο πάντοτε ήταν βαρύ και δύσκολο- με την φαντασία ότι το αύριο θα ήταν καλύτερο και εύκολο.
Δυστυχώς, αυτή την νοοτροπία την περάσαμε και στα σχολεία και έγινε πλέον ένα φθηνό διδασκαλικό μάθημα που ακολούθησε μέχρι σήμερα.
Οι συγχυσμένοι νεοέλληνες είναι αυτοί που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό που δεν έγινε χτες, δεν μπορεί να γίνει αύριο, εφόσον η σημερινή διοίκηση εξακολουθεί και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο.
Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς σαν τους βιβλικούς ναούς, το οδήγημα της σύγχυσης σε λάθος σκοπούς και η παρερμηνεία του τζόγου και του «ηγεμόνα» σαν από μηχανής θεός, που θα λύσει το σημερινό πρόβλημα.
Παρόλα αυτά, σαν ιδιαίτερα οξυδερκής λαός γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι τίποτα από αυτά που δεν θα γίνουν εξακολουθούν μια αρνητική πορεία και το έθνος και το κράτος και η σύγχυση μεγαλώνει.
Η μεγάλη ελπίδα είναι η περισσότερη αυτοσυγκέντρωση, η απόδοση του παραλογισμού, που φέρνει η σύγχυση και η επαναφορά του πνεύματος και του ορθού τρόπου σκέψης σε υγιή επίπεδα.
Βέβαια, για κάτι τέτοιο δεν φτάνει μόνο η αρνητική σκέψη (π.χ. να μην κατεβούν στις εκλογές) ή η αντίδραση (απομόνωση), αλλά, η επαναφορά της λογικής, της ορθολογιστικής σκέψης. Ο καθένας από μόνος του ή και συλλογικά, αν και είναι πολύ δύσκολο. Αυτό, μάλλον, θα γίνει, γιατί το έχουμε περάσει αρκετές φορές και θα είναι και για λόγους καθαρά επιβίωσης, ξέρουμε να υπολειτουργούμε καλά.
Σε αναμονή, λοιπόν.