NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΕΧΕΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Συγκεκριμένα κάθε ερωτική έκφραση έχει και ανάλογο ορμονικό υπόβαθρο π.χ την σωματική έλξη την προκαλεί μια κυρίως «ανδρική» ορμόνη η τεστοστερόνη. Πρόκειται για μια ορμόνη που αυξομειώνεται ανεβοκατεβάζοντας έτσι και την «μετοχή» της επιθυμίας στο ερωτικό χρηματιστήριο. Η έλλειψή της είναι και καταλυτική για την εμφάνιση της κατάθλιψης. Πράγμα που συνοδεύεται και από την έλλειψη της επιθυμίας.
Το ερωτικό πάθος, το «κουμαντάρει» η ορμόνη ντοπαμίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής που έχει άμεση πρόσβαση στο κέντρο «επιβράβευσης – ικανοποίησης» του εγκεφάλου. Ανάλογα με την ποσότητα της ντοπαμίνης έχουμε και την μεγαλύτερη ή μικρότερη αίσθηση της ηδονής. Μια ηδονή που γίνεται σιγά – σιγά συναίσθημα όταν ενεργοποιείται η επόμενη ορμόνη του έρωτα που είναι η οξυτοκίνη. Είναι η ορμόνη της αφής και της αγάπης. Διεγείρει τα άτομα στο να είναι μαζί και να συνυπάρχουν αγαπημένα. Από αυτή την ορμόνη δημιουργείται και η αίσθηση της στοργής.
Βέβαια ο συντονισμός των ορμονών αυτών γίνεται από τον εγκέφαλο με βάση την μνήμη και καθοδήγηση από διάφορα γονίδια.