NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ. ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η ΓΛΥΚΟΖΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΑΜΟ.
Υπάρχουνε πάρα πολλά άτομα και όχι μόνο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού που έχουνε μια τάση να πίνουν παγωμένο νερό η ακόμη να δαγκώνουν και τα παγάκια. Σε αυτήν την περίπτωση κατά κανόνα έχουμε μια υποθαλαμική διαταραχή. Ο υποθάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός ο οποίος ρυθμίζει την αντιδιουρητική ορμόνη (βαζοπρεσσίνη). Αρκετές φορές η διαταραχή του υποθαλάμου έχει σαν αποτέλεσμα την κακή υπερβολική ή λίγη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης από την υπόφυση. Αυτό γίνεται στις νευρολογικές περιπτώσεις σε εκφυλιστικά νοσήματα, χρόνια χρήση φαρμάκων ή ναρκωτικών.
Το χαρακτηριστικό αυτής της πάθησης είναι η υπερβολική δίψα και η πολυουρία χωρίς όμως να ανιχνεύεται η γλυκόζη στα ούρα.
Όταν δεν υπάρχει γλυκόζη στα ούρα είναι χαρακτηριστικό ότι το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα προέρχεται από αλλού εμπροκειμένου από τον άποιο διαβήτη και όχι από άλλη αιτία.
Ένα άλλο σύμπτωμα που συχνά παρατηρούμε στον άποιο διαβήτη είναι η αφυδάτωση μικρή ή μεγάλη ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες.
Κατά τα άλλα εμφανίζονται κατά διαλλείματα ευαισθησία και πυρέτια, διάρροια και μερικές φορές αύξηση βάρους λόγω προσπάθειας του οργανισμού να τα κρατήσει τα υγρά. Παράλληλα όμως υπάρχει και πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος αφυδάτωσης και απώλεια καλίου με καρδιακές διαταραχές.
Εκείνο πάντως που πρέπει κανείς να προσέχει σε τέτοιες περιπτώσεις και να υποψιάζεται την ύπαρξη άποιου διαβήτη είναι η πολυδιψία και η πολυουρία.