NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ 20% ΠΕΡΙΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΝ (ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ) Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΖΕΙ ΕΝΑ «ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΔΡΑΜΑ».
Χαρακτηρίζεται αυτό το δράμα από τον διαχωρισμό, την πολιτιστική αλλοτρίωση, την έντονα αυξημένη ανεργία, απομόνωση κάποιων ομάδων.
Έτσι έχουμε ένα δια αφής συνοριακό διαχωρισμό με τους πρώτης και δεύτερης γενιάς μετανάστες που ζουν σε συγκεκριμένα μέρη απομονωμένοι και αντιδραστικοί σε ότι φαίνεται την ολοκλήρωση τους με τους ντόπιους οι οποίοι πιο επιθετικοί απομονώνονται στις δικιές τους γειτονιές και δεν συμπλέουν με τίποτα με την νέα κατάσταση.
Απίστευτα δύσκολο να αντιπαραβάλλουμε προκαταλήψεις και των δύο πλευρών, να τις απαλύνουμε και να δημιουργήσουμε μια διαδικασία αμοιβαίας αποδοχής που απαιτεί πολύ προσπάθεια και εμπιστοσύνη.
Εκεί έρχεται ένα νέο στοιχείο εσωτερικής έντασης όπου η ικανότητα αυτοκριτικής είναι απολύτως απαραίτητη και για τα δύο μέρη.
Σεβασμός της ελευθερίας και ανεξιθρησκίας που απαιτεί ο μετανάστης πρέπει να βρίσκει ανταπόκριση και στον ίδιο σε ότι αφορά την θρησκεία και την κουλτούρα του ιθαγενούς. Το ευχάριστο είναι ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν συγκρούσεις και από ότι δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία δεν θα υπάρξουν και στο μέλλον. Σιγά, μαλακά, μπορεί να γίνει η αναπλήρωση των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων από νέους που έρχονται φτάνει να υπάρχει ικανότητα της αυτοκριτικής από όλα τα μέρη.