NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ RICH ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΜΙΔΙΟΥ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΖΩΗΤα μεγάλα ξενοδοχεία και γενικά τα ακριβά μαγαζιά και τόποι παραμονής δημιουργούν με τον καιρό ένα μύθο ο οποίος μύθος επιβάλει στον νεόπλουτο ή σε αυτόν που προσπαθεί να βρει τρόπο να μπορέσει να πάει εκεί την ανάγκη να ζήσει αυτή την ζωή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι «riches», από το ξενοδοχείο Rich στο Παρίσι το οποίο είναι εδώ και 200 χρόνια το προπύργιο των νεόπλουτων. Βέβαια υπάρχει και η ιστορία που λέει εκεί μεγάλα ονόματα όπως η Coco Channel, ο Charlie Chaplin, ο Marcel Proust η Greta Garbo, Ernest Hemingway, η Audrey Hepburn έχουνε βρει κατά καιρούς και αυτοί παρηγοριά για το ένστικτο της επιβεβαίωσής τους.Με την παραδοχή ότι το εμπόριο δεν πεθαίνει ποτέ, άρα συνεπώς όσο βαθειά και να είναι μια κρίση κάποιοι θα έχουνε λεφτά για πέταμα ή για ξόδεμα είτε θα προέρχονται από τους μαχαραγιάδες της Ινδίας, είτε από τους πλούσιους Σείχηδες, είτε από τους νεόπλουτους Ρώσους, πάντα υπάρχει κάτι που να τους τραβάει να δίνουν εκεί τα λεφτά τους πληρώνοντας έναν καφέ τουλάχιστον 20€ και ένα πρωινό πάνω από 100€.
Με πόση επιβεβαίωση ξυπνά κάποιος όταν έχει κοιμηθεί στην σουίτα της Coco Channel ή πέρασε το βράδυ του στο τραπέζι του Marcel Proust άσχετα αν αυτό θα του κοστίσει και για 24 ώρες 10.000€ περίπου. Το χρήμα δεν παίζει κανένα ρόλο όταν ο ψυχαναγκασμός για να δώσει ικανοποίηση στο κέντρο του εγκεφάλου απαιτεί τέτοια έξοδα.Συνεχίζοντας την έξυπνη διαδικασία του ψυχαναγκασμού της επιβεβαίωσης το Rich κανονίζει οι πελάτες του να έχουν επόμενο σταθμό ανάλογο ξενοδοχείο (Colchester) στο Λονδίνο, ή το Pajatso Hotel στη Βενετία ή το Hustler στην Ρώμη στην πλατεία της Ισπανίας ή ακόμη στην Βιέννη το Imperial η στο Βερολίνο το Adlon.
Μια επιπλέον πινελιά στον άρρωστο εγωισμό και στον ψυχαναγκασμό της επιβεβαίωσης είναι και η υποδοχή που γίνεται στο πελάτη προσωπικά από μια Hostess του ξενοδοχείου σε ανάλογη ενδυμασία που τον συνοδεύει μέχρι την πόρτα του Rich.