NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΡΘΩΘΕΙ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗΣ Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΨΥΧΩΣΕΙΣΉδη όπως έχουμε αναφέρει και αλλού πάνω από το 1% όλων των ανθρώπων κάποια φορά έχει μια ψυχωτική σχιζοφρενικού τύπου διαταραχή. Σε αυτήν την συχνότητα υπάρχουν βέβαια και κάποιες οικογένειες που το εμφανίζουν πιο τακτικά από ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός δηλαδή σαν 10% περισσότερο.
Στις περιπτώσεις αυτές όταν ένας εκ των δύο γονιών έχει αποδεδειγμένα μια σχιζοφρενική ψύχωση η επιβάρυνση για τα παιδιά ανέρχεται σε 10-15%. ‘Όταν δε αρρωσταίνουν και οι δύο γονείς και υπάρχει ανάλογο αναμνηστικό στην πορεία τους τότε ο κίνδυνος για τα παιδιά ανέρχεται πλέον από 30-50%.
Νέα χαρακτηριστική παράμετρος είναι και η εμφάνιση σχιζοφρενικών ψυχώσεων σε διδύμους η οποία δίνει και ένα μέτρο για την γονιδιακή επιβάρυνση που υπάρχει στην σχιζοφρένεια. Όταν έχουμε μονοζυγότες διδύμους τότε το ποσοστό ανέρχεται από 20-50% ενώ όταν έχουμε ετεροζυγώτες είναι 10-15% δηλαδή περίπου όσο είναι και στα φυσιολογικά αδέλφια.
Στα αδέλφια της ίδιας οικογένειες ανέρχεται το ρίσκο από 6-10%. Το ότι οι μονοζυγότες δίδυμοι ασθενείς πολύ τακτικότερα από όλα τα άλλα είδη συγγένειας επιτρέπει την υπόθεση ότι υπάρχει και ένας κληρονομικός παράγοντας υψηλού κινδύνου σε αυτή την περίπτωση. Αυτός ο κληρονομικός παράγων εντοπίζεται σε συγγενείς 2ου βαθμού (θείους, θείες, ανίψια, ξαδέλφια κ.λ.π.) που φτάνει σε μια συχνότητα 3-4%. Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν είναι ποτέ στο 100% σίγουρα και όλο ανανεώνονται τα στατιστικά προκύπτοντας περίπου ίδιοι αριθμοί αλλά πάντως χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη όταν έχουμε το οικογενειακό αναμνηστικό επιβαρυμένο.