NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΜΕΣΑ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΑ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΝΑ ΜΑΝΤΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥΣ.
Ένα πιο απλό παράδειγμα είναι όταν θέλουμε να ξέρουμε αν ο εγκέφαλος πηγαίνει στην μια ή στην άλλη κατεύθυνση.
Το πείραμα που χρησιμοποιούμε είναι ότι λέμε δυο διαφορετικούς αριθμούς και αφήνουμε στον εγκέφαλο που ήδη έχουμε εξετάσει και ξέρουμε τι θα κάνει, να μαντέψει, να κάνει αυτό που πρέπει, δηλαδή του ζητάμε ή να αφαιρέσει ή να προσθέσει τους αριθμούς.
Κατά κανόνα, στο 70% των περιπτώσεων, γίνεται αυτό που ήδη έχουν δείξει οι εξετάσεις.
Το εγκεφαλικό κύκλωμα, που βασίζεται κυρίως στο προμετωπιαίο λοβό και κατευθύνει αυτό εδώ το πράγμα, είναι δυνατόν λοιπόν να μας οδηγήσει να μαντέψουμε τι πρόκειται να κάνει στο 70% των περιπτώσεων, ο εγκέφαλος.
Δηλαδή, είναι ένα βήμα, το οποίο σε λίγο και με την εξέλιξη που μπορεί να πάρει, εάν μαζέψουμε τα κατάλληλα στοιχεία, θα είναι δυνατόν, να προσδιορίσουμε την αναμενόμενη συμπεριφορά του ατόμου που μας ενδιαφέρει.
Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει και από «κοντά» και από μακριά, και για έναν ή και για πολλούς ανθρώπους.
Δεν έχει σημασία τόσο το ότι γίνεται ή το πώς γίνεται, σημασία έχει ότι πλέον μπορεί μέσω των τεχνικών προδιαγραφών, που σήμερα έχει ο άνθρωπος στην διάθεση του, να γίνει σε μεγάλη έκταση και βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος της λάθος εκτίμησης ή της λάθος διεκπεραίωσης αυτών των γνωρισμάτων ή αυτών των αποτελεσμάτων που πρέπει να συλλέξουμε.
Πρόκειται, για ένα ηθικό θέμα, αλλά πρώτα προέχει να γνωρίζουμε τα όρια των τεχνικών δυνατοτήτων.