NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΓΟΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΤΟΥΝ ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΠΡΟΜΕΤΩΠΙΑΙΟ ΦΛΟΙΟ, ΈΤΣΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ.
Ο προμετωπιαίος φλοιός, ο μέσος και ο πλάγιος, είναι τα «κλειδιά» που ρυθμίζουν το συναίσθημα και κατ’ επέκταση την κοινωνική συμπεριφορά του ατόμου.
Έτσι λοιπόν, όταν σε αυτή την περιοχή αυξηθούν για διάφορους λόγους, κυρίως λόγω επιγενετικών διαταραχών, ή ορμονικών παρεμβάσεων, ακόμη και ηλεκτρικών σημάτων, τα βιοηλεκτρικά σήματα μεταξύ των κυττάρων, αλλάζει ουσιαστικά και η συμπεριφορά.
Έτσι από ένα λιοντάρι μπορούμε να κάνουμε έναν άνθρωπο ποντίκι και το αντίστροφο.
Βέβαια, τα περισσότερα από αυτά τα πειράματα είναι σε επίπεδο πειραματόζωων, αλλά κατ’ επέκταση τόσο απο νευροβιολογικές παρατηρήσεις που έχουν γίνει και λαμβάνοντας και υπόψη τις περιβαλλοντολογικές επιδράσεις, όπως την εκπαίδευση και τον πλούτο, βλέπουμε ότι στους μηχανισμούς του εγκεφάλου της περιοχής εδράζεται και η δραστηριότητα που φέρνει την κοινωνική θέση του ατόμου, ως προς τη σχέση που έχει αυτή με άγχος, κίνητρα, εξαρτήσεις και καταστάσεις.
Δηλαδή, προχωρεί όλο και περισσότερο η νευροεπιστήμη σε ένα στάδιο τέτοιο που ελέγχοντας τον προμετωπιαίο λοβό και τις περιβαλλοντολογικές καταστάσεις του ατόμου, σήμερα που με την ψηφιακή τεχνολογία είναι εύκολοι αυτοί οι συνδυασμοί σε επίπεδο ολογραμμάτων, μπορεί να θέσει επακριβώς την «διάγνωση» της πνευματικής και κοινωνικής κατάστασης που υπάρχει στον εγκέφαλο του καθενός και να την συγκρίνει με την αληθινή αυτή υπόσταση που έχει κοινωνικά.
Ακόμη δε περισσότερο μπορεί και να επηρεάσει όλες αυτές τις καταστάσεις.