NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΜΦΡΑΚΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ (ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ).Μεγάλη ομάδα αντιδιαβητικών είναι οι λεγόμενες σουλφονυλουρίες προερχόμενες από τα σουλφοναμίδια που ανακαλύφθηκαν ήδη το 1942 από τον Μαρσελ Ζαμπρόν.
Από τότε έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην θεραπεία του διαβήτη και κάθε τόσο παρουσιάζονται κάποιες χημικές μεταβολές που τις εμφανίζουν οι σουλφονυλουρίες σαν αντιδιαβητικά φάρμακα της επόμενης γενιάς.
Αν και η βασική τους σύνθεση ήταν προορισμένη για αντιβίωση τελικά κατέληξε να είναι το βασικό φάρμακο για την τροποποίηση της ινσουλίνης και την δημιουργία υπογλυκαιμίας στο αίμα. Οι υπογλυκαιμίες είναι κάποιες από τις μεγαλύτερες παρενέργειες που κάποιοι έχουνε και είναι πάρα πολύ δύσκολο να ρυθμιστεί αυτό ιδιαίτερα στον διαβήτη τύπου 2 όπου κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται τα φάρμακα αυτά. Η δυσκολία της προσαρμογής του μεταβολισμού σχετικά με την ινσουλίνη είναι ότι δρούνε παράλληλα και στο πάγκρεας και στο ήπαρ έτσι που ο δύσκολος συντονισμός να φέρνει μερικές φορές ακραίες καταστάσεις.
Η λύση τους είναι προσωρινή και περιορισμένη και για να υπάρξει μια ουσιώδης αντίδραση πρέπει να οφείλεται σε διαιτητικούς παράγοντες και καθημερινή τροποποίηση της ζωής.