NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Στον πανικό που γεννάει αυτή τη στιγμή η οικονομική κρίση, στη χώρα θριαμβεύει, κατά κάποιο τρόπο, η αλογία και η ανομία. Οι νόμοι, που συνοψίζουν την κοινή λογική για κοινή προστασία, καταλύονται ανά πάσα στιγμή από ομάδες ανθρώπων σε διάφορες υπηρεσίες που κατέχουν κυρίως κομματικές ευεργετημένες θέσεις, προκειμένου να μην προωθούν αιτήματα πολιτών ή να δυσχεραίνουν τη ζωή ανθρώπων σαν να είναι στρατός κατοχής. Για αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει μια εκβιαστική ασυλία, η οποία αναφέρεται σε πράξεις παρελθόντος ακόμη και του εμφυλίου, εκμαιευμένη από τα δίκια ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και αγωνίστηκαν για τις θέσεις αυτές που παρασιτικά κατέχουν οι εν λόγω άλογοι άνθρωποι. Το δυσάρεστο είναι ότι αυτό έχει γίνει, κατά κάποιο τρόπο, κρατική συνείδηση και περνάει σε όλους τους φορείς εξουσίας που παρέχουν χέρι βοηθείας σε αυτόν τον παραλογισμό, με αποτέλεσμα να κυλάμε όλο και περισσότερο στην ψύχωση της απώλειας της συνείδησης και να θεωρούμε  τη συμπεριφορά αυτή ως κρατική έκφραση. Η δε ασυλία που δίνεται και εξακολουθεί να δίνεται και αδιάφορα παρατηρείται έχει, πλέον, αμφίδρομη πορεία, έχει πάει προς τους πολιτικούς, έτσι ώστε να έχουμε ένα κράμα μιας μικρής μερίδας ανθρώπων, όπως είπαμε στρατό κατοχής, που βασανίζει τους υπολοίπους. Η έκρηξη της οικονομικής κρίσης θα φέρει οπωσδήποτε και αντιδράσεις σε αυτόν τον τομέα.