NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ.
Αυτό που ακόμη είναι στη σκοτεινή πλευρά είναι ποιά είναι τα γονίδια αυτά και ποιος είναι ο αριθμός τους που σχετίζεται με αυτό το πρόβλημα. Κατά κανόνα, αναφέρεται ένα ποσοστό πάνω από 50% των χρωμοσωμάτων, σχετιζόμενα με τη σχιζοφρένεια και μάλιστα τα μακρά σκέλη των χρωμοσωμάτων 5,11 και 18 και τα βραχέα σκέλη του χρωμοσώματος 19. Η εμφάνιση της σχιζοφρένειας είναι πολύ πιο τακτική σε συγγενείς και άλλες γονιδιακές διαταραχές όπως π.χ. το σύνδρομο Κλαϊνεφέλτερ, το σύνδρομο Τέρνερ και άλλες χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Τα γεγονότα αυτά συνηγορούν έντονα με την άποψη ότι αν είχαμε το «μαγικό ραβδί» που θα μας έδινε τη δυνατότητα της γονιδιακής διερεύνησης της σχιζοφρένειας, θα είχαμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα σε διάγνωση και θεραπεία αυτών των καταστάσεων. Ίσως αυτό είναι αναμενόμενο τα επόμενα χρόνια.