ΕΙΣΑΓΩΓΗ : Βουλιμία και ανορεξία, πρόκειται για δυο αρρώστιες με την ίδια ρίζα που κατά κανόνα πιστεύονται και θεωρούνται νοσήματα της εφηβικής και μέσης ηλικίας. Παρόλα αυτά , πρόκειται ουσιαστικά παιδικά νοσήματα με πολύ πρόωρη εμφάνιση και γι’ αυτόν τον λόγο θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Αυτό συμβαίνει διότι εάν δεν τεθεί έγκαιρα η διάγνωση πλέον από την εφηβεία και μετά σχεδόν δεν αντιμετωπίζονται. Πρόκειται για ψυχωτικό νόσημα διαταραχής του σιτισμού και είναι το εκκρεμές ανάμεσα στο υπέρβαρος και στην πλήρη αδυναμία, δηλαδή την βουλιμία και την ανορεξία. Η μεν βουλιμία προσβάλλει περισσότερο τα αγόρια παρά τα κορίτσια όπως έδειξαν νεότερες έρευνες ενώ η ανορεξία κατά πολύ μεγάλο ποσοστό μόνο τα κορίτσια. Ίσως ο ορμονικός παράγοντας εδώ να παίζει κάποιο ρόλο σε επικουρία με την σύγχρονη κοινωνική αντίληψη περί λεπτόσωμης εμφάνισης. Η βουλιμία θεωρείται μια εγκεφαλική διαταραχή σε επίπεδο νευροδιαβιβαστών στον μεσεγκέφαλο. Τα επακόλουθα αυτής της διαταραχής είναι η διαταραχή εκκρίσεως ορμονών και τελικά μετά από χρόνια εξέλιξη του νοσήματος τα δευτερεύοντα συμπτώματα είναι διαταραχή ηλεκτρολυτών, μεταβολισμού , κυκλοφορικού κλπ τα οποία οδηγούν τον ασθενή και στον ιατρό όπου είναι πια και οι τελικές φάσεις όπου το νόσημα αυτό καθαυτό και οι απόρροιές του γίνονται οφθαλμοφανείς.

Στατιστικά λέγεται ότι υποφέρουν αυτή την στιγμή περίπου το 6-10% των παιδιών στην Ευρώπη με σταθερά ανοδικές τάσεις. Ένας από τους κύριους λόγους της αλματώδους αύξησης του αριθμού αυτού είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια σε Δυτικοευρωπαϊκές χώρες και στην Β. Αμερική όλο και συχνότερα βλέπουμε συχνές καμπάνες για το παιδικό αυτό πρόβλημα. Λέμε παιδικό αλλά έχει εξέλιξη και στην μετεφηβεία αλλά και στα επόμενα στάδια μόνο που τότε πια πέρα από την βασική αιτία ένα μεγάλο μέρος της ιατρικής φροντίδας αφοσιώνεται στις παρενέργειες των δύο αυτών κλινικών καταστάσεων.

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ: Εμφανίζεται ήδη από την πολύ μικρή παιδική ηλικία για να γίνει εμφανές στην ηλικία μεταξύ 7 – 8 ετών , δηλαδή στη σχολική περίοδο όπου το παιδί κατά κάποιο τρόπο έχει και ιδία πρωτοβουλία στην διαδικασία σίτισής του. Τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά δύο και εκεί πρέπει να ενταθεί η προσοχή των γονέων. Στην μεν περίπτωση ανορεξίας η συστηματική άρνηση του σωματικού βάρους σε παθολογικό σημείο ώστε να έχουμε και διαταραχές σιτισμού. Δηλαδή υπερβολικό φαγητό και εμετό μετά που προκαλεί το ίδιο το παιδί ή άρνηση τροφής. Στον αντίποδα έχουμε έναν υπερβολικό υπερσιτισμό παρ’ όλες τις απαγορεύσεις και μία παθολογική εξάρτηση από πολλά μικρά γεύματα ιδίως με λιπαρά και καρυκεύματα. Κατά κανόνα εάν γίνει έγκαιρη παιδοψυχιατρική και κλινική εξέταση γι αυτά, υποφέρουν κι από άλλες ορμονικές διαταραχές, κυρίως μεταβολικές, με κορυφή τις διαταραχές του θυρεοειδούς. Παρουσιάζουν δε όλα τα συμπτώματα εξάρτισης όπως είναι και στους μεγάλους, δηλαδή συνεχή ενασχόληση με το αντικείμενο λήψης ή μη τροφής και με βάση αυτό τροποποιούν όλη την κοινωνική και οικογενειακή τους συμπεριφορά.

ΕΞΕΛΙΞΗ: Οι δρόμοι είναι δύο. Η πρώτη περίπτωση είναι οι κατά κανόνα απληροφόρητοι γονείς για αυτές τις «μοντέρνες» αρρώστιες όπως επίσης και η έλλειψη συγκροτημένης ιατρικής φροντίδας γι’ αυτά τα περιστατικά λόγω του ότι πρόκειται για «μοντέρνα» νοσήματα οδηγούν στο χρόνιο του περιστατικού με αποτέλεσμα να έχουμε σταθερή εξέλιξη των συμπτωμάτων και μία περιχαράκωση της ασθένειας στην εφηβεία και την μετεφηβική ηλικία όπου τα προβλήματα πλέον διαιωνίζονται και αυξάνονται λόγω των παρενεργειών τους. Η δεύτερη περίπτωση είναι να υπάρξει μία επίμονη και εξαντλητική έρευνα καθώς επίσης και ιατρική βοήθεια οπότε να υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό επιτυχίας σε ότι αφορά τα παιδιά αυτά. Πολύ τακτικά σε σύγκριση με τα άλλα νοσήματα εμφανίζουν επιπλοκές ή επανεθισμό.


ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Μέχρι τώρα υπήρχε παντελής θέληση να αντιμετωπιστεί το δίδυμο ανορεξίας – βουλιμίας σαν ψυχιατρική νόσος ή κυριότερα σαν οργανικόψυχιατρική νόσος. Γι’ αυτόν τον λόγο υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση σε ότι αφορούσε την έγκαιρη αντιμετώπιση. Παράλληλα η αλματώδης τεχνολογική εξέλιξη και τα τραύματα του παρελθόντος όπου η αναζήτηση της τροφής ήταν το κύριο μέλημα εκλάμβανε την αρρώστια ως ευλογία και φρόντιζε να υπερσιτίζει τα παιδιά. Με τις νέες εξελίξεις στο επίπεδο που πλέον οι μοντέρνες κοινωνίες το επιτρέπουν γίνονται προσπάθειες όπου είναι εκεί δυνατή η καταγραφή της παθογένειας των νοσημάτων αυτών π.χ. μέσω του εγκεφαλογραφήματος ή του spect κλπ.


ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Με την πρώτη εμφάνιση των συμπτωμάτων ανορεξίας ή βουλιμίας είναι πλήρως αναγκαία η εξέταση του παιδιού από ειδικούς.


ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΡΕΞΙΑ – ΒΟΥΛΙΜΙΑ
ΑΙΤΙΑ : ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΕ ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: ΕΣΤΙΑΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΛΟΓΩ ΕΙΔΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΡΜΟΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΑΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ

0 Comments:

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.