NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

 ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜONEΣ ΈΧΟΥΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΟΥΝ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ «ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ» Η ΌΡΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ.

Έτσι λοιπόν, πέρα από την κεντρική  δράση του οπτικού κέντρου, βρέθηκε ότι υπάρχουν σαφείς διασυνδέσεις πολλών περιοχών και κέντρων του εγκέφαλου μεταξύ τους. Δηλαδή, η οπτική πληροφορία που φτάνει στον εγκέφαλο «διαχέεται» περίπου σε όλο το σύστημα και από εκεί και ύστερα τίθεται το θέμα της αντίληψης του συστήματος αυτού. Οι έρευνες λοιπόν έχουν καταδείξει ότι όντως η αντίληψη υπάρχει, αλλά όχι ταυτόχρονα. Υπάρχει, δηλαδή, κάποιος χρονικός συντονισμός, ο οποίος σε μια συγκεκριμένη στιγμή δίνει το «όλο» της οπτικής εντύπωσης μετά το οπτικό ερέθισμα.

Αυτό μέχρι τώρα δεν μπορούσε να μετρηθεί, διότι παρόλο που η έρευνα του κέντρου της όραση στον εγκέφαλο ήταν «δυνατή», δεν μπορούσε  να γίνει ταυτόχρονη παρατήρηση των επιμέρους νευρωνικών τόξων ή κέντρων που επικοινωνούν με το οπτικό κέντρο. Τώρα με τις νέες δυνατότητες της νευροφυσιολογίας και ιδιαίτερα  της μαγνητικής τομογραφίας είναι πλέον δυνατόν να εξεταστεί σε βάθος η απόδοση και η σημασία του «timing», όπως συνήθως αναφέρεται στις νευροεπιστήμες της οπτικής διάχυσης. Τώρα, δηλαδή, μπορούμε να ξέρουμε από τη στιγμή που το οπτικό ερέθισμα θα δοθεί αισθητηριακά πως διανέμεται στον εγκέφαλο, το πώς επεξεργάζεται, πως βιώνεται και καταγράφεται και ποιά είναι η σχέση με άλλα κέντρα, όπως π.χ. της μνήμης και της «αποθήκευσης». Πρόκειται για μια επαναστατική μέθοδος, η οποία βοηθάει στην κατανόηση πολλών άλλων μέχρι τώρα αδιευκρίνιστων παθήσεων π.χ. της σχιζοφρένειας.