NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΌΡΑΣΗ, ΈΤΣΙ ΩΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.

Τα τελευταία χρόνια με τις προόδους που έγιναν σε αυτές τις έρευνες φαίνεται ότι έχει πετύχει αυτό το γεγονός, γιατί πρώτη φορά αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε πως αντιδρά ο εγκέφαλος στις ειδικές περιπτώσεις. Π.χ. έχουμε εντοπίσει ότι στην όραση για να δοθεί μια ακριβής εικόνα, πρέπει εκατοντάδες από γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς να ερεθιστούν ταυτόχρονα ή με διαφορά χρονικής  φάσης πάνω από την πηγή φωτός. Η εναλλαγή αυτή γίνεται με ηλεκτρικά δυναμικά και μεταβιβάζεται βιοχημικά εντός του εγκεφάλου προς το οπτικό κέντρο και στα κέντρα αυτά που επικρατούν συντονίζουν την όραση.

Πέρα όμως από τα συγκεκριμένα κύτταρα που αντιδρούν στο συγκεκριμένο ερεθισμό, υπάρχουν σε αυτές τις ομάδες των γαγγλιακών κυττάρων και κάποια που από τύχη ερεθίζονται από άλλα γεγονότα ή άλλες καταστάσεις. Αυτά τα ερεθίσματα καταγράφονται βέβαια και μεταδίδονται με τον ίδιο τρόπο στον ίδιο δρόμο, αλλά βιώνονται από διαφορετικά κύτταρα, διότι πρόκειται για τυχαίες άλλου είδους αντιλήψεις, έξω από το αρχικό αντικείμενο.  Βλέπουμε, δηλαδή, ότι ο εγκέφαλος βιώνει αυτό που κανείς βλέπει ή επιθυμεί ή τυχαίνει να δει, αλλά παράλληλα βιώνει και άλλου είδους ερεθίσματα που έρχονται από τον ίδιο δρόμο, τα οποία από καθαρή τύχη προκαλούνται εκείνη τη στιγμή. Οι συγκερασμοί όλων αυτών των βιωμάτων, που πάντα  μεταδίδονται με αιχμηρά δυναμικά μεταξύ των νευρωνικών κυττάρων, συντονίζουν και δίνουν την όραση, έτσι όπως τη βιώνουμε.