NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΙ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΒΡΕΦΗ, ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ,ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.
Η ομάδα αυτή έχει πολλές υποδιαιρέσεις. Ένα από τα μεγαλύτερα της όμως τμήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις, που προέρχονται από μεταβολικές αιτιολογίες ή είναι αποτελέσματα κακών λειτουργιών του μεταβολισμού. Τέτοια παραδείγματα είναι η υπογλυκαιμία, η υπασβεστιαιμία, ακόμα και διάφορες διαταραχές που μπορούν να συμβαίνουν στην βρεφική ηλικία. Βέβαια, ο «ασθενής» στις περιπτώσεις αυτές είναι κάποιος που δεν μπορεί να συνεργαστεί και δεν μπορεί να δώσει βασικές πληροφορίες για την κατάσταση του. Έτσι λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι σε αυτές τις περιπτώσεις να αναλύουμε όσο γίνεται περισσότερο τις καταστάσεις και συνδυαστικά να οδηγούμαστε σε συμπεράσματα, τα οποία θα είναι καίρια και γρήγορα. Έτσι λοιπόν, όταν ένα βρέφος έχει μεγάλες επιληπτικές κρίσεις και διαρκείας, ξεκινάμε από τα τρία βασικά που αναφέραμε, δηλαδή, τους ηλεκτρολύτες, τον μεταβολισμό και την οξυγόνωση του. Εάν αυτά δε δείξουν παθολογικές αιτίες, προχωράμε παρακάτω, εάν δείξουν, πρέπει να δούμε τι έκταση έχουν και συνδυαστικά πως ακολουθεί η μια κατάσταση την άλλη και να «μπει» άμεση αντιεπιληπτική θεραπεία, προκειμένου να διαφυλάξουμε το βρέφος από άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.