NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ – ΟΓΚΟΙ : ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΗΝΙΓΓΙΩΜΑΤΩΝ

Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 10:54 π.μ.

ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΟΓΚΟΣ ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ.

Ακόμα και αυτά τα καλοήθη μηνιγγιώματα στις καλύτερες περιπτώσεις δεν είναι λίγα τα συμπτώματα που προκαλούν και απαιτείται η αντιμετώπιση τους.
Η χειρουργική αντιμετώπιση με αφαίρεση του μηνιγγιώματος έχει σαν σκοπό την πλήρη αφαίρεση από την έκφυσή του χωρίς όμως να βλάπτεται ο γειτονικός εγκεφαλικός ιστός.
Έτσι πέρα από την θέση και την έκταση του όγκου παίζει ρόλο και η ικανότητα του χειρούργου που το κάνει αυτό. Συνήθως σε όγκους όπου υπάρχει η ικανή «κυρτότητα» οι χειρούργοι μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση και αξιόλογη απομάκρυνση του όγκου.
Υπάρχει όμως πάντοτε ένας κίνδυνος της μελλοντικής υποτροπής εάν ξεχαστούνε μέσα τμήματα τα οποία είναι κακοήθη η μπορούνε να μεταλλαχτούνε σε κακοήθη.
Επίσης ένας βασικός προβληματισμός είναι σε μηνιγγιώματα της βάσης του κρανίου που είναι πάρα πολύ δύσκολα στην χειρουργική προσέγγιση.
Όπως και να έχει πάντως το θέμα της αντιμετώπισης ενός όγκου τύπου μηνιγγιώματος ποτέ δεν πρέπει να μένει εκτός συζήτησης σε ότι αφορά την χειρουργική του αντιμετώπιση.
Τα δεδομένα αλλάζουν τακτικά για αυτό πρέπει να παρακολουθείται σε διαστήματα μηνών για να γίνει η εξέλιξη τους σαφής και να ληφθεί μια απόφαση εάν πρόκειται για την εξόρυξή του.

   

Ετικέττες: εγκεφαλικός ιστός, μηνιγγίωμα, χειρουργική επέμβαση

2 Comments:

1. Unknown σχολίασε...
   12:12 π.μ.  
   Η μητέρα μου εγχειρίσθηκε για μηνιγγίωμα οπτικού νεύρου το 1998 από έναν πασίγνωστο και πανάκριβο νευροχειρουργό. Δεν υπήρξε υποτροπή (τουλάχιστον για όσα χρόνια ήθελε ακόμα να το ψάχνει), αλλά η όρασή της περιήλθε και είναι ακόμα, παρά τις ψευτοπαρηγοριές των οφθαλμιάτρων, σε πολύ κακή κατάσταση και έχει χάσει την αυτονομία της. Ο όγκος ήταν κάπως μεγάλος, σε δύσκολη θέση (στο χίασμα, κοντά στην υπόφυση) και το χειρουργείο δωδεκάωρο (βέβαια ο χειρουργός φίρμα έδρασε τα τελευταία δέκα λεπτά, και φυσικά, δεν επεδειξε απολύτως κανένα μετεγχειρητικό ενδιαφέρον). Αμέσως μετά την επέμβαση παρουσίασε υποθυροειδισμό και έκτοτε ζει με Τ4 και νηστεία για να μην πάρει κιλά. Κακίζω τον εαυτόν μου που τότε δεν το έψαξα περισσότερο. Ξέρετε αν υπήρχε καλύτερη θεραπεία τότε; Γάμμα knife ή ακτινοβολία; Την απάντηση στην ερώτηση για το αν η επέμβαση στην περιοχή σχετίζεται με το ορμονικό πρόβλημα την θεωρώ αυτονόητα καταφατική (κάνω λάθος;).
   Μαρία
   Unknown σχολίασε...
   12:13 π.μ.  
   Η μητέρα μου εγχειρίσθηκε για μηνιγγίωμα οπτικού νεύρου το 1998 από έναν πασίγνωστο και πανάκριβο νευροχειρουργό. Δεν υπήρξε υποτροπή (τουλάχιστον για όσα χρόνια ήθελε ακόμα να το ψάχνει), αλλά η όρασή της περιήλθε και είναι ακόμα, παρά τις ψευτοπαρηγοριές των οφθαλμιάτρων, σε πολύ κακή κατάσταση και έχει χάσει την αυτονομία της. Ο όγκος ήταν κάπως μεγάλος, σε δύσκολη θέση (στο χίασμα, κοντά στην υπόφυση) και το χειρουργείο δωδεκάωρο (βέβαια ο χειρουργός φίρμα έδρασε τα τελευταία δέκα λεπτά, και φυσικά, δεν επεδειξε απολύτως κανένα μετεγχειρητικό ενδιαφέρον). Αμέσως μετά την επέμβαση παρουσίασε υποθυροειδισμό και έκτοτε ζει με Τ4 και νηστεία για να μην πάρει κιλά. Κακίζω τον εαυτόν μου που τότε δεν το έψαξα περισσότερο. Ξέρετε αν υπήρχε καλύτερη θεραπεία τότε; Γάμμα knife ή ακτινοβολία; Την απάντηση στην ερώτηση για το αν η επέμβαση στην περιοχή σχετίζεται με το ορμονικό πρόβλημα την θεωρώ αυτονόητα καταφατική (κάνω λάθος;).
   Μαρία

Post a Comment