NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
Το αποτέλεσμα αυτό έφερε την κρίση η οποία στο σύνολο της δεν είναι τίποτα άλλο από μια σειρά δυσνόητων αποφάσεων για τους μεν προς τους δε.
Το κυριότερο και ουσιαστικότερο είναι η υπερχρέωση των τραπεζών και μάλιστα στον δυτικό κόσμο ο οποίος είχε τεράστια εμπειρία πάνω σε αυτό το θέμα.
Βλέπουμε ότι τράπεζες που για εκατονταετίες είχαν τα οικονομικά ηνία να μην μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους και έτσι να έρθει μια υπερχρέωση στο τραπεζιτικό σύστημα το οποίο ταυτόχρονα οδήγησε και σε μια μόλυνση με τοξικά ομόλογα. Το παράλογο είναι ότι οι ίδιες οι τράπεζες που απέφευγαν τα τοξικά ομόλογα δημιούργησαν εταιρείες εκτίμησης οι οποίες αξιολογούσαν τα τοξικά ομόλογα σαν ασφαλή. Η πλήρης σχιζοφρένεια.
Μαζί με αυτήν την χαλάρωση των τραπεζών ήρθε και η νομισματική χαλάρωση σε όλη την δύση με αποτέλεσμα κανείς να δανείζεται όσο θέλει για οτιδήποτε, οπουδήποτε χωρίς την ανάγκη να τα δώσει πίσω.
Σε αυτό φορτίστηκε και η αγορά των παραγόντων και ακινήτων. Μια τεράστια φούσκα που όλοι βλέπουν ότι δεν μπορεί να καταλήξει πουθενά αλλά έπρεπε να γίνει ακριβώς για να σκάσει και να δημιουργηθεί το πρόβλημα.
Η αυτοκτονική τάση του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι στην κυριολεξία είναι αυτό που λένε και οι ίδιοι οι τραπεζίτες «θέμα ψυχολογίας» μόνο που ό πιο ειδικός όρος είναι ψυχοπαθολογία.