NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΠΑΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Αναπτύσσεται πλέον μια ομάδα μικρών παιδιών που έχουν την αποκλειστικότητα να «φροντίζουνε» τους άρρωστους γονείς.
Κοινωνικά είναι μοιραίο όταν υπάρχει μέσα στο σπίτι η ένδεια προσωπικού και μια χρόνια αρρώστια όπως για παράδειγμα είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας και υπάρχουνε μικρά παιδιά αργά αλλά με τον καιρό εξοικειώνονται με την εικόνα και φροντίζουν τους γονείς σε πολλά σημεία που είναι απαραίτητο.
Βέβαια αυτό δεν είναι κατηγορητέο ούτε μπορεί κανείς να το αγνοήσει.
Είναι απλά εδώ. Από την μια πλευρά εξοικειώνονται τα παιδιά από το θέμα της περιποίησης των αρρώστων γονέων αλλά από την άλλη χάνουνε και χρόνο σε ότι αφορά μάθηση και παιχνίδι.
Η πολιτεία θα πρέπει μεταξύ των άλλων να προσέξει και αυτό το γεγονός βρίσκοντας μια μέση λύση όπου είναι δυνατόν και όπου μπορεί για αυτήν την περίπτωση.
Πρόκειται για μια νέα κοινωνική διάσταση που κανείς πρέπει να την λάβει υπόψη και να βρει έναν τρόπο τουλάχιστον να αρχίσει να σκέφτεται πως θα την ρυθμίσει.