NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.
ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΝΕΒΑΣΑΝ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.

Η χειρουργική εφαρμογή της σπονδυλοδεσίας μέχρι πριν μια δεκαετία είχε πολύ αυστηρά κριτήρια εφαρμογής. Γινόταν σε βαριά κατάγματα, επιπλοκές ύστερα από αποτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις, οστεομυελίτιδες, καρκίνους κλπ.
Ποτέ μα ποτέ σε υγιείς, σε μια απλή κοίλη δίσκου και ποτέ σαν «χειρουργείο πόνου».
Το τελευταίο συμβαίνει όταν ο ασθενής ξεπερνά τα όρια αντοχής στον πόνο που τον τοποθετεί στην σπονδυλική στήλη και παρασύρει τον γιατρό να τον χειρουργήσει για να λυτρωθεί. Τελευταία, σε αυτές τις περιπτώσεις η εφαρμογή της σπονδυλοδεσίας έχει γίνει κυριολεκτικά η πρώτη επιλογή.
Λόγω εμφάνισης νέων πιο «βελτιωμένων» υλικών στην αγορά και αύξησης του χειρουργικού κόστους, η συχνότητα εφαρμογής της σπονδυλοδεσίας έχει ανέβει κατακόρυφα. Μαζί με αυτήν και οι τραυματισμοί σπονδύλων, νεύρων και μυών, καθώς και λοιμώξεων, με διάφορα άλλα τραύματα. Τελείως περιττά.
Η εγχείρηση αυτή, όπως είπαμε, έχει αυστηρή ένδειξη και απαιτεί άκρως εξειδικευμένο χειρούργο. Σε αντίθετη περίπτωση, ασχολούμαστε σε χρόνια βάση με τα χειρουργικά λάθη και παρελκόμενα.
Απαιτείται πολύ μεγάλη σκέψη, λοιπόν, πριν την εφαρμογή της.