NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Επιτέλους, φαίνεται ότι βρέθηκε μία χημική ουσία που μπλοκάρει τους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, που προκαλούν το άγχος και τον πόνο του χωρισμού στους ερωτευμένους.
Στην Πανεπιστημιακή Κλινική Ρεκιενσμπούργκ της Βαυαρίας στη Γερμανία χρόνια τώρα τρέχει μια έρευνα σχετικά με τον πόνο των ερωτευμένων με βάση νευροφυσιολογικές και βιοχημικές μελέτες. Συγκεκριμένα, Γερμανοί επιστήμονες σε ειδικής ράτσας ποντίκια, αφού τα ζευγαρώσουν, τα απομονώνουν μετρώντας την αντίδρασή τους με νευροχημικές και νευροφυσιολογικές εξετάσεις πριν και μετά το χωρισμό.
Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να εντοπίσουν και να απομονώσουν στον εγκέφαλο τους εκείνες τις ουσίες (νευροδιαβιβαστές), που προκαλούν τα δυσάρεστα συναισθήματα του χωρισμού και να σταματήσουν ή να περιορίσουν τη δράση τους με χημικό ή βιομαγνητικό ερεθισμό.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, μετά από πολύχρονες έρευνες κατέστη δυνατός, όχι μόνο ο εντοπισμός και η διαχείριση των ουσιών αυτών, αλλά και η απομόνωσή τους. Και εκεί ήρθε η μεγάλη έκπληξη.
Μπλοκάροντας οι έρευνες τις επίμαχες ουσίες στον εγκέφαλο σε ποντίκια που είχαν αποχωριστεί το σύντροφό τους, έφυγε τελείως η καταθλιπτική συμπτωματολογία και στη θέση της παρουσιάστηκε η χαρούμενη διάθεση. Επανειλημμένα πειράματα που ακολούθησαν πιστοποίησαν τη διάγνωση και την επιτυχία της θεραπείας, και μάλιστα, προχωρώντας λίγο παρακάτω, θεωρήθηκε βέβαιο ότι η εν λόγω διαδικασία θα έχει επιτυχία και στους ανθρώπους.
Από ότι, λοιπόν, φαίνεται ένα μεγάλο πρόβλημα της ιστορίας, ο τραυματικός πόνος του χωρισμού και του πονεμένου έρωτα θα βρει και αυτός τη βιονευρολογική λύση του. έστω με τη βοήθεια της χημείας αναμένεται να απαλύνουμε ακόμα περισσότερο τη ζωή μας από τα περιττά βάρη, έστω και αν κάποια από αυτά είναι και ο πόνος της αγάπης. Σίγουρα, είναι λιγότερο ρομαντικό, αλλά, καθόλου επώδυνο.