Οι σχιζοφρένειες σήμερα θεωρείται ότι συμβαδίζουν με διαρθρωτικές, μεταβολικές, βιοχημικές και λειτουργικές αλλοιώσεις του εγκεφάλου. Ξέχωρα από αυτά τα διάφορα νευροληπτικά φάρμακα επηρεάζουν τη σύνθεση των εγκεφαλικών κυττάρων ουσιαστικά. Μόνο με ελάχιστες εξετάσεις μπορούμε, πλέον, να υποθέσουμε σε ποια χρονική φάση και από τι προκύπτουν αυτές οι βλάβες. Όσον αφορά για τις φαρμακογενείς αλλοιώσεις της εγκεφαλικής διάταξης είναι δύσκολο να πιστοποιηθούν αν δε γνωρίζουμε την αρχική κατάσταση του εγκεφάλου. Έτσι, για να μπορούμε να φτάσουμε σε κάποια διάγνωση είναι απαραίτητο, κατά πρώτο λόγο, να βρούμε τις σταθερές που χαρακτηρίζουν τις εγκεφαλικές αλλοιώσεις στη σχιζοφρένεια. Έτσι, λοιπόν, γίνεται μια προσπάθεια κατανομής των εξετάσεων πριν και μετά τη χορήγηση μιας θεραπείας και στα μεσοδιαστήματα.

ΕΝΔΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Υπάρχουν πάρα πολλές εργασίες σχετικά με το θέμα αυτό τα τελευταία χρόνια. Κατά κύριο λόγο οι πρώτες παρατηρήσεις εντοπίζονται στη διάταση των πλαγίων κοιλιών και της τρίτης κοιλίας του εγκεφάλου και μια ελάττωση του όγκου των κροταφικών λοβών και ιδιαιτέρως, του κροταφικού άνω γύρου των παραϊπποκαμπιακών γύρων ,καθώς, επίσης, και της φαιάς ουσίας των μετωπιαίων λοβών. Λαμβάνονται υπόψη η προμετωπιαία περιοχή, η ελάττωση του όγκου του ιππόκαμπου, της αμύγδαλας και του θαλάμου. Όλες αυτές οι παρατηρήσεις δίνουν πληροφορίες όσον αφορά την εγκεφαλική μάζα στους σχιζοφρενείς ασθενείς. Με σειρές εξετάσεων έγινε προσπάθεια να εντοπιστεί σε ποιο χρονικό διάστημα εμφανίζονται αυτές οι αλλοιώσεις και πως εξελίσσονται στην πορεία της νόσου.

ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΛΗΨΗ ΝΕΥΡΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Εδώ κατά κύριο λόγο παρατηρούμε τη διάταση των κοιλιών και των βασικών γαγγλίων. Σε ότι αφορά τη φαιά ουσία έγιναν αρκετές εξετάσεις όπου σε μια μεγάλη έρευνα βρέθηκε γενικά μια ελάττωση της φαιάς ουσίας. Σε μια άλλη εξέταση που έκανε ο Pantelis και οι συνεργάτες του πιστοποιήθηκε μια μικρότερη απώλεια της φαιάς ουσίας στον κεντρικό και πλάγιο κροταφικό λοβό, καθώς, επίσης, και στην πίσω πλευρά του μετωπιαίου λοβού. Αύξηση της ατροφίας αντίθετα πιστοποιήθηκε κυρίως στην προμετωπιαία περιοχή. Άλλη εργασία αντίθετα πιστοποίησε ότι οι μετωπιαίοι λοβοί δεν έχουν ουσιαστικές βλάβες και έχουν μια ελάττωση της περιοχής του κροταφικού άνω γύρου . Άλλες εργασίες παρατήρησαν ελάττωση της φαιάς ουσίας στον κροταφικό λοβό και στους έσω πυρήνες της φαιάς ουσίας. Σε ότι αφορά τον πυρήνα καουντάτους σε πολλές εργασίες παρατηρείται ατροφία, σε άλλες όχι. Το ίδιο ισχύει για το στρεατικό και τα άλλα βασικά γάγγλια. Παρόμοιες ήταν οι παρατηρήσεις για θάλαμο, αμύγδαλα, ιππόκαμπο και για το μεσολόβιο.

ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΣΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Υπάρχουν πάρα πολλές εργασίες με διφορούμενε αποτελέσματα. Μια εργασία του Delisi που αναφερόταν μέχρι 10ετίας παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια της αρρώστιας αυξάνεται η ατροφία σε μερικές περιπτώσεις μέχρι 23% ότι αφορά το εύρος των κοιλιών. Παρόμοιες εργασίες πιστοποίησαν αυτό και κυρίως ότι αναφέρεται στο εύρος των κοιλιών. Ανάλογες ήταν και οι παρατηρήσεις που έγιναν στη φαιά ουσία όπου υπάρχει μια ατροφία. Εδώ αξίζει να αναφερθεί η ελάττωση κατά 7% μέσα στους 4 μήνες στην έλικα του Χεσλ.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Σε ότι αφορά μια γενική ματιά με όλες αυτές τις προϋποθέσεις που αναφέραμε φαίνεται ότι στους σχιζοφρενείς η ατροφία του εγκεφάλου επηρεάζεται τόσο από την ασθένεια όσο και από τα φάρμακα. Υπάρχει πιθανότητα σύμφωνα με τις ενδείξεις ότι ο πυρήνας καουντάτους να επηρεάζεται κυρίως ατροφικά από τα φάρμακα.
Πιθανόν οι μεγαλύτερες διαταραχές να είναι στην περιοχή των βασικών γαγγλίων με πλήρη αδυναμία να διαχωριστεί αν προκύπτουν από την ασθένεια μόνο ή από το συνδυασμό ασθένειας και λήψης φαρμάκων.


ΗΛΕΚΤΡΟΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ (ΗΕΓ)

Στην ηλεκτροεγκεφαλογραφική εξέταση καταγράφει κάποιος την εγκεφαλική δραστηριότητα.
Πρόκειται για ηλεκτρικά δυναμικά τα οποία καταγράφονται σε διάφορες θέσεις του κρανίου και μελετώντας τα, καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει στον εγκέφαλο.
Για αυτό τον λόγο τοποθετούνται στις διάφορες θέσεις του κρανίου τα ηλεκτρόδια με τρόπο τέτοιο ώστε να μετράται το δυναμικό μεταξύ δύο δραστηριοποιημένων ηλεκτροδίων το οποίο λέγεται και διπολική καταγραφή ή μεταξύ μιας δραστηριοποιημένης θέσης και μια ηλεκτρικά ανενεργούς θέση που λέγεται μονοπολική καταγραφή.
Στην τελευταία κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρόδιο που βάζουμε στον λοβό του αυτιού.
Τα δυναμικά που καταγράφονται μετρούνται σε μικροβόλτ (μV) και ανάλογα με την φόρμα τους και το ύψος τους μας δείχνουνε δραστηριότητες ελλιπείς ή σωστές από διάφορες θέσεις του εγκεφάλου.
Τελευταία αναπτύχθηκαν και τέτοιες δυνατότητες καταγραφής ώστε να είναι δυνατή η απεικόνιση εγκεφαλικών λειτουργιών και από βαθύτερα σημεία (πυρήνες) του εγκεφάλου.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι εγκεφαλογραφήματος όπως π.χ.: το αυθόρμητο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
Σαν αυθόρμητο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζονται οι καταγραφές εκείνες όπου δεν υπάρχει κανένας ειδικός ερεθισμός και γίνεται απλά μια αυθόρμητη καταγραφή της δραστηριότητας του εγκεφάλου.
Αντίθετα, όταν καταγράφεται το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μετά από ένα συγκεκριμένο ερεθισμό τότε μιλάμε για προκλητά δυναμικά τα οποία σε αντίθεση με το αυθόρμητο χαρακτηρίζονται από εγκεφαλική δραστηριότητα συγκεκριμένης περιοχής.

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ηλεκτρομαγνητική θεραπεία μέσω σπασμών είναι πάρα-πολύ γνωστή παγκοσμίως σαν ένα σπουδαίο τμήμα της θεραπευτικής ψυχιατρικής.
Πράγματι είναι η μοναδική σωματική θεραπεία που στην αρχή του 20ου αιώνα αναπτύχθηκε και έφτασε να έχει τώρα και μια θέση στην μοντέρνα ψυχιατρική αγωγή.
Κυρίως έκανε γνωστή την χρησιμότητα της σε ότι αφορά τις θεραπείες της κατάθλιψης.
Μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά ότι αυτός ο τρόπος θεραπείας έχει φτάσει σε μια εποχή αναγέννησης και συνεχώς αυξάνεται η ζήτηση της και η επιστημονική της ανάπτυξη προκειμένου να δουν όφελος οι ανάλογοι ασθενείς σε πάρα πολλές χώρες.
Υπάρχει ήδη μια πάρα πολύ μεγάλη σειρά ανάλογων βιβλίων , εγκολπίων και οδηγών για την χρησιμοποίηση της.
Ένα ειδικό περιοδικό, το ECD, έχει τακτικά άρθρα σε ότι αφορά τις νέες ανακαλύψεις ή ακόμη και χρήσεις στον τομέα αυτό. Το Πανεπιστήμιο του Tibigen στην Γερμανία έχει μεγάλη παράδοση σε αυτό το είδος θεραπείας. Σε ότι αφορά τον καινούριο τρόπο της θεραπείας αυτής υπάρχουν πολλές υποσχέσεις και πολλές ελπίδες. Πολλές συναισθηματικές ψυχώσεις ακόμη και καταθλίψεις έχουνε γρήγορη θεραπευτική απόδοση κάτω από τα ηλεκτροσόκ χωρίς να παρουσιάζουνε άλλες παρενέργειες.
Σε αυτόν τον τομέα αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια μια θαυμαστή νέα τεχνική από την οποία είναι ο διακρανητικός μαγνητικός ερεθισμός (TMS) ο οποίος χρησιμοποιείται και για θεραπευτικούς και διαγνωστικούς σκοπούς νευροψυχιατρικών νοσημάτων. Έχουμε τον τελευταίο καιρό την εμφάνιση σε ψυχιατρικούς χώρους δύο θεραπευτικών μεθόδων ταυτόχρονα περίπου με την ίδια αξία.
Η παραδοσιακή και από αιώνες γνωστή θεραπεία των ηλεκτροσόκ και τελευταία έχουμε την εμφάνιση του διακρανικού μαγνητικού ερεθισμού. Και οι δύο έχουν το χαρακτηριστικό ότι επεμβαίνουν ηλεκτρομαγνητικά στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο εγκεφάλου. Κυρίως τα ηλεκτροσόκ χρησιμοποιούνται για βαριές μορφές της κατάθλιψης και της κατατονίας, ενώ ο ενδοκρανιακός μαγνητικός ερεθισμός κυρίως για να συμβάλει στην αντικαταθλιπτική θεραπεία.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι υπεύθυνος για πολύ σπουδαίες λειτουργίες της καθημερινότητας όπως διάλογος, λόγος, γλώσσα, μαθηματικά, μουσική κ.λ.π. Πολλές όμως φορές προκαλείται ένα πάγωμα αυτών των λειτουργικών διαδικασιών. Αυτοί οι άνθρωποι ζούνε μια βαθιά κατάθλιψη, έχουν πλήρη αδυναμία ενσυναίσθησης, χαράς, δημιουργίας σκέψης και αδυναμία πράξεων.
Αυτόν τους οδηγεί σε μια παγερή αδιαφορία με σκέψεις θανάτου και πολύ τακτικά έχουμε και την εμφάνιση αυτοκτονιών.
Εντελώς ξαφνικά, όμως, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να προηγηθεί κάτι ιδιαίτερο, σαν να ξυπνάνε από λήθαργο σταματούν την καταθλιπτική συμπεριφορά και ξαναρχίζουν να ζουν την ζωή τους με κανονικό ρυθμό. Αυτός ο κύκλος εναλλαγών ακολουθεί πολλούς ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής τους ιδιαίτερα βασανιστικά. Αυτό το είδος της μη γραμμικής πορείας της συμπεριφοράς αποτελεί σήμερα μια τακτική εμφάνιση της ανθρώπινης ζωής. Αυτό δυσκολεύει ιδιαίτερα να δοθεί ένα συγκεκριμένο θεραπευτικό πλάνο.
Στην σημερινή καθημερινή τακτική αυτό που ακολουθείται είναι ένα θεραπευτικό πλαίσιο με φάρμακα, ψυχοθεραπευτική και σωματική υποστήριξη.
Πολλές φορές οι διακυμάνσεις της συμπεριφοράς είναι χαρακτηριστικές όπως π.χ.: σύντομη, επικοινωνιακή δυνατότητα, ή σημάδια χαράς, κατά κανόνα, όμως, έχουμε μια γραμμική επιτάχυνση προς τα κάτω της αρνητικής ψυχολογίας.
Αυτή η ασταθής συμπεριφορά κατά κανόνα χαρακτηρίζει όλες τις κλινικές εικόνες όπως μια βάρκα σε μια ελαφριά τρικυμία. Πολύ τακτικά ένα σοκ μπορεί να διαταράξει αυτή την ισορροπία και μέσω ενός ισχυρού ερεθισμού να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας καινούριας δραστηριότητας.
Αυτό είναι γνωστό από πολλά χρόνια στην ψυχιατρική και έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ακόμη και στην εποχή του Μεσαίωνα σε προσπάθειες να δοθεί θεραπεία σε καταθλιπτικούς ή σχιζοφρενικούς ασθενείς.
Για παράδειγμα, πολύ τακτικά το εναλλακτικό και ζεστό ντους ήταν μια τέτοια θεραπεία. Μερικές μορφές της τότε υδροθεραπείας υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια πριν την ανακάλυψη των μοντέρνων φαρμάκων παρουσιάστηκε και είχε ιδιαίτερη επιτυχία στην ψυχιατρική το σοκ υπογλυκαιμίας. Αυτά οδηγούσαν ακόμη μερικές φορές τους ασθενείς σε κόμμα. Παρόλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον γιατί υπήρχε μια ουσιαστική αποτελεσματικότητα.
Τα ηλεκτροσόκ στην καρδιολογία ιδιαίτερα στις επιπτώσεις του εμφράγματος είναι πάρα-πολύ γνωστά.
Με παρόμοιο τρόπο ενεργούν οι ηλεκτροθεραπείες η οι μαγνητοθεραπείες στον εγκέφαλο του ανθρώπου.
Κατά κύριο λόγο προκαλούν μια εστιακή αναστάτωση και δευτερογενώς μια γενικευμένη κρίση που μετά την πάροδο της προκαλεί μια ιδιαίτερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου.
Ας εξετάσουμε λίγο προσεκτικότερα τι είναι αυτό που σαν απλή ενεργειακή φόρμα μέσω του μαγνητικού ή ηλεκτρικού πεδίου επιδρά στην παθογένεια αυτών των καταστάσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Συγκεκριμένα, η ηλεκτροσόκ-θεραπεία είναι μια από τις πιο παλαιότερες ιδιαίτερα αποτελεσματικές όμως και αμφισβητούμενες θεραπείες στην ψυχιατρική. Κατά την περίοδο του 1930 του προηγούμενου αιώνα ξεκίνησαν να έχουνε συστηματικές εφαρμογές μετά την πρώτη επιτυχή χρησιμοποίηση από τον Serlepi. Ιδιαίτερα στα νοσήματα της μελαγχολίας, κατατονίας και σχιζοφρένειας θεωρείται πλέον ως η μοναδική θεραπεία.
Όσο περνάγανε τα χρόνια υπήρχε και ένας περιορισμός των παρενεργειών κατά κύριο λόγο καταγμάτων των οστών μέσω της χρησιμοποίησης μυοχαλαρωτικών και νάρκωσης. Τα τελευταία χρόνια του μεγάλου παγκοσμίου πολέμου και ύστερα από αυτόν άρχισαν αυτές οι θεραπείες να χρησιμοποιούνται και σαν βασανιστήρια ή μέσων πίεσης για πολιτικούς αντιπάλους με αποτέλεσμα να πέσουν στην συνείδηση του κόσμου.
Με την είσοδο των νευροληπτικών και των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων τα τελευταία τριάντα χρόνια άρχισε πλέον η χρησιμοποίηση της ηλεκτροθεραπείας να υποχωρεί ουσιαστικά.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια η αντιπάθεια αυτή κορυφώθηκε μέχρι που να μην χρησιμοποιείται σχεδόν μέσο άγραφου νόμου στις διάφορες ψυχιατρικές κλινικές. Αντί αυτού όμως κατά κόρον μέσω μιας σιωπηλής συμφωνίας που επέβαλε η θεραπευτική ανάγκη είχαμε την εμφάνιση σοκ της χημείας.
Χαρακτηριστικό εικαστικό γεγονός της νοοτροπίας αυτής ήτανε το φιλμ του Stali Kioybrek ΄Ένα πέταγμα κάτω από την φωλιά του κούκου¨ όπου σε μια τραγική σκηνή παρουσιάζει το μεγάλο ταλέντο του Τσάρλς Νίκολσον την κατάσταση του ασθενούς σε μια ηλεκτροθεραπεία-τιμωρία από το προσωπικό του νοσοκομείου με χαρακτηριστική υποκριτική ικανότητα. Στο εν λόγο φιλμ αναφέρεται επίσης και η ψυχιατρική πολιτική καταστολή μέσω της λοβοτομής. Στα τέλη του 70 του προηγούμενου αιώνα μόνο επιλεκτικά και σε πολύ βαριές περιπτώσεις και σε ορισμένα απόμακρα ψυχιατρεία γίνονταν η χρησιμοποίηση των ηλεκτροσόκ.
Δύο μεγάλες ιατρικές εργασίες της ΑΒΙ, δηλαδή της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας, που το 1991 αναφέρανε, ότι στις περιπτώσεις χρόνιας θεραπείας και αντιστεκόμενης μελαγχολίας και κατατονίας, αποτελεί το ηλεκτροσόκ και μάλιστα, η επιλεγμένη εκείνη φόρμα που είναι δυνατή να δίνεται χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες στην μοναδική κλίση. Παρουσιάστηκε μια καινούρια ψυχιατρική προτίμηση για τις μεθόδους.
Παρόλο που και αυτοί οι μέθοδοι κατά κανόνα είχανε παρενέργεια την παροδική απώλεια μνήμης και της αντίληψης τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιούνται κατά κόρον. Κατά συνδυασμό γίνεται όταν χρησιμοποιούνται, μια εξέταση της μνήμης πριν και μετά θεραπεία.
Έτσι που να περιέχεται σε κάθε θεραπεία μια τεκμηριωμένη απάντηση και για την πορεία της νόσου και για την αξία της θεραπείας.
Περίπου 100.000 άνθρωποι θεραπεύονται ετησίως στην Αμερική με ηλεκτροσόκ. Υπολογίζεται ότι περίπου 80.000 ετησίως είναι το ποσό των ασθενών που προκύπτει σε ψυχωτικές και καταθλιπτικές αρρώστιες ανά 100.000.000. Ευρωπαίων. Από αυτούς το 30% δεν ανταποκρίνεται σε κανενός είδους τελεσίδικη φάρμακο-ψυχοθεραπεία.
Ο διακρανητικός μαγνητικός ερεθισμός έγινε γνωστός το 1985 από τον Εγγλέζο Νευρολόγο Banker. Κυρίως χρησιμοποιήθηκε για την διάγνωση των πυραμιδικών οδών. Από το 1993 ένας δυνατός ο διπλός ερεθισμός μέσω μαγνητικών κυμάτων. Μέσω αυτού του νέου τρόπου μαγνητικού ερεθισμού έγινε προσπάθεια να γίνει μια θεραπευτική αγωγή σε ασθένειες παρόμοιες με την κατάθλιψη και ψύχωση όπου χρησιμοποιείται η ηλεκτροθεραπεία. Σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε το 1996 στο Lanset παρουσιάστηκαν τα πρώτα αποτελέσματα.
Μετά από αυτό έγινε πλέον κατανοητό ότι ο διακρανητικός μαγνητικός ερεθισμός παίρνει μία θέση καθαρή πλέον στην θεραπεία της κατάθλιψης και την ψυχιατρική.
Το έτος 2001 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η επιτυχία του διακρανικού μαγνητικού ερεθισμού στις επιληψίες. Βρέθηκε και εδώ ότι υπήρχε γύρω στον επαναλαμβανόμενο ερεθισμό με 50HZ πέρα από την κατάθλιψη μια μεγάλη θεραπευτική δυνατότητα και για τις επιληψίες.

Πριν μερικά χρόνια η Αγγλίδα συνεταίρος μου, Τζένη Γκρινγουντ, και εγώ προσπαθήσαμε να συνοψίσουμε τη δουλειά που κάναμε με τον κόσμο και τους οργανισμούς. Θέλαμε να βρούμε έναν ορισμό που να αποδίδει την εγρήγορση και βελτίωση της ικανότητας του εγκεφάλου να μαθαίνει και να οδηγεί τον άνθρωπο και τους οργανισμούς στην επιτυχία. Θέλαμε επίσης να μεταδώσουμε και την ευχαρίστηση που αυτό συνεπάγεται: ετοιμότητα (άριστη φυσική κατάσταση) του εγκεφάλου (brain fitness).
Ο μοναδικός συνδυασμός ταχείας εκμάθησης, Neuro Enguistic psychology, θεατρικής εκπαίδευσης και συναισθηματικής ικανότητας εξελίχθηκε σε ένα πνευματικό εργαλείο για συμβούλους επίδοσης και μαθητευόμενους. Για αυτό το θέμα θα μιλήσουμε στο άρθρο αυτό. Για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και πώς μπορεί κανείς να κάνει χρήση των γνώσεών του για να ενισχύσει τις δραστηριότητές του.
Ανακαλύψαμε ότι τα προγράμματα ανάπτυξης που έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα στηρίζονται σε πολλαπλή χρήση της ευφυΐας. Αυτή περιλαμβάνει τη μουσική, την δραματική τέχνη, το σχέδιο, την αντιπαράθεση και τη συζήτηση. Όμως η ευφυΐα χωρίς τη συναισθηματική ικανότητα δε φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Με άλλα λόγια αν επιστρατεύσουμε τον εγκέφαλό μας και τα συναισθήματά μας θα επιτύχουμε και θα ενισχύσουμε την απόδοσή μας.
Επί σειρά ετών ο γνωστικός τρόπος σκέψης είχε πρωταρχική θέση, ενώ είχε παραγκωνισθεί το συναίσθημα. Ωστόσο, η έρευνα του εγκεφάλου μας έδειξε ότι το συναίσθημα και η σκέψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η εξέλιξη της συναισθηματικής ευφυΐας και η αρμονία συναισθήματος και λογικής σκέψης είναι τα στοιχεία που ξεχωρίζουν μία απλή επίδοση από μία κορυφαία. Ως αξιοποιητές ανθρώπινου δυναμικού, χρειαζόμαστε την γνωστική μαζί με τη συναισθηματική εκμάθηση για τη βελτίωση της αυτοπεποίθησης και για να κινητοποιήσουμε τους ανθρώπους να αλλάξουν και να ενισχύσουν τις γνώσεις τους.

Οικοδομώντας το νοητικό μύα.
Ο εγκέφαλος και η καινοτόμα μάθηση

Η δεκαετία του '90 ονομάστηκε «Η δεκαετία του Μυαλού» από τον τότε πρόεδρο της Αμερικής Τζορτζ Μπους. Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες οι επιστήμονες διερευνούν τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες, τα πρότυπα, τα συναισθήματα και τη μνήμη για να προσδιορίσουν με ακρίβεια τον τρόπο που μαθαίνουμε.
Εγώ χρησιμοποιώ εργαλεία από την πνευματική μου εργαλειοθήκη στα εργαστήριά μου και στις συνεδρίες μου. Είναι μία εργαλειοθήκη που μετατρέπει την επίδοση. Το πιο εκπληκτικό πράγμα που ανακαλύπτω στις συνεδρίες μου είναι ότι στην πλειοψηφία τους οι συμμετέχοντες εκπλήσσονται φοβερά με όσα μαθαίνουν για τη λειτουργία του εγκεφάλου και για το πώς αυτή η γνώση μπορεί να λειτουργήσει προς όφελός τους και να μεταβάλει τις επιδιώξεις τους.
Σε ένα πρόσφατο εργαστήρι νοητικής ετοιμότητας, ο διευθυντής μιας εταιρίας μηχανικών με πλησίασε με μεγάλο ενθουσιασμό. Μου είπε ότι επί σειρά ετών αναζητούσε τρόπους και νέες τεχνικές για να αναπτύξει την επίδοση και τη δημιουργικότητα. Είχε εφαρμόσει διάφορες τεχνικές, τώρα όμως, εξοπλισμένος με τις νέες τεχνικές ετοιμότητες του εγκεφάλου, κατάφερε να δημιουργήσει κίνητρα, αυτοπεποίθηση και δημιουργικότητα στο προσωπικό του.

Πως λειτουργεί ο εγκέφαλός μας;
Ο εγκέφαλός μας είναι ένας πυκνός ιστός με διασυνδεόμενες συνάψεις που διαρκώς δημιουργούν νέες συνδέσεις- εξ ου και η ικανότητά μας να μαθαίνουμε καινούργια πράγματα. Ο εγκέφαλος διαθέτει περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα για νευρώνες. Ο κάθε νευρώνας μπορεί να δημιουργήσει μέχρι και 10.000 συναπτικές συνδέσεις με άλλους νευρώνες. Με άλλα λόγια ο κάθε νευρώνας λειτουργεί ως διαβιβαστής μηνυμάτων. Κάθε κύτταρο επεξεργάζεται πληροφορίες που μεταβιβάζει σε άλλους νευρώνες μέσω κενών που ονομάζονται συνάψεις.
Αυτή η ηλεκτροχημική διαδικασία αποτελεί τη βάση κάθε ανθρώπινης συμπεριφοράς. Κάθε φορά που αναπνέουμε, σκεπτόμαστε, κινούμεθα ή μιλάμε λαμβάνει μέρος μία επικοινωνία εκατοντάδων χιλιάδων νευρώνων. Όλες οι εισερχόμενες πληροφορίες που επεξεργάζεται ο μαθητής γίνονται μέσω του τεράστιου αριθμού των αλληλοεξαρτώμενων δικτύων του εγκεφάλου. Οι αποθηκευμένες πληροφορίες επηρεάζουν την επεξεργασία και μάθηση των νέων πληροφοριών.
Για εμάς τους ειδικούς στην ανάπτυξη της απόδοσης αυτό είναι πολύ σημαντικό επειδή επηρεάζει τον τρόπο που εκπονούμε τα προγράμματά μας. Καθώς οι μαθητές μας εκτίθενται σε νέες εμπειρίες και πληροφορίες τα νευρικά κύτταρα αναπτύσσουν νέους κλάδους ή δενδρίτες. Οι δενδρίτες αυτοί είναι οι κύριοι δέκτες νέων πληροφοριών, όσο περισσότερο χρησιμοποιείς τον εγκέφαλό σου, τόσο περισσότερο αναπτύσσεις δενδρίτες ή εγκεφαλικούς κλάδους. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής ο εγκέφαλος συνεχίζει να δημιουργεί νέους κλάδους. Εξ ου και η σημασία τους, όχι μόνο για τη μάθηση, αλλά και για καινοτόμες ιδέες και τρόπους σκέψης. Αυτό αυξάνει σημαντικά τις ικανότητες και τα δίκτυα του εγκεφάλου. Η πεθερά μου αποτελεί ένα εκπληκτικό παράδειγμα για αυτό. Ήταν ηθοποιός θεάτρου στη Βρετανία και τη Νότια Αφρική πριν τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα, σχεδόν στα ενενήντα της, συνεχίζει να μαθαίνει καθημερινά ένα ποίημα. Μας εκπλήσσει διαρκώς, απαγγέλλοντας μας ποιήματα ή αποσπάσματα από τα έργα του Σαίξπηρ. Η δημιουργική χρήση της κίνησης, της φωνής, του διαλόγου, της μουσικής, της διήγησης και της αλληλεπίδρασης ενισχύει τη μάθηση και την επίδοση.

Ο εγκεφαλικός φλοιός, συνειδητός εγκέφαλος
Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια, που το καθένα ειδικεύεται σε συγκεκριμένες λειτουργίες. Τα δύο αυτά ημισφαίρια συνδέονται μεταξύ τους και αποκαλούνται φλοιός του εγκεφάλου. Ο εγκεφαλικός φλοιός είναι γνωστός ως το κέντρο της συνειδητής σκέψης. Αυτός ο «σκεπτόμενος εγκέφαλος» ρυθμίζει την όραση, την ακοή, την ομιλία, την σκέψη και δημιουργία όλης της υψηλής ευφυΐας.
Τα δύο ημισφαίρια χωρίζονται από το μεσολόβιο του εγκεφάλου, μία ταινία ιστού, που ενώνει τα δύο ημισφαίρια δεξιά και αριστερά. Στην ουσία τα δύο αυτά μισά ενεργούν από κοινού στέλνοντας και λαμβάνοντας πληροφορίες με εκπληκτική ταχύτητα. Εκτός από την επίφυση ο κάθε εγκεφαλικός θαλαμίσκος εκτείνεται και στα δύο ημισφαίρια. Το καθένα λαμβάνει πληροφορίες από την αντίθετη πλευρά και τις ελέγχει.


Πριν από έξι χρόνια με μια ομάδα ψυχολόγων και νοσοκόμων εξετάσαμε περίπου 3.000 άτομα στα νησιά του Αιγαίου.

Το αξιοσημείωτο για την έρευνα αυτή ήταν ότι ένας πλήρης νευροφυσιολογικός έλεγχος για πρώτη φορά λάμβανε χώρα σε τέτοια έκταση με τέτοιο εύρος ατόμων σε τόσο απομακρυσμένη περιοχή. Τα δεδομένα αυτά και το μεγάλο δείγμα των εξετασθέντων καθιστούσαν τα αποτελέσματα της ερεύνης ιδιαίτερα αξιόπιστα. Με το δεδομένο ότι προηγούνταν μια κλινική εξέταση υπήρχε και η δυνατότητα να χωριστούν οι εξετασθέντες σε δύο μεγάλες ομάδες, σε αυτούς που θεωρούνταν απόλυτα φυσιολογικοί και στους υπολοίπους που παρουσίαζαν κάποιο πρόβλημα. Με την μέθοδο της εγκεφαλογραφίας σε "στερεοτακτική" καταγραφή ερευνήσαμε 720 "υγιή" άτομα και "χωρίσαμε" τον εγκέφαλο σε 42 διαφορετικά τμήματα.
Κάθε τμήμα αντιπροσώπευε μια συγκεκριμένη εγκεφαλική λειτουργία. Με αυτόν τον τρόπο είχαμε αυτό που στην ιατρική ονομάζουμε τιμές αναφοράς. Δηλαδή, ό,τι απέκλειε από αυτές τις τιμές, εθεωρείτο παθολογικό. Ένα κατάλληλο σύστημα κομπιούτερ κατέγραφε αμέσως αυτή την παθολογική δραστηριότητα, την χρωμάτιζε και την παρουσίαζε σαν μια χαρτογράφηση του εγκεφάλου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαμε ψηφιακά και απόλυτα ταυτοποιημένα να προσδιορίσουμε οποιαδήποτε βλάβη παρουσιαζόταν στις ήδη 42 προκαθορισμένες περιοχές. Πιο απλά, με το που εξετάζαμε έναν ασθενή περνούσαν τα ηλεκτροεγκεφαλογραφικά δυναμικά απευθείας σε επεξεργασία: από ποιο μέρος του εγκεφάλου προέρχονται και ταυτόχρονα μας έδειχνε ο υπολογιστής εάν πρόκειται για ένα φυσιολογικό σήμα ή για μια παθολογική δραστηριότητα. Και τα δύο αυτά τεκμήρια είχανε ποσοτική (σε αριθμό) και ποιοτική (χρώμα) ανάλυση.
Με αυτόν τον τρόπο δόθηκε άμεσα μια εξήγηση της προέλευσης πολλών ψυχονευρολογικών νοσημάτων. Επιληψίες, πάρκινσον, κινητικές διαταραχές, σχιζοφρένεια, πανικός, εκφυλιστικά νοσήματα κ.τ.λ. μας έδειχναν αμέσως από ποια πλευρά του εγκεφάλου προέρχονται και πια έκταση νευρολογικών κυττάρων έχει προσβληθεί. Επεξεργαζόμενοι τα δεδομένα αυτά σε σύγκριση με τα αποτελέσματα ψυχομετρικών εξετάσεων και κλινικών ιστορικών δεδομένων αποκτούσαμε μια δυνατότητα λήψης πιο εξειδικευμένων αντιδράσεων και απαντήσεων δηλαδή, μπορούσαμε να εξάγουμε συμπεράσματα για τον πόσο καιρό υφίστανται αυτές οι παθολογικές καταστάσεις, αν έχουνε επηρεάσει άλλα όργανα του σώματος όπως στομάχι, καρδιά, συκώτι, νεφρά κ.τ.λ. και σε ορισμένα σημεία να κάνουμε και προβλέψεις, π.χ για ένα αλκοολικό τοξικομανή ή ηπατοπαθή μπορούσαμε να βγάλουμε κατά μεγάλη προσέγγιση προγνωστικά αποτελέσματα για την διάρκεια, τρόπο θεραπείας και προφύλαξής του.
Ακόμη περισσότερο προσθέτοντας ειδικές αναλύσεις ύπνου, κάνοντας παρόμοιες συγκρίσεις με τα ηλεκτροεγκεφαλογραφικά δεδομένα μπορούσαμε να βγάλουμε συμπεράσματα και για τις γνωστικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Πέραν δηλαδή από την αξιολόγηση της μνήμης, αντίληψης, εγρήγορσης και άλλης διανοητικής κατάστασης μπορούσαμε να προβλέψουμε με αρκετά μεγάλη προσέγγιση την εμφάνιση αμνησίας, άνοιας, οπτικής διαταραχής κ.τ.λ. Το τελικό αποτέλεσμα κατέδειξε πως η καταγραφή των στοιχείων της εγκεφαλικής δραστηριότητας είναι εξαιρετικά κοπιαστική αλλά ανοίγει νέους ορίζοντες για να αποκωδικοποιήσουμε τα μυστικά του ή για να προλάβουμε η να θεραπεύσουμε καταστάσεις. Με τροποποιημένα λογισμικά προγράμματα η δική μας ομάδα θα είναι σε θέση να έχει αυτή την δραστηριότητα σε λίγο σε on line διαδικασία στον υπολογιστή.
Τουλάχιστον για τον ύπνο και τις γνωστικές λειτουργίες το τροποποιημένο πρόγραμμα θα είναι σε θέση να δίνει άμεσες διαγνώσεις και να δίνει θεραπείες.

ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΗ

(image: http://www.freeimages.co.uk/ )
Στις μέρες μας στον ελληνικό χώρο έχει καθιερωθεί τα Σαββατοκύριακα να δεχόμαστε 15 με 20 νεκρούς και περίπου 100 τραυματισμένους σε τροχαία. Είναι ένας "ακήρυχτος" πόλεμος που τον έχουμε συνηθίσει και το βαιώνουμε σαν καθημερινότητα. Κανένας πλέον δεν ξαφνιάζεται με αυτόν και το χειρότερο ούτε αγανακτεί για τα θύματα. Θεωρείται απλά μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα σε λίγο που θα επεκταθεί σε πλωτά και εναέρια μέσα κυκλοφορίας.
Η τηλεόραση παρουσιάζει μάλιστα στατιστικές της ψυχρής λογικής όπου αναφέρονται πως στα 2,5 εκατομμύρια νεκροί των τροχαίων αντιστοιχούν μόνο 41 χιλιάδες θύματα αεροπορικών δυστυχημάτων. Η γοητευτική παρουσιάστρια με ένα χαμόγελο αξιοπιστίας βεβαιώνει με αυτό τον τρόπο την υπεροχή των εναέριων έναντι των οδικών μέσων κυκλοφορίας. Αν στην μακάβρια στατιστική προστεθούν και τα θύματα αεροπειρατικών η τρομοκρατικών ενεργειών θα μπορούσε κανείς με την ίδια φιλαρέσκεια να προσθέσει πως ο αριθμός του είναι σχεδόν μηδενικός σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες.
Έτσι, με το μοντέλο λογικής που μας διακρίνει δεν είναι καν άξια αναφοράς. Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Κύπρο έχουμε μια πτώση αεροπλάνων με συχνότητα ένα κάθε εργασιακή ημέρα περίπου. Η δικαιολογία είναι σταθερή: "Σειρά ανθρωπίνων λαθών". Τα ανθρώπινα αυτά λάθη έχουνε και μια βάση. Η βάση αυτή ξεκινάει από την πλημμελή ιατρική εξέταση των πιλότων. Γενικά, οι χειριστές των αεροπλάνων περνάνε έναν εκτεταμένο ιατρικό έλεγχο χωρίς όμως πλήρη εξέταση των εγκεφαλικών λειτουργιών μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Με εξαίρεση τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας, οι οποίοι υπόκειται σε αυτήν την εξέταση για 10 περίπου λεπτά μια φορά στα 2 χρόνια, οι υπόλοιποι δεν εξετάζονται σχεδόν ποτέ. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό θα πρέπει να φανταστούμε το ανάλογο ενός οδηγού αυτοκινήτου που τρέχοντας με μια ταχύτητα 250 χιλιομέτρων την ώρα, κρατά τα μάτια του κλειστά για 10 δευτερόλεπτα. Παρά την ύπαρξη του αυτόματου πιλότου κάτι ανάλογο στον αέρα είναι κατά κύριο λόγο η αιτία όλων των αεροπορικών δυστυχημάτων. Εάν σε αυτό κανείς προσθέσει τις άκρως διαταραγμένες καιρικές και βιολογικές συνθήκες στα μεγάλα ύψη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου μπορεί κανείς να υπολογίσει ότι συγχύσεις και διαλείψεις των πιλότων μπορεί να ανέρχονται πλέον και σε ολόκληρα λεπτά. Συνεπώς για τέτοια χρονικά διαστήματα ουσιαστικά τα αεροπλάνα πετούν ακυβέρνητα.

Για να πάμε και σε μια επίγεια διάσταση σκεφτείτε έναν μεσήλικα οδηγό που πάσχει π.χ. από διαβήτη ή θυρεοειδοπάθεια και παθαίνει κρίσεις-διαλείψεις την ώρα που οδηγεί. Παίζοντας αυτό το μακάβριο παιχνίδι της φαντασίας καταλαβαίνουμε την εξίσωση της κορυφής των τροχαίων και αεροπορικών δυστυχημάτων - θυμάτων. Και όμως είναι τρομακτικά απλό το να αποφευχθεί αυτό, αρκεί κάθε πιλότος ή οδηγός, πρώτα απ' όλα για την δική του ασφάλεια, πέρα από τον έλεγχο της καρδιά και των ματιών, να δεxτεί να υποστεί την ανώδυνη και αναίμακτη εξέταση του ηλεκτρoεγκεφαλογραφήματος. Πρόκειται κάτι ανάλογο με το καρδιογράφημα της καρδιάς.
Η εξέταση αυτή δείχνει με μεγάλη σαφήνεια εγκεφαλικές διαταραχές που οδηγούν σε αυτά τα δυστυχήματα. Η εξελιγμένη της δε μορφή είναι και σε θέση να προειδοποιήσει πολύ πριν αρχίσει η δυσλειτουργία του εγκεφάλου και να εντοπίσει το όριο πνευματικής αντοχής κάθε οδηγού ή πιλότου. Οι Αμερικάνοι το εφαρμόζουνε σαν πρώτο βήμα ασφαλείας στα διαστημόπλοια και σ
τα ειδικά πολεμικά τζετ για όλη την διάρκεια της πτήσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε αυτές τις υπηρεσίες τα ατυχήματα είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Στην Σκανδιναβία ήδη γίνεται πράξη να το επιβάλει το Υπουργείο Συγκοινωνιών σε άτομα που χρήζουν ειδικής άδειας οδήγησης. Αν ακολουθήσουμε και εδώ το παράδειγμα του η μείωση των
ατυχημάτων θα είναι ουσιαστική.



Το καλοκαίρι, και ιδιαίτερα το τελευταίο, είχαμε μια θεαματική αύξηση των νευροψυχιατρικών νοσημάτων. Στο δικό μας ιατρείο, που σχεδόν σε ένα ποσοστό 80% ασχολείται με ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, τα περιστατικά αυξήθηκαν κατακόρυφα, ενώ παράλληλα, ασυνήθιστα πάρα πολλοί ασθενείς μας για τις μέρες των διακοπών ζητούσαν επειγόντως βοήθεια.
Το σύνδρομο ούντχοφ, ήταν όλες τις καλοκαιρινές μέρες μια καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας παραπονιόταν για συνεχή κόπωση με αδυναμία βάδισης και λειτουργίας και γενική επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Κατά κύριο λόγο με διαταραχές της όρασης.
Τι είναι το φαινόμενο ούντχοφ?
Πρόκειται για μια γενικευμένη κατάπτωση του ασθενούς με έκπτωση της όρασης στις υψηλές θερμοκρασίες. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται σπάνια και έχει τη βάση του στη διαταραχή της κίνησης ιόντων εντός της νευρικής ίνας με πτώση του ηλεκτρικού δυναμικού της. Όταν συμβαίνει αυτό το αποτέλεσμα είναι να έχουμε χαμηλά ηλεκτρικά δυναμικά στη μεμβράνη της οπτικής ίνας και αδυναμία μετάδοσης της ηλεκτρικής αγωγής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα ηλεκτρονικό μπλοκάρισμα της ηλεκτρικής αγωγής και πλήρη δυσλειτουργία όλου του ηλεκτρονικού κυκλώματος και των νευρωνικών αξόνων που το αποτελεί. Το αποτέλεσμα είναι οι ασθενείς να μη βλέπουν χάλια, να αισθάνονται χάλια και να απογοητεύονται για την κατάστασή τους θεωρώντας ότι είναι κάτι μόνιμο και δύσκολο.
Γιατί αυξάνεται το φαινόμενο ούντχοφ?
Μέχρι τώρα το αντιμετωπίζαμε κάθε χρόνο σε αρκετούς ασθενείς. Τη φετινή χρονιά με την άνοδο της θερμοκρασίας κατά μέσο όρο 6 βαθμούς περισσότερο από πέρυσι ήρθε αυτή η καταστροφή. Φθάνοντας η θερμοκρασία τους 45-50ο βαθμούς για Ελλάδα & Κύπρο σχεδόν το 70% των ασθενών μας παρουσίασε το σύνδρομο ούντχοφ και ζητούσε απελπισμένα βοήθεια. Η βοήθεια αυτή κατά κύριο λόγο είναι η ηρεμία, με ή χωρίς φάρμακα, με πλήρη κινητική απραξία, πολλά υγρά και τακτικά ντους. Αν χρειάζεται δε, και παρεντερική χορήγηση υγρών. Κατά κανόνα με αυτόν τον τρόπο μετά από μια βδομάδα έχουμε αποκατάσταση των δυσκολιών.
Υπάρχει το ούντχοφ και σε άλλες ασθένειες?
Στη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας το παρατηρήσαμε έντονα γιατί γνωρίζαμε την ύπαρξή του και το περιμέναμε να εμφανιστεί στις μεγάλες θερμοκρασίες. Το περίεργο είναι ότι βρέθηκε, αν και λιγότερο έντονο, σε ασθενείς με πάρκινσον, φοβίες, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια και πανικό. Το ευχάριστο είναι ότι στις περιπτώσεις αυτές η αντιμετώπισή του είναι ευκολότερη.

Τι είναι οι διοξίνες

Οι διοξίνες είναι αρκετές εκατοντάδες μικρών ενώσεων του χλωρίου. Προκύπτουν από κάθε είδους καύση. Παράγονται, όμως, στο πολλαπλάσιο μετά από κάψιμο σκουπιδιών, πλαστικών, λαδιών και χλωριωμένου πολτού. Τα όρια που πρέπει να περιέχονται οι διοξίνες στον οργανισμό πρέπει να είναι λιγότερα του επιπέδου του ενός τρισεκατομμυριοστού του γραμμαρίου ανά γραμμάριο σωματικού βάρους. Λόγω της μικρής περιεκτικότητας ελάχιστα εργαστήρια στον κόσμο έχουν τη δυνατότητα ανίχνευσής τους. Σε πρακτική εφαρμογή η ανίχνευση είναι αδύνατη.

Η ιστορία των παρενεργειών των διοξινών
Επιστημονικά για πρώτη φορά οι διοξίνες απασχόλησαν τους ερευνητές για τις καταστροφές που προκαλούν στον ανθρώπινο οργανισμό κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και της πολεμικής σύρραξης στο Βιετνάμ 1969-1971. Τότε παρατηρηθήκαν και σημειώθηκαν οι οργανικές επιπλοκές, που θεωρήθηκαν όμως σαν «φυσιολογικές παράπλευρες απώλειες μιας πολεμικής εμπλοκής».
Ένα ιστορικό ιατρικό ορόσημο έρευνας των διοξινών αποτέλεσε η μεγάλη πυρκαγιά στο Σοβέζο της βορείου Ιταλίας (60χλμ βορειοδυτικά του Μιλάνου) όπου ύστερα από μια έκρηξη στο λεβητοστάσιο μιας φαρμακοβιομηχανίας απελευθερώθηκαν στον αέρα περίπου 2,5κιλά διοξίνες του παραγώγου του ουρανίου, τετραχλωροδιβενζιοδιοξίνη (ECDD) με πολλαπλάσια παραγωγή στην πυρκαγιά που ακολούθησε. Τότε, λοιπόν, έγινε γνωστό ότι σε αυτά τα επίπεδα η τοξικότητα των διοξινών είναι 10.000 φορές περισσότερη από το κυάνιο κι έχει την ίδια καταστροφική δύναμη με το ραδιενεργό πλουτώνιο.

Ιατρική αντιμετώπιση των διοξινών για τα προβλήματα στον άνθρωπο
Στις ιατρικές έρευνες που άρχισαν σε χρόνο μηδέν μέχρι και είκοσι χρόνια μετά το Σοβέζο, παρατηρήθηκε μια σειρά από επικίνδυνες καταστάσεις:
Χλωροακμή: πρόκειται για ένα εξάνθημα από έκθεση σε διοξίνη και είναι το πρώτο δερματικό νόσημα που εμφανίζεται μετά τις πυρκαγιές.
Αδυναμία αποθήκευσης βιταμίνης Α με πολλαπλά ανοσολογικά προβλήματα, όπως καρκίνοι, επιληψία, διανοητική καθυστέρηση, πονοκέφαλοι, αυξημένη συχνότητα σχιζοφρενικών, καταθλιπτικών ψυχώσεων, παρορμητικής και επιθετικής συμπεριφοράς.
Διαταραχή γενετικών συμπεριφορών με έντονες δερματικές διαταραχές, απασβέστωση οστών και δοντιών, χρόνιες ορμονικές διαταραχές.

Το σύγχρονο πρόβλημα των διοξινών μετά τις πυρκαγιές
Στις περιπτώσεις που έχουμε την εμφάνιση τέτοιων θεομηνιών προέχει η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης της Στοκχόλμης (Μάιος 2001) η οποία προειδοποιεί για ελέγχους τόσο στο περιβάλλον όσο και σε πρόσωπα και διατροφικά προϊόντα. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που προέχει είναι 1) έλεγχοι σε κρατικό επίπεδο (πηγές διοξίνης, όπως απορρίμματα, χλωριούχα λύματα, επεξεργασία χαρτιού, έλεγχος τροφίμων, έλεγχος χλωριωμένων πλαστικών), 2) σε ατομικό επίπεδο (άμεση ιατρική εξέταση για επιβαρυμένους σε περίπτωση διοξινών ασθενείς, αποφυγή βρώσης προϊόντων όπως βούτυρο, αλλαντικά, ψάρι, αυγά, μοσχάρι, παγωτό, κοτόπουλο, γάλα, χόρτα και λαχανικά εάν υπάρχει υπόνοια εμπλουτισμού σε διοξίνες, 3) άμεση παρεντερική φροντίδα ακόμα και σε απλή υπόνοια δηλητηρίασης με διοξίνες.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.