NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ
Σε αυτό ακριβώς το σημείο το «ΕΓΩ» μας παίζει έναν πάρα πολύ σπουδαίο ρόλο διότι μαθαίνει τελευταίο τι πραγματικά γίνεται μέσα μας.
Όλα αυτά που αισθανόμαστε, σκεπτόμαστε και κάνουμε είμαστε υποχρεωμένοι να τα εξηγήσουμε παραπέρα στο περιβάλλον μας προφορικά και λογικά. Για αυτόν τον λόγο συνεχώς βρίσκουμε ιστορίες οι οποίες βέβαια επαναλαμβάνονται όσο τακτικά επαναλαμβάνονται και τα γεγονότα αυτά. Πρώτοι εμείς πιστεύουμε σε αυτές τις επαναλαμβανόμενες ιστορίες και ακριβώς για αυτόν τον λόγο την μεταδίδουμε στους συνανθρώπους μας με την γλώσσα που τις πιστεύουν και αυτοί. Υφίσταται δηλαδή ένα κλειδί μια ανακάλυψη της φύσης στον άνθρωπο, ένας ψευδό - ορθολογισμός. Εάν επί χρόνια ο ανθρώπινος εγκέφαλος ακόμη και εξελικτικά βλέπει αιτία και δράση μαζί είναι επόμενο να μαντεύει τι συμβαίνει και με τους υπολοίπους συνανθρώπους του. Υπάρχει δηλαδή ένας αυτόματος μηχανισμός της αναζήτησης αίσθησης στην ανθρώπινη λογική. Αυτό αρχίζει από την παιδική ηλικία και ακριβώς επαναλαμβανόμενο φαίνεται σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Έτσι λοιπόν μια προβλεπόμενη από τον εγκέφαλο διατεταγμένη κίνηση να αποφύγουμε π.χ. ένα πελώριο κύμα ή την πτώση ενός βράχου στο κεφάλι μας φαίνεται σαν να μεσολάβησε ένα χέρι Θεού ή ένα περίεργο «τερτίπι» του πεπρωμένου, ποτέ όμως δεν δεχόμαστε ότι ο εγκέφαλος μας έχει προκατασκευάσει αυτή την κίνηση.