NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΜΕ ΕΥΚΡΙΝΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΣΑΦΩΣ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.
Υπάρχει ένα δωμάτιο συμπτωμάτων στην κατάθλιψη το οποίο κατά κύριο λόγο αποτελεί και την αιτία της θεραπείας των ασθενών με κατάθλιψη στην ψυχιατρική.
Πρόκειται κυρίως για μια καταθλιπτική διάθεση χωρίς λόγο, έντονα συναισθήματα αναζήτησης, φοβία, απώλεια της αυτοπεποίθησης, ελάττωση της όρεξης, και έντονες διαταραχές του ύπνου.
Αντίθετα στην σχιζοφρένεια, έχουμε ένα άλλο χαρακτηριστικό πακέτο που προβάλλει τακτικά και είναι αυτό των διαταραχών της συγκέντρωσης, της σκέψης, της βραδύτητας αντιδράσεων έλλειψη ενέργειας, έντονη νευρικότητα και ανησυχία και «τράβηγμα» από κοινωνικές εκδηλώσεις.
Πάρα πολύ τακτικά βλέπουμε ένα μείγμα από αυτά τα συμπτώματα να εμφανίζονται τόσο σε καταθλιπτικούς όσο και σε σχιζοφρενείς ασθενείς χωρίς από την αρχή να μπορεί να γίνει μια σαφής διαφοροδιάγνωση.
Μόνον αργότερα μόλις εμφανιστούν παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις, παρανοειδής ιδέες, τότε έχουμε την πιστοποίηση μιας ψύχωσης και μπορούμε να ξεχωρίσουμε την μία ασθένεια από την άλλη.
Η κοινή αρχική ύπαρξη των συμπτωμάτων με το δεδομένο ότι στις περιπτώσεις αυτές πιστεύουμε πως έχουμε μια διάχυτη εγκεφαλική βλάβη μας κάνει να οδηγούμαστε στο συμπέρασμα μήπως η κοινή αρχή είναι θέμα χρόνου και η μετέπειτα εξέλιξη είναι αποτέλεσμα της μη ικανοποιητικής θεραπείας. Αναλογιζόμενοι την κοινή ρίζα των συμπτωμάτων και την μετέπειτα εξέλιξη είναι πασιφανές ότι πρέπει η διάγνωση και της μεν και της δε να γίνεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να αρχίζει άμεσα και η θεραπευτική αγωγή.