NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΩΣ ΚΙΝΟΥΜΑΙ.
Το αίσθημα για τον εαυτό μας είναι σταθερά συνδεδεμένο με την ανάλυση που κάνει ο εγκέφαλος, σε ότι κινήσεις πραγματοποιεί το σώμα μας. Για να πιστοποιήσουμε ότι υπάρχουμε και ότι είμαστε αυτοί που είμαστε, παρατηρούμε με μεγάλη σπουδή, τελείως ασυναίσθητα, τις κινήσεις των άκρων και του σώματος μας καθώς επίσης αναμένουμε από αυτές το ανάλογο αποτέλεσμα. Εάν, ως δια μαγείας, διακοπεί αυτή η σχέση, τότε πλέον δεν έχουμε την αίσθηση του εαυτού μας, του χώρου με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε που βρισκόμαστε.
Τυπικό παράδειγμα είναι κάποιος ασθενής, ο οποίος με έναν όγκο στο προμετωπιαίο λοβό μετά από κρίσεις είχε την αίσθηση ότι το σώμα του χανότανε. Και ακριβώς αυτό συνέβαινε, επειδή ο όγκος καθότανε πάνω σε εκείνο το σημείο του νευρωνικού τόξου που πιστοποιούσε τη σχέση του ασθενούς με το χώρο. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι όλα πηγαίνουνε στην κατεύθυνση˙ κινούμαι, άρα υπάρχω. Οποιαδήποτε διαταραχή από την ερμηνεία αυτής της κίνησης μες στο μυαλό μας, μας μεταφέρει από το όριο της γνώσης στην ψύχωση.