ΟΙ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔEIΣ ΚΥΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔΗ ΜΗΝΙΓΓΑ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΧΩΡΟΥΣ ΓΕΜΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟ ΥΓΡΟ.Η επικάλυψη αυτών των χώρων είναι σκληρή και γίνονται αντιληπτοί, αν γίνουν μόνο με την πάροδο των χρόνων όπου έχουνε την ανάπτυξη των εγκεφάλων και σημεία τριβής (επαφής) με την κύστη.
Αυτή η επαφή είναι δυνατόν να δημιουργήσει πιέσεις εκατέρωθεν και ανάλογα με το μέρος όπου εξασκείται η πίεση να δημιουργούνται σημειολογικά, νευρολογικά συμπτώματα. Τα πλέον χαρακτηριστικά είναι ζαλάδες και διπλωπίες γιατί συνήθως αυτό που πιέζεται περισσότερο είναι το στέλεχος του εγκεφάλου με το οπτικό χίασμα. Μερικές φορές σε αυτά προστίθενται και κρίσεις λιγότερο ή περισσότερο έντονες. Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των αραχνοειδών κύστεων είναι πάντοτε ένα μεγάλο νευρολογικό και νευροχειρουργικό πρόβλημα ή μετεγχειρητική κατάσταση. Δεδομένου ότι πρόκειται ουσιαστικά για καλοήθης όγκους πρέπει πάντα να προσμετράται η επικινδυνότητα της μετεγχειρητικής καταστάσεως και να γίνεται ισολογισμός του πριν και του μετά. Είναι ένας τρόπος για να αποφευχθούν δυσάρεστα συμπτώματα.

Η ΧΟΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΚΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΚΟΝΤΡΟΛΑΡΙΣΤΕΣ «ΧΟΡΙΑΚΕΣ» ΚΙΝΗΣΕΙΣ.
Η χορεία έχει κληρονομική αιτία αλλά εμφανίζεται και τακτικά μετά από δηλητηριάσεις σε ορισμένα φάρμακα ή ουσίες.
Μια από αυτές τις ουσίες είναι η λεβοντόπα που χρησιμοποιείται στο Πάρκινσον.
Η λεβοντόπα χρησιμοποιείται με επιτυχία στο Πάρκινσον όταν αυτό είναι προχωρημένο και την έχει γενικά ανάγκη.
Σε περίπτωση όμως που η συμπτωματολογία είναι λίγη η λεβοντόπα υπερδοσολογείται η ακόμη χειρότερα δεν υπάρχει πάρκινσον αλλά νομίζουμε ότι είναι τότε μπορεί να εξελιχθεί σε ένα «φαρμάκι» εναντίον του ασθενούς που την παίρνει. Συγκεκριμένα η λεβοντόπα μή βρίσκοντας ελλείψεις εναποτίθεται επιπλέον στα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου (κερκοφόρο πυρήνα, κέλυφος κ.λ.π.) και εκεί πλέον δημιουργεί αυτές τις υπερκινησίες που φαίνονται σαν χορεία και εξελίσσονται σιγά-σιγά σε χορεία. Πρέπει να το έχουνε υπόψη τους όλοι όσοι λαμβάνουνε λεβοντόπα (ντόπα) και να το προσέχουνε τακτικά έτσι ώστε να μην φτάσει σε σημείο να φανεί κλινικά.
Από την στιγμή που αυτό θα εκδηλωθεί κλινικά είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανατραπεί. Εδώ ισχύει το ρητό καλύτερα λιγότερο παρά περισσότερο.

«ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ» ΣΤΟ ΣΕΞ

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΔΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΕΦΗΒΟΙ.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ Η ΝΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΦΥΛΟΥ. ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΠΟΙΚΙΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΣΜΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ.
Πάντως το πρόβλημα παραμένει η αντρική αδυναμία στύσης που προσβάλλει πάρα πολύ τους αρσενικούς της εποχής μας.
Οι λόγοι είναι ποικίλοι και διάφοροι, το γεγονός είναι όμως ένα, ότι η στυτική λειτουργία χρειάζεται υποστήριξη. Μια επανάσταση σε αυτό έδωσε εδώ και κάποια χρόνια το βιάγκρα της Φάιζερ το οποίο όμως τελευταία αποδεικνύεται όπως και τα άλλα καινούρια σκευάσματα παρόμοια που ήρθαν στην αγορά ότι δεν καλύπτουν το 30% έως 50% των ασθενών ανδρών.
Την σημαία της νέας σεξουαλικής επανάστασης σήκωσε αυτή την φορά το Albert Einstein College of medicine όπου δύο νευρολόγοι μαζί με βιοχημικούς βρίσκονται σε έναν πολύ καλό δρόμο να αναπτύξουνε την «αλοιφή» βιάγκρα.
Πρόκειται για ένα σκεύασμα που σε ελάχιστα μικροπακέτα περιέχει την ουσία σιαλοφρίν (διεγερτική ουσία) μαζί με μητρικά παράγωγα που κατευθείαν βοηθούνε την χαλάρωση των μυών με σύγχρονη ροή εντατική του αίματος. Λόγω της τοπικής επάλειψης μειώνονται στο ελάχιστο ακόμη και οι παρενέργειες η σχεδόν δεν υπάρχουν, που υφίστανται με αυτές των βιάγκρα και των όμοιων.
Βέβαια το συγκεκριμένο «φάρμακο» χρειάζεται περίπου καμιά δεκαετία να έρθει μέχρι τα ράφια των φαρμακείων, αλλά λόγω του τεραστίου κέρδους που αναμένεται να προσφέρει και της πορείας που έχει η σύγχρονη κοινωνία αναμένεται να έρθει πιο γρήγορα. Θα αρχίσει πλέον μια νέα «επανάσταση» όπου οι γηραιότεροι θα πιστεύουν ότι δεν θα γεράσουν ποτέ λόγω της ύπαρξης της διαρκούς σεξουαλικής επιθυμίας και πλέον της εφικτής στύσης που είναι ένα δείγμα νεότητας.

Η ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ.
Το ποσοστό σακχάρου που υπάρχει στο αίμα κατά 40% «ξοδεύεται» από τον εγκέφαλο για τις δικές του ανάγκες.
Ενώ όλα τα άλλα όργανα του σώματος χρειάζονται την βοήθεια της ινσουλίνης προκειμένου να πάρουνε το σάκχαρο για την ενέργεια που χρειάζονται, ο εγκέφαλος δεν το χρειάζεται.
Μπορεί κατευθείαν με τους δικούς του μηχανισμούς να αντλήσει όσο σάκχαρο από την περιφέρεια θέλει.
Αυτός είναι και ο λόγος που στις περισσότερες διαταραχές παχυσαρκίας έχουμε στην ουσία μια εγκεφαλική δυσλειτουργία η οποία με τις λεγόμενες ορμόνες του στρες (κορτιζόλη) επηρεάζει την περισσότερη παραγωγή σακχάρου ταυτόχρονα μπλοκάροντας την ινσουλίνη που χρειάζονται τα κύτταρα άλλων οργάνων.
Όλος αυτός ο φαύλος κύκλος δημιουργεί την ένταση στο άτομο για λήψη μεγαλύτερου ποσοστού τροφής άρα παχυσαρκίας.
Συνεπώς ο μεγάλος ρόλος που παίζεται σε ότι αφορά το υπέρβαρος βρίσκεται κάπου στον εγκέφαλο.

ΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΗ

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΟ ΔΙΠΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΦΟΒΟΥ.
Όσο λειτουργεί αυτό τόσο αυξάνονται οι καταστάσεις και οι διαταραχές του φόβου.
Αυτό ξεκινάει από το γεγονός ότι οι άνθρωποι φοβούνται μια συγκεκριμένη κατάσταση ή ένα συγκεκριμένο αντικείμενο όπως π.χ. το αεροπλάνο, ή το πέταγμα με το αεροπλάνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής κατά την διάρκεια της πτήσης ή μέσα στο αεροπλάνο αισθάνεται έναν αδικαιολόγητο φόβο.
Εάν τελειώσει η πτήση κανονικά και πάψει πλέον να φοβάται τότε καταλαβαίνει ότι δεν ήτανε τίποτα ιδιαίτερο και είχε υπερεκτιμήσει την φοβική κατάσταση.
Εάν όμως για τον λόγο αυτό αποφεύγει να πετάξει τότε έχουμε μια κατάσταση αποφυγής της πρόκλησης η οποία βέβαια επιβραβεύει τον ασθενή όταν αυτός δεν δοκιμάζει αυτό που φοβάται.
Τελικά όμως αυτή η αποφυγή ενδυναμώνει περισσότερο τον φόβο από αυτήν την κατάσταση πολλαπλασιαστικά αν συνεχίζεται για χρόνια.
Πέρα από τα άλλα μπορεί αυτός ο φόβος να είναι και αντικείμενο μάθησης αυτής της κατάστασης.
Όπως για παράδειγμα η φοβική για τις πτήσεις με αεροπλάνο μητέρα να μεταφέρει αυτήν την αίσθηση και στην κόρη της.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο φόβος μπορεί να περάσει από διάφορες θέσεις και καταστάσεις μέχρι να οργανωθεί πλήρως και να ταλαιπωρήσει τον ασθενή σαν αρρώστια.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗΣ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ «ΚΑΥΤΑ» ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ.
Μία κλινική από το Ανόβερο προσφέρει μια νέα μέθοδο που φαίνεται ότι πραγματικά υπόσχεται καλές επιτυχίες.
Το να εμφυτεύσεις σήμερα βλαστοκύτταρα είναι το λιγότερο όπως επίσης πολύ καλύτερες προϋποθέσεις υπάρχουν σήμερα στο να τα επεξεργαστείς.
Το πλέον δύσκολο είναι να ρυθμίσεις την συμπεριφορά τους εντός του στόχου εμπροκειμένου του εγκεφάλου όταν πρόκειται για εγκεφαλικές βλάβες.
Μια κλινική στο Ανόβερο ξεκινώντας από την σκέψη ότι τα βλαστοκύτταρα πρέπει να προάγουνε την παραγωγή μιας νευροαυξητικής ορμόνης όπως η GLP1 σκεφτήκανε και εφαρμόσανε μια μέθοδο η οποία πραγματικά έδειξε πολλά επιτυχή στοιχεία και έφερε μια αισιοδοξία για το μέλλον.
Εγκατέστησαν μέσα στον εγκέφαλο σε περίπου 1,5 πόντο μακριά από την βλάβη ένα μικρό «εργοστάσιο» παραγωγής πρωτεϊνών από βλαστοκύτταρα.
Δηλαδή πήρανε ξένα βλαστοκύτταρα, πράγμα που σημαίνει ότι κατά κάποιο τρόπο λύνεται και το πρόβλημα της απόρριψης τα βάλανε σε μια μικρή γυάλα και τα εγκαταστήσανε δίπλα στην βλάβη.
Τα 10.000.000 βλαστοκύτταρα είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε από αυτά να παράγονται πρωτεϊνικά κομμάτια που μεταφέρονται στα «βλαμμένα» κύτταρα προσφέροντας ακριβώς τα στοιχεία αναπαραγωγής που χρειάζονται και όχι κάτι επιπλέον που θα δημιουργούσε την απόρριψη.
Η τεχνική αυτή έδειξε επιτυχία και έδειξε και βελτίωση. Οι νευροχειρούργοι δεν μπορούνε να πούνε με σιγουριά ότι αυτό είναι κάτι που βοηθάει ουσιαστικά την κατάσταση αλλά ελπίζουν και συνεχίζουν τις έρευνες τους.

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΕΝΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΠΑΝΙΚΟΥ.
Η θέα ενός ποντικιού, η επίσκεψη σε ένα σούπερ μάρκετ με πολύ κόσμο, το απότομο σταμάτημα ενός ασανσέρ μπορεί να δημιουργήσει μια διαταραχή πανικού.
Τις περισσότερες φορές αυτό ξεκινάει από το πουθενά. Η καρδιά χτυπάει γρήγορα, η αναπνοή γίνεται ταχύτερη, ο πανικός είναι εδώ.
Επαναλαμβανόμενα αυτά τα επεισόδια δημιουργούν ένα έντονο πρόβλημα για την αρχή κάποιας ψυχικής διαταραχής. Δεν παύει ο φόβος να είναι ένα από τα πιο σπουδαιότερα αισθήματα που έχουμε. Μας προλαβαίνει και μας προειδοποιεί πνεύμα και σώμα σε πολύ σύντομο χρόνο από διαταραχές και μας εξωθεί σε υψηλές αποδόσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο εγκέφαλος παράγει σε έντονο ρυθμό τις λεγόμενες στρεσορμόνες όπως είναι η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη οι οποίες θέτουν το κορμί και το πνεύμα σε έντονη επιφυλακή. Αυτά βέβαια όλα τα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας οι οποίοι έπρεπε να αντιμετωπίσουν πολλούς κινδύνους κατά την προσπάθεια τους να επιζήσουν.
Δεν αλλάζει όμως αυτό, εξακολουθεί και παραμένει και εξελικτικά ο φόβος σαν ένα σημείο συναγερμού που σώζει ζωές.
Γιατί μας βάζει να αντιδράμε αμέσως και να προλαβαίνουμε τους κινδύνους. Η παθολογική μορφή αυτής της συχνής επανάληψης είναι οι διαταραχές πανικού.

Η ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ Η ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΕΝΟΣ ΝΕΥΡΟΔΙΑΒΙΒΑΣΤΗ – ΟΡΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΤΟΠΑΜΙΝΗΣ.
Ένα ένζυμο που διασπάται από ένα γονίδιο που ονομάζεται comt ξεχωρίζει τον αναποφάσιστο από τον αποφασιστικό. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Εάν υπάρχει επάρκεια αυτού του ενζύμου δημιουργείται την κατάλληλη στιγμή που ο άνθρωπος είναι στο στρες της απόφασης μια υπερέκκριση σε ότι αφορά την ντοπαμίνη και όχι μόνο αυτό αλλά και την διάσπασή της σε άλλους νευροδιαβιβαστές και σε άλλες ουσίες που ενεργοποιούν τον προμετωπιαίο λοβό δηλαδή την έδρα των αποφάσεων. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία διότι αν κάποιος έχει επάρκεια του ενζύμου άρα και του γονιδίου τότε από πολύ νεαρή ηλικία μπορεί να είναι αυτό που λέμε παιδί θαύμα στις γρήγορες αποφάσεις.
Σε αντίθετη περίπτωση που δεν υπάρχει επάρκεια του ενζύμου τότε υφίσταται μια βραδύτητα και στην σκέψη και στην λήψη αποφάσεων.
Θεραπευτικά οι νέες γνώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο στο πάρκινσον όσο και στην σχιζοφρένεια δύο βασικά νοσήματα τα οποία επηρεάζονται από τον μεταβολισμό της ντοπαμίνης. Δηλαδή συνθέτοντας αυτό το ένζυμο που παράγει το εν λόγω γονίδιο είναι δυνατόν να επιταχύνει κανείς τον μεταβολισμό της ντοπαμίνης προς την μία η άλλη πλευρά έτσι που να έχει και θεραπευτικά αποτελέσματα για τα δύο μεγάλα γκρουπ των ασθενειών, του πάρκινσον και της σχιζοφρένειας. Μάλιστα στην περίπτωση της σχιζοφρένειας εφόσον χημικά μπορεί να τακτοποιηθεί κάτι τέτοιο οι αποδόσεις μπορεί να είναι θεαματικές μέχρι εξάλειψη της νόσου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ BURN OUT

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ «BURN OUT» ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ.
Το «Burn out» σύνδρομο, ουσιαστικά είναι μια έκφραση αμερικανικής έμπνευσης για την κατάθλιψη.
Η διαφορά έγκειται στο ότι δεν περιέχει τον κίνδυνο του στίγματος της κατάθλιψης.
Ένα στίγμα που κάνει τους ασθενείς να ντρέπονται για την αδυναμία τους, ατολμία αντικοινωνικότητα κ.λ.π. που τους προκαλεί η ασθένεια τους που έχουν το απύθμενο αν θα διατηρήσουν λόγω της πάθησης τους, δουλειά, φίλους και οικογένεια.
Αντίθετα το ταυτόσημο συμπτωμάτων της κατάθλιψης burn out σύνδρομο έχει μια πιο «εξωραϊσμένη» κοινωνικά μορφή. Θεωρείται αποτέλεσμα χρόνιας προσπάθειας και υπερφόρτωσης με βλάβες στην προσωπική υγεία μακριά από το στίγμα του αποτυχημένου.
Αντίθετα ο ασθενής διακηρύσσοντας το αισθάνεται και ήρωας- θύμα της εργασίας που χαίρει κάθε αναγνώρισης.

Η ΔΙΣΦΑΙΝΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 1930 ΠΕΡΙΠΟΥ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ.
Επειδή ακριβώς υπήρχαν αυτές οι εντυπώσεις το εθνικό ινστιτούτο ασφαλείας για την υγεία στην εργασία των Ηνωμένων Πολιτειών χρηματοδότησε μια έρευνα στην Κίνα όπου εξετάστηκαν άντρες που εργάζονται σε εργοστάσιο παραγωγής προϊόντων δισφαινόλης (σχεδόν όλα τα πλαστικα).
Βρέθηκε λοιπόν ότι η σεξουαλική υγεία και συγκεκριμένα η στύση καθώς επίσης και η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και ο αριθμός τους επηρεάζεται ουσιαστικά από την ποσότητα της δισφαινόλης η οποία βρέθηκε περίπου στο τετραπλάσιο από ότι στον κοινό πληθυσμό στο αίμα αυτών των ανδρών.
Παρόλα αυτά το πρόβλημα εξακολουθεί και είναι έντονο διότι υποτίθεται ότι και σε μικρότερες δόσεις μπορεί αυτό να προκαλέσει διαταραχές συμπεριφοράς, πρόωρη εφηβεία, καρκίνο και διαβήτη.
Το νόημα δηλαδή είναι να αποφεύγουμε όσο γίνεται τα παράγωγα της δισφαινόλης που είναι όλων των ειδών πλαστικά, μπουκαλάκια, τάπερ, σακούλες κ.τ.λ.
Όχι εύκολη δουλειά αλλά η προειδοποίηση δεν «χαλάει» και τίποτε περισσότερο.
Απλώς αυξάνει την προσοχή.

Η ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΕΧΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΡΟΜΟ ΧΕΡΙΩΝ, ΕΦΙΔΡΩΣΕΙΣ, ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ Κ.Λ.Π. ΓΕΝΙΚΑ Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΕΣ.
Όποιος αισθάνεται τον φόβο καταλαβαίνει αμέσως ότι το σώμα του διεγείρεται με εφιδρώσεις, έντονη ταχυκαρδία, ανησυχία, σύσπαση μυών κ.τ.λ.
Για όποιον βρίσκεται σε αυτόν τον κύκλο του διαβόλου όλα αυτά τα συμπτώματα είναι δείγματα μιας μεγάλης αδυναμίας και ενός αγνώστου κινδύνου που τον καταδιώκει. Οι παράγοντες αυτοί και το αίσθημα του κινδύνου πολλαπλασιάζουνε το αίσθημα του φόβου το οποίο με την σειρά του προκαλεί ακόμα περισσότερη διέγερση του στρες η οποία με την σειρά της εντείνει τα σωματικά συμπτώματα και το σωματοποιημένο άγχος. Με αυτήν την σκυταλοδρομία των γεγονότων διαταράσσεται ο ασθενής ακόμη περισσότερο και λαμβάνουνε τα συμπτώματα της φοβίας μια τέτοια έκταση που πλέον μόνος του δεν μπορεί να την διαχειριστεί και να την φέρει σε πέρας.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΦΟΒΙΕΣ

ΟΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΦΟΒΙΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ Η ΖΩΝΤΕΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΙΚΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ.
Άνθρωποι με ειδικές φοβίες αισθάνονται ένα τεράστιο φόβο και πανικό όταν αντιμετωπίζουν ορισμένα αντικείμενα, ζώα ή καταστάσεις. Πολύ τακτικός είναι ο φόβος από ζώα, όπως γάτες, σκύλους, έντομα, φίδια ή ποντίκια.
Δεν είναι όμως λιγότερος και ο φόβος σε ορισμένες ομάδες, στην θέα του αίματος, στα κλειστά δωμάτια, στο ύψος στο αεροπλάνο ή στο αυτοκίνητο ή ακόμη ο φόβος να κολλήσουν κάποια αρρώστια. Αυτού του είδους οι φοβίες κατατάσσονται πλέον σαν παθολογικές φοβίες και χρήζουνε ιατρικής παρακολούθησης και θεραπείας όταν αρχίζουν να «τυραννούν» τον άρρωστο σε παθολογικό σημείο.

H ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ

ΟΤΑΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ.
Στην σύγχρονη ψυχιατρική όλοι ξεκινάνε από την υπόθεση ότι υπάρχουνε διάφορες ψυχικές διαταραχές ή ασθένειες οι οποίες κάτω από διάφορους παράγοντες και την δραστηριότητά τους εξελίσσονται σε σοβαρά νοσήματα.
Βέβαια οι μελέτες έχουνε δείξει ότι για την εξέλιξη κάποιων διαταραχών σε νοσήματα και ιδιαίτερα ψυχιατρικά παίζει ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο το οικογενειακό αναμνηστικό. Σε έρευνες που κατά καιρούς έχουνε γίνει έχει πιστοποιηθεί ότι όντως πίσω από τις ψυχασθένειες σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό κρύβονται κληρονομικές προδιαθέσεις. Βέβαια η προσωπική εξέλιξη κάθε ατόμου καθώς και το περιβάλλον στο οποίο ζει και το οποίο τον επηρεάζει έχει και αυτό ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος όχι μόνο στην γένεση και στην εξέλιξη της ψυχιατρικής ασθένειας αλλά ακόμη περισσότερο και στην βαρύτητά της.
Έτσι λοιπόν σε ότι αφορά τις ψυχικές, φοβικές ψυχικές διαταραχές υπάρχουνε πολλές αιτίες και αφορμές έτσι που από μια φυσιολογική κατάσταση φόβου να εξελιχθεί μια νοσηρή άσχημη για το άτομο κατάσταση.
Εδώ η ψυχιατρική τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει πάρα πολλές θεωρίες που οδηγούνε σε αυτό το αποτέλεσμα και κυρίως την ενδιαφέρει να στηρίξει αυτές τις θεωρίες και να τις συνδέσει μεταξύ τους ώστε να βρεθεί η σωστή θεραπεία.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.