NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΈΡΕΥΝΕΣ  ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΌΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΈΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΌΤΙ  ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΈΜΜΕΣΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ. 

Κάποιοι δε την χαρακτηρίζουν σαν ένα «οπτικό» ναρκωτικό. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί ακριβώς η τηλεθέαση μετασχηματίζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο σε σχέση με τον εαυτό μας. Τα πρόσωπα που εμφανίζονται  στην τηλεόραση είναι όμορφα και σίγουρα αυτό είναι μια συμπεριφορά που εμβόλιμα μας αρέσει και την επιδιώκουμε όλοι, ενώ παράλληλα μας επηρεάζει και αρνητικά. Έχει αποδειχτεί ότι μετά από μια τηλεοπτική αυτοκτονία μεγάλης τηλεθέασης, υπήρξε μια αύξηση στις απόπειρες αυτοκτονίας, στις πραγματικές αυτοκτονίες. Έτσι λοιπόν ταυτόχρονα με την άλλη δραστηριότητα, η τηλεόραση είναι ικανή να ρίξει το ηθικό κατακόρυφα και μέσω των θεαμάτων της να μεταμορφώσει τον εξαρτημένο τηλεθεατή σε ένα άβουλο όν, το οποίο κατευθύνεται σχεδόν με αντανακλαστικό τρόπο αποκλειστικά και μόνο από αυτό που βλέπει.