NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟ ΆΤΟΜΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Π.Χ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ Ή ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΤΟΥ ΈΝΑ ΤΕΤΟΙΟ «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ» ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥ ΣΕ ΈΝΑ ΣΗΜΕΙΟ. 

Η συγκέντρωση αυτής της προσοχής αποτελεί ακριβώς  μια διαδικασία που συγκεκριμένα κύτταρα του εγκεφάλου, με ορισμένη συχνότητα, μετά από ένα έντονο ερεθισμό εκπέμπουν υψηλόμορφα ή και αιχμηρά  ηλεκτρικά δυναμικά προς τα κύτταρα εκείνα, τα οποία συνιστούν τη διέγερση της προσοχής. Αυτά τα κύτταρα είναι της λεγόμενης περιοχής των γ-κυττάρων και είναι σε πολύ υψηλές συχνότητες και μπορούν να διατρέχουν με σχετικά μεγάλες ταχύτητες  από το ένα σημείο του εγκεφάλου στο άλλο. Δηλαδή, από τα κύτταρα που δέχονται τον ήχο στα κύτταρα που δέχονται το άλλο. Έτσι λοιπόν, έχουμε μια ταυτόχρονη ακουστική συγκέντρωση της προσοχής σε δυο διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, στον ίδιο συγκεκριμένο χρόνο, άρα και ταυτόχρονη αντίληψη διαφορετικών ακουστικών ερεθισμάτων. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι ο εγκέφαλος με συγκεκριμένα κύτταρα μπορεί να συντονίζει συγκεκριμένες καταστάσεις, προκείμενου να αρχίσει την «παραγωγή» της ίδιας αντίληψης που τον βοηθάει να κατανοήσει πολύ πιο απλά και εμπεριστατωμένα  διάφορες καταστάσεις σαν μια ολοκληρωμένη υπόθεση.