NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 5:38 μ.μ.

Οι Αμερικάνοι όταν πρόκειται να λύσουν ένα πρόβλημα έχουν τις δικές τους συνταγές, τις οποίες διαφημίζουν κατά κόρον από σινεμά και τηλεόραση. Ή στέλνουν κάποιον να λύσει το πρόβλημα με τη βία αφήνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα ίχνη ή, αν χρειάζονται κάτι ακόμα πιο αποτελεσματικό και πιο επαγγελματικό, το κάνουν με δικηγόρους. Οι Αμερικάνοι δικηγόροι προκειμένου να λύσουν ένα πρόβλημα χρησιμοποιούν μια κλασική μέθοδο. Το ποινικοποιούν. Το να ποινικοποιήσεις κάτι είναι πάρα πολύ εύκολο φτάνει να υπάρχει ένας τρόπος να διεγείρεις κάποιον εισαγγελέα. Απαγγέλλεται μια κατηγορία, ανεξάρτητα από το αν ευσταθεί ή όχι, και τότε το αμερικανικό σύστημα δικαιοσύνης αφήνει στον κατηγορούμενο δύο λύσεις: ή πηγαίνει ο κατηγορούμενος στο δικαστήριο να αντιμετωπίσει την κατηγορία ενώπιον ενός ακροατηρίου που κατά κανόνα συντονίζεται με τη γνώμη του εισαγγελέα ή συμβιβάζεται με αυτό. Στην πρώτη περίπτωση εκ προοιμίου πέραν του εισαγγελέα (κατηγορούσα αρχή) έχει να αντιμετωπίσει και ενόρκους τους οποίους επιλέγει ο εισαγγελέας με τα κριτήριά του. Έτσι πολλές φορές έχει απέναντί του ο κατηγορούμενος μια ομάδα κατήγορων με στόχο τον ίδιο αλλά από διαφορετικές αφετηρίες. Η άλλη λύση είναι να αποδεχθεί την κατηγορία του «εγκλήματος» που τον βαρύνει και να διαπραγματευθεί την ποινή του μέσω των δικηγόρων του με την εισαγγελική αρχή. Αν ο κατηγορούμενος έχει μια οποιαδήποτε κοινωνική εμβέλεια, αυτή καταρρακώνεται μετά το γεγονός. Συνεπώς αν είναι «κάποιος» την άλλη μέρα δεν είναι «κανείς» (Nobody).
Αυτό είναι αυτή τη στιγμή η Μάριον Τζόουνς στην Αμερική, nobody. Η όμορφη και ιδιαίτερα ικανή αθλήτρια που πίστεψε σε αυτό που έλεγε κι διέδιδε και ο Βίκτορ Κόντε ότι η επιβράβευση της νίκης (μετάλλιο) είναι αληθινή όταν τρέχεις μεταξύ ντοπαρισμένων, γύρισε πάνω της μπούμερανγκ. Στην αντιπαράθεση που είχε με την εισαγγελική αρχή δε λειτούργησε ούτε ως επιχείρημα ούτε πολύ περισσότερο ως ασυλία. Έτσι, λοιπόν, υποχρεώθηκε στον καθ’ υπόδειξη «συμβιβασμό» και στην ταπείνωση. Παραδέχθηκε μπροστά στις κάμερες τι «έγκλημά» της παρέδωσε τα μετάλλια ζήτησε συγγνώμη αυτοταπεινώθηκε και πέρασε στο μαύρο περιθώριο.
Παραμένει η απορία γιατί έγιναν όλα αυτά σε μια χώρα που μέχρι τώρα καλλιέργησε στο ύψιστο το μύθο των ολυμπιακών αγώνων και κέρδισε και κερδίζει από αυτό. Προφανώς το «business plan» για τα επόμενα χρόνια δεν έβγαινε με τις υπάρχουσες διαδικασίες. Και οι «άφθαρτοι» μαύροι πρωταθλητές έπρεπε να γυρίσουν στην αφετηρία τους. Ίσως γιατί ο επαγγελματισμός έφτασε σε αδιέξοδο και όπως είπε ο άλλος μεγάλος αθλητής Καρλ Λούις «η επιστροφή στον ερασιτεχνισμό τον οδηγεί στα χέρια των πλουσίων». Έτσι, λοιπόν, Μάριον Τζόουνς με τη αλλαγή τακτικής επέτρεψε ξανά από εκεί που ήρθε, στην αφάνεια. Η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι επέστρεψε και στιγματισμένη. Όταν καταργείς τέτοια σύμβολα σημαίνει πως έρχεται και η αρχή του τέλους των ολυμπιακών αγώνων με τη σημερινή τους μορφή.

   

Ετικέττες: αθλητισμός, Μάριον Τζόουνς, ντόπινγκ, Ολυμπιακοί Αγώνες

1 Comment:

1. Homer σχολίασε...
   11:15 μ.μ.  
   Ιμπεριαλισμός.
   Όσο κι αν τον ξέρουμε, μπορεί πάντα να μας εκπλήσει.
   Στον επιθανάτιο ρόγχο βρωμάει θάνατος!

Post a Comment