
Συνήθως στην επιληπτική κρίση έχουμε μια ασυνήθιστη διέγερση νευρικών κυττάρων, που παράγουν μεγαλύτερα βιοδυναμικά ηλεκτρικά και τα μεταδίδουν στα παράπλευρα κύτταρα με έναν ρυθμό που τροποποιείται και διαμορφώνεται από κάποιους βιοχημικούς «διακόπτες». Εάν οι «διακόπτες» αυτοί δεν έχουν επαρκή δυνατότητα να συγκρατήσουν τα μεγάλα δυναμικά, η κρίση γενικεύεται σε μεγαλύτερο μέρος ή και σε όλο τον εγκέφαλο. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζονται ποικίλα συμπτώματα, κινητικά, οπτικά, ακουστικά, ψυχικές διαταραχές κ.τ.λ. . Σήμερα η έρευνα και η θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων έχει προχωρήσει παρά πολύ˙ μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί και η επιληπτική χειρουργική, έτσι που να υπάρχει δυνατότητα σχεδόν πάντα εύρεσης φαρμακευτικής λύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου