ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΙΣ ΚΟΚΑΪΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ.

Επειδή η συμπτωματολογία της δεν εντοπίζεται εύκολα και γρήγορα, έχουμε πολλές φορές μοιραίο αποτέλεσμα.
Η κοκαΐνη είναι ένα ναρκωτικό το οποίο διεγείρει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Κ.Ν.Σ.) κυρίως με αύξηση της ντοπαμίνης, της αρτηριακής πίεσης, σύγχρονη ταχυκαρδία, υπερδιέγερση, και αίσθημα ευφορίας. Όταν η χρήση γίνεται τακτικά, σε όλο το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου προκαλείται μία κατάσταση «υπερέντασης». Η υπερένταση αυτή, ισχύει και ενδοκρανιακά. Ιδιαίτερα στο σύστημα φλεβών του εγκεφάλου, υπάρχει μία «υπεραπασχόληση» έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ναρκωτικού για ορισμένες ώρες. Εάν σε αυτή την περίπτωση έχουμε «στενές φλέβες» σε κάποιους από τους ασθενείς, δηλαδή η διάμετρος των αγγείων είναι μικρότερη για ποικίλους λόγους είτε από κάποια ιδιομορφία είτε από κάποια άλλη πάθηση, τότε συμβαίνει να έχουμε και αυξημένο κίνδυνο ενδοκρανιακής πίεσης με ζαλάδες, διαταραχές του οπτικού νεύρου επιληπτικές κρίσεις, ή ακόμα και κατάληξη.
Οι χρήστες οι οποίοι τυχαίνει να έχουν ανεβασμένη αρτηριακή πίεση ή να είναι παχύσαρκοι (σπάνιο για αυτές τις περιπτώσεις) πρέπει οπωσδήποτε ταυτόχρονα να λαμβάνουν υπόψη αυτή την επιπλοκή.

ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΑΝΟΙΑ

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ ΜΙΚΡΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΑΛΚΟΟΛ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ Π.Χ. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ, ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΜΙΑΣ ΑΝΟΙΑΣ.

Εκτεταμένες γαλλικές έρευνες πριν από πολλά χρόνια ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι τρία ποτήρια κρασί καλής ποιότητας στα γεύματα δεν συντελούν στο να προληφθεί η αγγειακής μορφής άνοια. Αυτό βέβαια για πολύ καιρό προπαγανδίστηκε από τους οινοπαραγωγούς, από περιοδικά υγιεινής διατροφής κ.λ.π. έτσι ώστε να γίνει πλέον σχεδόν συνείδηση. Βέβαια αυτό κρύβει έναν μεγάλο κίνδυνο, διότι πάντα το κοινό έχει την τάση να ερμηνεύει αλλιώς αυτά που πραγματικά κρύβονται πίσω από μια τέτοια επιστημονική δήλωση. Π.χ. η πιστοποίηση ότι τρία ποτηράκια κρασί προστατεύουν από την άνοια, δεν τεκμηριώνεται ούτε μπορεί να οριστεί ακριβώς η ποσότητα ως η ημερησία συνιστώμενη. Έτσι λοιπόν όταν έχουμε να κάνουμε με ένα προϊόν ευχαρίστησης, το προσαρμόζουμε σύμφωνα με την δική μας επιθυμία και όχι στο μέτρο που επιβάλλεται από την ιατρική. Ως γνωστό, οι νευρολογικές παρενέργειες του αλκοόλ είναι πολύ ουσιαστικές και δημιουργούν άπειρα προβλήματα. Έτσι λοιπόν είναι προτιμότερο να προσπαθήσουμε να βρούμε άλλα προστατευτικά μέτρα για την άνοια, και να μην χρησιμοποιούμε το κρασί.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Βρίσκεται μαζί του σε συνεχή αλληλοεπίδραση και προσαρμόζεται με αυτό μέσω του εγκεφάλου και της ομοιόστασης.
Η ομοιόσταση είναι μια εγκεφαλική λειτουργία προερχόμενη από το σύνολο των υποδοχέων του εγκεφάλου που ενημερώνει για τις καταστάσεις των εξωτερικού περιβάλλοντος και συγκεκριμένα δίνει εντολές αντιμετώπισής του.
Οι καταστάσεις αυτές που προκαλούν διαταραχή της ομοιόστασης του οργανισμού και ως εκ τούτου πόνο είναι βασικά τεσσάρων ειδών.
Ηχητικές, οπτικές, θερμοκρασίας και βίας. Όταν λοιπόν ιατρικά εξετάζουμε το θέμα του πόνου ξεκινάμε την ανάλυσή του από τις τέσσερεις αυτές κατηγορίες σε ότι αφορά το περιβάλλον.

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.

Αρχίζει από τον πονόδοντο και φτάνει μέχρι και τον πόνο της «αγάπης».
Σε αυτή την σκάλα που πολλοί επιχείρησαν να την μετρήσουν χωρίς επιτυχία τα όρια του πόνου ήταν απροσδιόριστα.
Με τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις των απεικονιστικών μεθόδων όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και το εγκεφαλογράφημα δείχνουν ότι όντως ο πόνος άσχετα από πού προέρχεται εκπροσωπείται σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου όπως π.χ. το μεταίχμιο και έχει διαβαθμίσεις.
Μάλιστα ο υπέρμετρος πόνος μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο μέχρι και στον θάνατο. Επειδή όμως αυτά τα τεχνικά μέσα δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη σε σημείο που να μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή μέτρηση έχουμε την υποχρέωση να λαμβάνουμε υπόψη μας πολύ σοβαρά όλα τα είδη παραπόνων για πόνο και στρες και να ακολουθήσουμε όλες τις δυνατές εξετάσεις και θεραπείες.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΑΛΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΜΟΡΦΗ Π.Χ. ΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις όντως υπάρχει μια τοπική επώδυνη αντίδραση τόσο σαν γεγονός όσο και σαν βίωμα αλλά στην ουσία είναι πολυπαραγοντικοί.
Ο εγκέφαλος είναι άμεσα συνδεδεμένος με ειδικούς νευροδιαβιβαστές με την τοπική εκπροσώπηση καθώς επίσης και με άλλους παράγοντες που συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση του άλγους.
Τα αποτελέσματα είναι η επεξεργασία αυτή να γίνεται συνεχής προκειμένου να προκαλέσει την αντίδραση του περιβάλλοντος δηλαδή την ιατρική και να ληφθούν τα μέτρα που πρέπει. Σε αυτές τις περιπτώσεις εάν ο θεράπων ξεκινήσει την αναλγητική αγωγή «διορθώνοντας» την εγκεφαλική δραστηριότητα σίγουρα κάνεις μια καλή αρχή.

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΛΓΟΥΣ

ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΔΙΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΗΜΑ ΝΟΣΗΡΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Υπάρχουν και ιατρικές καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης που έχουν σαν κύριο σύμπτωμα τον πόνο π.χ ενδοκρινικές διαταραχές, πνευμονική ανεπάρκεια, λοιμώξεις, σήψεις, αγγειοκαρδιακές διαταραχές, υποξαιμία, κατάχρηση φαρμάκων.
Βέβαια στις περισσότερες από αυτές που κυριαρχεί η κλινική εικόνα που αναφέραμε αντιμετωπίζεται και ο πόνος σαν μια παράμετρος της όλης κλινικής εικόνας.
Εάν όμως για οποιονδήποτε λόγο έχουμε μια καθυστέρηση στην αντιμετώπιση αυτή των νοσημάτων ο πόνος ξεφεύγει και συμπληρώνεται από το άγχος της στιγμής.
Με αυτό τον τρόπο κυριαρχεί των άλλων συμπτωμάτων και γίνεται το πρώτο μέλημα των γιατρών.

ΣΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΥΡΟΦΥΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ.
Σε αυτό το νευροφυτικό τμήμα υπάρχουν κάποιες ίνες οι λεγόμενες τύπου C οι οποίες είναι εξειδικευμένες στην μεταβίβαση του πόνου και στην δημιουργία σε παθολογικές καταστάσεις κάποιων οιδημάτων (συγκέντρωση υγρού).
Όταν λοιπόν συμβαίνει να έχουμε μια παθολογική διαταραχή αυτών των ινών οι οποίες είναι διαπλεκόμενες και μέσα και έξω από την άρθρωση παρουσιάζεται μια κατάσταση η λεγόμενη αλγοδυστροφία που φέρνει σαφείς διαταραχές της εφίδρωσης, της θερμοκρασίας και ατροφίες.
Στα επόμενα στάδια αυτής της φλεγμονής οι πόνοι είναι τρομεροί και δημιουργούν ακόμα πιο οξεία προβλήματα,
Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και κατόπιν κινησιοθεραπείας.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑΣ.

Η διαβητική χειροαρθροπάθεια δεν είναι ένα πρωτογενές σύμπτωμα του διαβήτη αλλά κυρίως εμφανίζεται αρκετά χρόνια μετά από αυτόν.
Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις δυσκαμψίας στις αρθρώσεις (σαν να φοράει κανείς χειροπέδες) πάχυνση του δέρματος, παλάμης και δακτύλων.
Λόγω δε των εκφυλιστικών αλλοιώσεων στις φάλαγγες των δακτύλων υπάρχει και αδυναμία έκτασης αυτών. Το χειρότερο είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ακολουθούν και τα αγγεία της περιοχής με αλλοιώσεις του ενδοθηλίου της.
Έτσι ώστε να δημιουργείται και ένα κυκλοφοριακό πρόβλημα που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη και επώδυνη.

ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΟΛΥ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ.


Η μέχρι τώρα πεποίθηση ότι στον εγκέφαλο είχαμε βιοχημικές αντιδράσεις στην βάση κάθε λειτουργίας έχει επαληθευτεί πλήρως.
Μάλιστα έχουνε προχωρήσει τόσο οι έρευνες που πλέον ξέρουμε ότι για να εκπληρωθεί μια εγκεφαλική λειτουργία χρειάζεται μια απότομη διέγερση εγκεφαλικών κυττάρων και μετάδοσή της σε άλλες περιοχές.
Όταν οι διεγέρσεις αυτές δεν είναι επαρκείς ή παρακάμψουν τον στόχο ή είναι υπέρ το δέον ισχυρές και εξακολουθούν και σε άλλες περιοχές το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση παθολογικών λειτουργιών με την μορφή διαφόρων ασθενειών.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΥΣΗ

Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ.

Μπορεί να είναι μηδαμινή, ήπια, μέτρια ή ισχυρή. Στην εκτίμηση της προσοχής με εξαίρεση την διάσπασή της και σε ότι αφορά το έλλειμμά της παίζει μεγάλο ρόλο η προσωπικότητα του κάθε άτομου π.χ. για ένα ιδιαίτερα μορφωμένο, οξύνοο και διαβασμένο επιστήμονα σύντομα συγχυτικά επεισόδια μπορούν να έχουν μια ιδιαίτερα κλινική σημασία.
Ενώ τα ίδια επεισόδια σε κάποιον με γενικευμένη κατώτερη λειτουργία και ελλειμματική προσοχή είναι μια συνηθισμένη κατάσταση.
Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε σύγχυση πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη και τον βαθμό εξειδίκευσης του ατόμου στον οποίο αναφερόμαστε.
Όσο πιο περίπλοκη είναι η προσωπικότητα αυτή που ελέγχεται τόσο ουσιαστικότερη και βαθύτερη πρέπει να γίνει η εκτίμηση του συγχυτικού επεισοδίου.

ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΈΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ.

Δηλαδή μπορεί να κάνει τη δουλειά του δηλαδή να ξεχωρίζει τον εχθρό από το φίλιο οικείο τμήμα του οργανισμού μέχρι ένα σημείο. Από εκεί και πέρα είναι δυνατόν στο αναπαραγωγικό στάδιο των κυττάρων να ξεγελαστεί από τα νέα ”προϊόντα” παραγωγής, να θεωρήσει ένα από αυτά εχθρό και να του επιτεθεί. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για τη δημιουργία ενός αυτοάνοσου νοσήματος.

ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΑΣ ΚΑΤΑΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ.
Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι αυτό του μέλους φάντασμα. Αυτό προκύπτει μετά από τον ακρωτηριασμό ενός άκρου. Ο ασθενής παραπονιέται για ένα συνεχή καυστικό πόνο στο μέρος όπου έγινε ο ακρωτηριασμός. Αυτό οφείλεται κυρίως στη δημιουργία ενός νευρώματος (υπόλοιπο νεύρου) το οποίο δίνει και την μετάδοση του άλγους στον εγκέφαλο όπου ο πόνος βιώνεται πλέον με την “τοπογραφική” εικόνα που είχε μέσα στον “αγωγό”(νωτιοθαλαμική οδός). Πρόκειται για ένα έντονο και δύσκολο να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά άλγος που αρκετές φορές χρειάζεται και δεύτερη χειρουργική επέμβαση πέραν από όλες τις άλλες θεραπευτικές προσπάθειες.

Η ΟΥΣΙΑ P

Η ΌΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΆΛΛΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΕΥΡΟΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕΣ.

Αυτοί οι χημικοί αγγελιοφόροι έχουν συγκεκριμένη αποστολή να ερεθίζουν κάποιους υποδοχείς ή να απελευθερώνονται μετά από κάποια ερεθίσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ουσία P η οποία ελευθερώνεται κατά τη διάρκεια του πόνου και του στρες. Έχει δε το όνομα της P από την αγγλική λέξη pain.
Δρα στους υποδοχείς της νευροκινίνης και ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι συνυφασμένες με το στρες όπως η αμυγδαλή και ο υπομέλανας τόπος. Σε αναστολή της ουσίας P κατευνάζουμε τον πόνο και το άγχος.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΛΟΓΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΝΤΟΝΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΣΕ ΑΝΟΗΤΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.

Όλος περιέργως εκτελούμε αυτές τις πράξεις γνωρίζοντας ότι πρόκειται για ανόητες ενέργειες και μετά διερωτόμαστε γιατί το κάναμε.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται για καταστάσεις άγχους μέσα από την συναισθηματική διαταραχή κάποιου φόβου, εξαιτίας κάποιου αίτιου.
Ένα αίτιο που το έχει διδαχτεί ο εγκέφαλος μας από μόνος του ή από τρίτους σαν μια μεγάλη απειλή.
Και μάλιστα επειδή δεν υπάρχει σαφής γνώση για το τι πρόκειται άρα μιλάμε για ανεξέλεγκτη απειλή τότε έχουμε αύξηση του φόβου και της έντασης .
Άρα στις περιπτώσεις αυτές το πρώτο και καλύτερο φάρμακο είναι μια γενικευμένη κριτική στάση απέναντι σε κάθε μορφή φοβικής έντασης.

ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ – ΧΙΟΥΜΟΡ




ΜΙΑ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ – ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ




Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ.

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΕΠΩΔΥΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΣΑΝ ΜΙΑ ΧΙΟΝΟΜΠΑΛΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ.

Όπως η χιονόμπαλα συνεχώς με το κύλισμα της αυξάνεται την ίδια συμπεριφορά έχει και η διαδικασία του πλέον άσχετα από πιο όργανο προέρχεται.
Ο εγκέφαλος βιώνει τον πόνο και «απαντά» στον οργανισμό με διάφορα ερεθίσματα προκειμένου να υπάρξει έγκαιρη αντιμετώπιση.
Αν αυτή η έγκαιρη αντιμετώπιση δεν είναι καταλυτική και είναι ημιτελής το «ταξίδι» της χιονόμπαλας συνεχίζεται και ο πόνος όχι μόνο αυξάνεται αλλά προσθέτει και άλλα συναισθήματα στην ένταση του.
Τέτοια είναι ο φόβος, το έντονο άγχος που επιδεινώνουν την όλη κατάσταση. Έτσι έχουμε μια κλιμάκωση του πόνου από τα ανάλογα εγκεφαλικά δίκτυα που μπορεί να εξωθήσει τον ασθενή μέχρι πλήρη εξουθένωση.
Άρα η επέμβαση στον πόνο πρέπει να είναι και τοπική αλλά κυρίως να βρίσκεται λύση για την εγκεφαλική διέγερση προκειμένου να αντιμετωπιστεί δραστικά.

ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΒΛΕΜΜΑ

ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΟΙ ΕΣΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΛΕΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

Αυτό είναι ένα σημαντικό διαγνωστικό σημείο που μας παραπέμπει στην εστία της κρίσης που είναι από την αντίπλευρη πλευρά των οφθαλμών στον φλοιό του εγκεφάλου.
Οι παρατηρήσεις αυτές είναι μεγάλης σημασίας τόσο για την διερεύνηση του τόπου της επιληπτικής κρίσης και της έντασης όσο και για την εφαρμογή ανάλογου θεραπείας.
Αυτά τα μικρά κλινικά σημεία ιδιαίτερα σε περιπτώσεις κρίσεων που είναι εκτός νοσοκομειακών και ιατρικών χώρων πρέπει να καταγράφονται με ιδιαίτερη ακρίβεια και προσοχή.

Η ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΟΡΜΠΙΝΙΑΝ ΜΠΡΟΝΤΜΑΝ ΧΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΣΕ 52 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΘΕ ΚΕΝΤΡΟ.

Οι περιοχές 44 και 45 θεωρήθηκαν ότι είναι αυτές που συνοδεύονται με την ομιλία και τον λόγο τόσο με την κινητική του εκφορά όσο και με την ποιοτική του σύνθεση. Από τότε βέβαια έχει περάσει πολύς καιρός και όλο καινούριες εξελίξεις και ανακαλύψεις έρχονται στον τομέα αυτό για να ευρύνουν τις γνώσεις μας και να δώσουν νέα ώθηση σε θεραπευτικά σχήματα σχετικά με τις διαταραχές του λόγου.
Οι νέες τεχνικές που υπάρχουνε όπως η υπολογιστική MRI και οι νευροφυσιολογικές εξετάσεις και οι «επεμβάσεις ανοιχτού εγκεφάλου» βοηθούν τα μέγιστα στην κατάσταση αυτή.

ΣΤΡΕΣ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ

Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ Σ’ΕΝΑ ΣΤΡΕΣΟΓΟΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

Παραδείγματος χάρη η έκθεση στο σκοτάδι μας “προετοιμάζει” πολλές φορές ότι εάν θα χρειασθεί θα τρέξουμε προς την φωτεινή μεριά του δρόμου. Η προσδοκία αυτή παραμένει μέσα μας σαν αντανακλαστικό με αποτέλεσμα όταν και εφόσον εμφανιστεί η αναγκαιότητα το σοκ να είναι μετριασμένο έτσι που να είναι και πιο ανεκτικό. Βέβαια υπάρχουν και άλλα παραδείγματα για πιο ελπιδοφόρες καταστάσεις. Γενικά όμως η αναμονή της προσδοκίας κάνει τη ζωή πιο ανεκτική και μειώνει το στρες.

Η ΓΥΡΟΕΙΔΗΣ ΑΛΩΠΕΚΙΑ

Η ΓΥΡΟΕΙΔΗΣ ΑΛΩΠΕΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΟ ΤΡΙΧΩΤΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ.

Η γυροειδής αλωπεκία μέχρι τώρα απασχόλησε την ιατρική και κυρίως την δερματολογία σαν ένα καλλωπιστικό φαινόμενο ιδιαίτερα όταν εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής όπου κατά περιόδους έδινε μια δυσαρμονική εικόνα στη περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορούσε να σκεπάσει με τα υγιή μαλλιά τις “τρύπες” που άφηνε η γυροειδής αλωπεκία. Επειδή η σύγχρονη κοινωνία έχε γίνει πιο εγωκεντρική, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τον εαυτό του, πάρα πολλές καινούργιες έρευνες έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο, καταλήγοντας ότι πρόκειται για μια μορφή γενετικής και αυτοάνοσης επιβάρυνσης.

ΨΥΧΟΓΕΝΗΣ ΦΥΓΗ

Η ΨΥΧΟΓΕΝΗΣ ΦΥΓΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ.

Ο λόγος είναι πως θεωρείται από τους μεν μια κατάσταση υστερικής ψύχωσης από δε τους άλλους μια ελαφρά επιληπτική διαταραχή. Στις περιπτώσεις αυτές έχουμε πάντα μια αιφνίδια αναχώρηση του ασθενούς σε ένα αγαπημένο μέρος κατά κανόνα όπου για ένα χρονικό διάστημα ξεχνάει την ταυτότητά του, την καθημερινότητά του και ζει μια νέα πραγματικότητα.
Κατά την διάρκεια του επεισοδίου εμφανίζει μια αδυναμία ανάκλησης της προηγούμενης ζωής του.
Εξακολουθεί όμως να φροντίζει τον εαυτό του και διατηρεί κοινωνικές επαφές.
Ξαφνικά αιφνίδια επάνοδο στην προηγούμενη του ζωή με τον ίδιο τρόπο που έφυγε παρουσιάζοντας αμνησία για το ότι συνέβη.

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΥΣΗ

ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΤΟΧΟ.

Δηλαδή αυτό που κατά κύριο λόγο προσβάλλεται είναι η ικανότητα της παρατηρητικότητας και προσοχής σε διαφόρους βαθμούς έτσι που μνημονικά να μην μπορεί να υπάρξει ανάλογη βοήθεια έτσι που να μην μπορεί να σταθεροποιηθεί, προσανατολισμός και κρίση.
Αυτού του είδους οι εγκεφαλικές διαταραχές έρχονται ξαφνικά, κρατάνε λίγο αλλά επαναλαμβάνονται τακτικά αυξανόμενες.
Σε ότι αφορά την κατηγορία των ασθενειών πολύ τακτικά τις βρίσκουμε στις άνοιες ή στις χρόνιες τοξικές εξαρτήσεις π.χ. αλκοολισμός.
Όπως όλες οι διαταραχές έτσι και η σύγχυση που προκύπτει στις εγκεφαλικές λειτουργίες έχει διάφορες διαβαθμίσεις από πολύ ελαφρές μέτριες και βαριές.
Οι πολύ ελαφρές είναι αυτές που ξεγελούν γιατρούς και ασθενείς διότι είναι ένα συχνό φαινόμενο και έτσι νομίζουν ότι πρόκειται για κάτι συνηθισμένο.
Η επανάληψή τους όμως βοηθάει την μεγιστοποίηση της παθογένειάς τους.

Η ΑΛΩΠΕΚΙΑ, ΚΥΡΙΩΣ Η ΓΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ.
Έρευνες έχουν καταδείξει ότι κατά κανόνα στο ιστορικό υπάρχουν αυτοάνοσα νοσήματα όπως λεύκη, μυασθένειες, πολυενδροκρινοπάθειες, κ.λ.π..Ένα σπουδαίο ρόλο φαίνεται ότι παίζει η νευροπεπτίνη P η οποία εκλύεται στις νευρικές απολήξεις του δέρματος και είναι ο συνδετικός κρίκος σε ότι αφορά την νόσο και το νευρικό σύστημα. Η διαταραχή αυτή είναι και η παθογενετική βάση της όλης νοσηρής κατάστασης.

ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΤΟ ΟΡΙΟ HAYFLICK

Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΩΘΗΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ.

Ένα από τα βασικά όρια και ανακαλύψεις, οι οποίες ακόμα ερευνώνται, της γενετικής είναι το λεγόμενο όριο Hayflick.
Στην προκειμένη περίπτωση η γενετική που μετρά τις δομές και τους πολλαπλασιασμούς των κυττάρων στους διάφορους οργανισμούς κατάφερε να εντοπίσει ένα όριο σύμφωνα με το οποίο πολλαπλασιάζεται κάθε κύτταρο. Δηλαδή πλέον γενετικά μπορεί να προσδιοριστεί πόσες φορές θα αναπαραχθεί ένα κύτταρο και για πόσο χρονικό διάστημα. Αυτό το όριο το ονομάζουμε όριο Hayflick και είναι πάρα πολύ σπουδαίο σε ότι αφορά τις έρευνες και τις διάφορες νευρολογικές ακόμα και ψυχιατρικές καταστάσεις.
Βέβαια το όλο σχήμα είναι λίγο μελλοντικό και περιμένει κανένας ακόμη μεγαλύτερη εξειδίκευση και εμβάθυνση στο θέμα προκειμένου να βγάλει συμπέρασμα που είναι ουσιαστικά τόσο για τη θεραπεία όσο και για τη ζωή. Τελειώνοντας το όριο Hayflick αρχίζει η λεγόμενη απόπτωση των βιολογικών κυττάρων ή μη τελειώνοντας το όριο Hayflick και όντας απεριόριστο μιλάμε για βιολογική ασθένεια.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι έχουμε δυο άκρα τα οποία για την ιατρική είναι απεριορίστου ενδιαφέροντος και εξηγούν τη μεγάλη σημασία σε ότι αφορά το όριο Hayflick.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΑΠΟ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Ουσιαστικά πρόκειται για δύο διαφορετικές λειτουργίες. Είναι ο λόγος που ξεκινάει από το κινητικό νεύρο του λόγου (Μπρόκα) και είναι και η ομιλία που είναι η συντονισμένη έκφραση του λόγου στην κατανοητή μορφή με αυτήν της γλώσσας που είναι σε ένα άλλο κέντρο του αριστερού ημισφαιρίου αυτό του Βερνικε.
Τα δύο κέντρα επικοινωνούν μεταξύ τους και μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν γενικά παραδεκτό ότι το καθένα από αυτά εκτελούσε μια από τις δύο λειτουργίες που αναφέραμε παραπάνω.
Με τις νέες εξεταστικές μεθόδους της καινούριας εποχής φάνηκε ότι η διαδικασία αυτή είναι πιο περίπλοκη.
Τελικά τα δύο κέντρα έχουν πολλά υπόκεντρα που επικοινωνούν μαζί τους και σε κάθε δυσλειτουργία τους προκαλείται και μια άλλη λεκτική διαταραχή.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ“ΔΥΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ” ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.

Κάτω απ΄ την έκφραση burn-out αναφέρεται μια κατάσταση πολύς έντονης εργασίας συνοδευόμενης από ψυχικές επιβαρύνσεις έως το σημείο της πλήρους κούρασης. Το σύνδρομο αυτό έχει πολλές εκφράσεις όπως συγκινησιακή υπερφόρτιση, αδυναμία, απάθεια, έντονες καταθλίψεις μέχρι πλήρη πνευματική σύγχυση. Δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά από την απλή κατάθλιψη, απλώς εκφράζει με πιο μοντέρνα έννοια την κατάθλιψη. Στην καλύτερη περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι είναι προάγγελος μιας κατάθλιψης και προειδοποιεί ασθενή και γιατρό για την αναγκαιότητα θεραπευτικής αγωγής.

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗΣ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΕ.

Θεωρείται το καθημερινό «δηλητήριο» για 60% των ανθρώπων των σύγχρονων μεγάλων πόλεων. Θα έλεγε κανείς ότι κάποια μικρά σωματίδια φορτωμένα με άγχος και κατάθλιψη γεμίζουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των μεγαλουπόλεων έτσι που ο καθένας μας να είναι σε μια καθημερινή ένταση, δύσκολη, ανυπέρβλητη, ακατανόητη αλλά με αδιάκοπη πίεση επάνω του.
Ακόμα και συμπτώματα αρχικά σε ελαφρύ βαθμό λόγω της διάρκειας και της καθημερινής τους έντασης παραμένει μια υπολειπόμενη συμπτωματολογία και δηλητηριάζει την ύπαρξή τους έτσι που να μην καταλαβαίνουν και οι ίδιοι από τι πάσχουν πραγματικά.
Αν κανείς θέλει να αισθάνεται καλά πρέπει να καταπολεμήσει αυτό το δίπολο του άγχους και της θλίψης με οποιονδήποτε τρόπο.

ΣΤΡΕΣ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΙΚΡΟ Ή ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

Το αίσθημα του ελέγχου μας δίνει την δυνατότητα να επιβεβαιώνουμε τις πράξεις μας σε όποιες κατευθύνσεις θεωρούμε σωστές ακόμα και αν αυτές είναι συνδεδεμένες με έντονο στρες. Οπωσδήποτε το στρες σε αυτές τις περιπτώσεις έχει τις παρενέργειες του για τον ανθρώπινο χαρακτήρα, αλλά λόγο του υφιστάμενου αισθήματος του ελέγχου τίθεται κάτω από κοντρόλ. Συνεπώς είναι κάτι που δεν μπορεί να μας σκοτίσει αλλά μας δυναμώνει. Πρόκειται για μια ασφαλιστική δικλείδα που ακόμα και αν δεν την έχουμε πρέπει να την δημιουργήσουμε.

Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΡΙΘΜΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΣΙΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ.

Σε ένα ποσοστό δυο τοις εκατό εμφανίζεται και η γυροειδής αλωπεκία. Ξέρουμε πολύ τακτικά ότι έχουμε συχνότερα συνύπαρξη διαβήτη και γυροειδούς αλωπεκίας αλλά δεν έχει καταμετρηθεί εύστοχα σε βάθος. Αρκεί και η κλινική παρατήρηση προκειμένου να υποθέσει κανείς ότι υπάρχει συνάφεια και μάλιστα ανοσολογικού αυτοάνοσου χαρακτήρα. Το ΚΝΣ (κεντρικό νευρικό σύστημα) παίζει σε αυτές τις καταστάσεις έναν ουσιώδη ρόλο με τις τυχόν δυσλειτουργίες του και οφείλεται να γίνει ένας εκτενέστερος έλεγχος για να εντοπιστεί η θεραπεία για την γυροειδή αλωπεκία.

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΣΥΖΗΤΗΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Είναι σίγουρα μια ψυχογενής διαταραχή και η παθογένειά της πιστοποιείται και από το εγκεφαλογράφημα που καταγράφεται όσες φορές πιθανό είναι αυτό.
Συνήθως η πολλαπλή προσωπικότητα αντιπροσωπεύει την πίστη του ασθενούς σε δύο διαφορετικά πρόσωπα που τα κατέχει ο ίδιος και ίσως ένα τρίτο που ίσως η σχέση είναι πιο «αμυδρή».
Με απλά λόγια μιλάμε για την ύπαρξη δύο ή περισσότερων προσωπικοτήτων στο ίδιο άτομο.
Συνήθως τα άτομα που παρουσιάζουν αυτές τις διαταραχές είναι ασθενείς οι οποίοι έχουν υποστεί έντονες συγκρούσεις και πιθανόν άλυτες αυτοπεριορισμού και αυτοϊκανοποίησης.
Η θεραπεία πρέπει να είναι αμιγώς ψυχιατρική.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΈΝΑ ΣΥΜΤΩΜΑ ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ ΒΡΑΔΥΚΙΝΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΑΜΨΙΑΣ.

Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής, ο οποίος έχει παρκινσιακές διαταραχές, την ώρα που περπατάει φαίνεται να χάνει το βάρος του, να τρέχει γρήγορα σαν να προσπαθεί να βρει το κέντρο ισορροπίας και μόλις το πετυχαίνει να επιβραδύνει το ρυθμό του. Η παρατήρηση του ασθενούς που “κυνηγάει” το κέντρο βάρους πρέπει να θεωρείται στοιχείο επιδείνωσης της παρκινσιονικής νόσου ή μη επαρκούς θεραπευτικής αντιμετώπισης της.

ΣΤΟΝ ΦΛΟΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΜΕ ΝΕΥΡΩΤΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ Ή ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.

Παραδείγματος χάρη περιοχές στον βρεγματικό λοβό που αναγνωρίζουν ειδικά αισθητικά βιώματα ή στον πρόσθιο λοβό που δημιουργούν αφηρημένες συσχετίσεις και όλα αυτά μαζί κατευθύνουν σ’ ένα διακόπτη του στρες που είναι η αμυγδαλή. Η ιδιομορφία της αμυγδαλής από άτομο σε άτομο εγγυάται στην ικανότητα της να έχει την ανάλογη αντίδραση στο στρεσογόνο αίτιο που τη διεγείρει. Όσο πιο εξισορροπημένη είναι η αντίδραση αυτή τόσο πιο ψυχικά ισορροπημένο είναι το άτομο.

ΜΙΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΊΔΙΟΥΣ ΟΤΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ “ΚΑΤΙ” ΝΑ ΠΕΙΡΑΖΕΙ Ή ΝΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΜΑΣ.

Κατά κανόνα αυτή η λανθασμένη πεποίθηση δεν επαληθεύετε σχεδόν ποτέ με αποτέλεσμα μέσα στην έντονη αναμονή να φυλάσσεται συνεχώς και μαζί με αυτή το δυναμικό του άγχους σε σημείο που να προκαλεί μια νεύρωση. Η λανθάνουσα πεποίθηση είναι η κύρια αιτία στις περισσότερες νευρώσεις και αρκετές καταθλίψεις του σύγχρονου άνθρωπου. Σε αυτές τις περιπτώσεις βοηθάει ιδιαίτερα η ψυχοθεραπευτική αγωγή που δείχνει στον ενδιαφερόμενο το σωστό δρόμο.

Η ΝΟΤΙΟΣ ΚΟΡΕΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΣΧΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.

Αυτό αποδίδεται στην δραστηριότητα που έχουν ότι στη διατροφή των Ω3 που είναι στα ψάρια. Τα Ω3 λιπαρά οξέα είναι πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και αποτελούν σημαντικούς παράγοντες τόσο για καρδιακά νοσήματα όσο και για καταθλίψεις. Τα βρίσκουμε σε φυτικά τρόφιμα, πράσινα λαχανικά, λιναρόσπορο, ξηρούς καρπούς όπως καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια και κυρίως σε λιπαρά ψάρια όπως είναι ο κολιός, τσιπούρα, σαρδέλα, τόνος, σολωμός και θαλασσινά. Ουσιαστικό είναι να γνωρίζουμε ότι τα Ω3 αυξάνουν την ικανότητα και την προστατευτική δύναμη όταν λαμβάνονται απευθείας από τις τροφές και όχι με τη μορφή σκευασμάτων.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Ο καθένας παραμένει ο ηγεμόνας στο βασίλειο του εφόσον μπορεί και ελέγχει τον εαυτό του, κοντρολάρει τις αντιδράσεις του, μένει εσωτερικά ήσυχος και αποφασίζει αυτός τι πρέπει να κάνει και τι πρέπει να αφήσει.
Είναι ψυχολογικά άξιο συμβουλής και πρέπει να επιδιώκεται και να ελέγχεται μέχρι κανένας να το ολοκληρώσει πλήρως για την προσωπικότητά του. Να «αρπάζει» τον παλμό της στιγμής και να επιστρέφει την αντίδραση με όλη την δύναμη πίσω έτσι ώστε να μπορεί να ορθοποδήσει ακριβώς σε αυτά που επιθυμεί τη δεδομένη στιγμή.
Θέλει κανείς να αντιδρά όχι έν θερμώ, την ίδια στιγμή «σε κοντινές» χρονικές αποστάσεις και όχι μετά από ώρες ή μέρες προκειμένου να ξεκαθαρίσει μια κατάσταση που αφορά τον ίδιο.
Πρέπει να υπάρχει δυνατότητα πνευματική και η προετοιμασία η ανάλογη ώστε να υπάρχει η δύναμη να ανταποδώσει κανείς μια επίθεση με όλη του την αποφασιστικότητα και την δυναμικότητα και όχι να υποχωρήσει χωρίς τουλάχιστον να προβάλει αυτό που λέμε ολοκληρωμένο χαρακτήρα. Ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας είναι ένα στοιχείο της καλής ζωής και της σωστής τοποθέτησης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΥΓΙΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΡΩΝ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΥΓΙΗ.

Και όμως μέσα σε αυτή την πλειάδα των ατόμων υπάρχουν άτομα με διάφορα νοσήματα όπου τα αντισώματα ενός «προστατευτικού εμβολιασμού» όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα αλλά διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα σε ανοσολογικές παθολογικές αντιδράσεις.
Μερικές φορές μάλιστα διεγείρουν τον λοιμογόνο παράγοντα που εντέλλονται να καταπολεμήσουν και καταστρέφουν αργά ή γρήγορα τα όργανα ή τα συστήματα τα οποία υποτίθεται έπρεπε να προστατέψουν.

ΣΤΡΕΣ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΗΤΤΕΣ

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ.

Σ’ αυτή την καθημερινή βάση προσπαθεί ο άνθρωπος να κρατήσει την ομοιόσταση του δηλαδή την ισορροπία του με το περιβάλλον του. Όση καλά προετοιμασμένη προσδοκία ή αίσθημα ελέγχου και αν έχει μπορεί σε μερικές περιπτώσεις για συγκεκριμένα άτομα το στρες να είναι αξεπέραστο και τα άτομα αυτά να βιώνουν συνεχώς ένα αίσθημα ήττας ακόμα και αν αυτό αρκετές φορές είναι ψευδές. Το άτομο αυτό που φτάνει σε αυτό το σημείο και αναλαμβάνει πλέον τη θέση του ηττημένου ή του ηττοπαθή “γονατίζει” στο στρες που τον βομβαρδίζει και αναπτύσσει καταθλίψεις.

ΤΟ ΆΓΧΟΣ ΔΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ ΒΙΩΜΕΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ.

Μπορεί να είναι και παράγωγο μιας αφηρημένης σκέψης. Μια οποιαδήποτε αφηρημένη σκέψη από το φλοιό του εγκεφάλου με ή χωρίς αφορμή συνειδητή ή ασυνείδητη μπορεί να ενεργοποιήσει την αμυγδαλή η οποία με τη σειρά της διεγείρει τον υπομέλανα τόπο και αυτός με την σειρά του τα επινεφρίδια σε παραγωγή κορτιζόλης, η οποία κορτιζόλη μέσω του εγκεφαλικού στελέχους να ξαναδιεγείρει την αμυγδαλή για την παραγωγή άγχους. Αυτά τα νευροορμονικά τόξα είναι και η βάση των ψυχώσεων.

ΤΑ «ΚΑΘΑΡΑ» ΟΝΕΙΡΑ

ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ «ΚΑΘΑΡΑ» ΟΝΕΙΡΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΣΤΟ ΕΛΑΦΡΥ ΣΤΑΔΙΟ ΥΠΝΟΥ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙ.

Ακριβώς σε αυτό το κομβικό σημείο παίζει ρόλο και η συνείδηση. Η συνείδηση στο βιολογικό ρολόι δεν εισέρχεται απότομα με την διακοπή του ύπνου ή αντίστροφα.
Πρόκειται για δύο καταστάσεις που «εφάπτονται» η μία πάνω στην άλλη και υπάρχει ένα σημείο επαφής που οι δύο διαδικασίες «συλλειτουργούν».
Μια από αυτές τις προϋποθέσεις συνλειτουργίας είναι η παραγωγή των «καθαρών ονείρων». Πρόκειται για το σημείο εκείνο που αρχίζουν και συμβαδίζουν με την συνείδηση π.χ. αισθανόμαστε κρύα χέρια, βρισκόμενοι σε ένα βουνό ενώ την ίδια ώρα ανοίγουμε τα μάτια και μπάζει κρύο το παράθυρο.
Η εξήγηση αυτή είναι παλιά όμως με τις νέες διαγνωστικές μεθόδους έχει αποδειχθεί πλέον αυτή συνάφεια.

Η ΕΜΜΟΝΗ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΜΙΑΣ ΜΥΡΩΔΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΑΝ ΕΝΤΟΝΟ ΒΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΘΕΑ ΕΝΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΜΜΟΝΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.


Ο εγκέφαλος είναι πλασμένος με αυτόν τον τρόπο ώστε στις επιληπτικές του εκφορτώσεις να μην υπάρχουν δυσάρεστα ή τραυματικά γεγονότα αλλά και ευχάριστες αισθητηριακές συνδυαστικές καταστάσεις όπως στην προκείμενη περίπτωση η μυρωδιά του γαρύφαλλου με το συνοδευτικό ευχάριστο γεγονός μπορεί να είναι και αυτό αποτέλεσμα μιας επιληπτικής κρίσης.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο να υπάρχει πάντα η υπόνοια της μίας ή της άλλης διάγνωσης προκειμένου να μπορούμε να βοηθήσουμε τον ασθενή όσο αλλόκοτα και αν μας φαίνονται τα συμπτώματα.

ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο ΤΖΕΙΜΣ ΑΝΤΕΡΣΟΝ ΒΙΟΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΙΜΠΑΤΖΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ.


Οι παρατηρήσεις ήταν πολύ ενδιαφέρουσες διότι είχαν τρομακτικές ομοιότητες των χιμπατζήδων με των ανθρώπων.
Ο χιμπατζής που εξελικτικά είναι πολύ κοντά στον άνθρωπο προαισθάνεται τον θάνατο που επέρχεται για να φέρει μια απώλεια στην αγέλη του και έχει συγκεκριμένη τελετουργία που μοιάζει με αυτή των ανθρώπων.
Δηλαδή απομονώνουν τον πάσχοντα που περιποιούνται ιδιαιτέρως, προσπαθούν να του δώσουν βοήθεια και κουράγιο και όταν πεθάνει συγκεντρώνονται μακριά του και τον θρηνούν.
Αυτές οι παρατηρήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως στα θηλαστικά υπάρχει συγκεκριμένη αίσθηση του τελειωμού, του θανάτου και της ζωής

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΝΑΡΚΟΛΗΨΙΑΣ

Ο ΑΚΡΙΒΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΑΡΚΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΤΟ ΕΚΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΣΑΝ ΦΥΣΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ.
Στην ναρκοληψία έχουμε μια σαφή και ακαταμάχητη επιθυμία του ασθενούς για ύπνο σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Μπορεί να κοιμηθεί όρθιος στο λεοφωρείο κατά την διάρκεια μιας κουβέντας ή και μετά από έντονο γέλιο.
Συνήθως αυτοί οι ασθενείς καταφεύγουν στο γιατρό μετά την παρότρυνση συγγενών. Η διάγνωση έρχεται από το ΗΕΓ το οποίο δίνει και την τυπική εικόνα των πρώτων σταδίων ύπνου φαρμακευτική αγωγή και τρόπο ζωής μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.

ΈΧΕΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ.

Χωρίς αμφιβολία ένα μέρος αυτής της υπόθεσης είναι σωστό και καλώς εφαρμόζεται. Δεν πρέπει όμως να «ποινικοποιείται» και να αναθεματίζεται και η περίπτωση μιας συγκεκριμένης παρενέργειας που κρύβουν σχεδόν όλα τα εμβόλια.
Με αντιδράσεις λιγότερο ή περισσότερο εμφανείς. Στην περίπτωση αυτή τα αντισώματα των εμβολίων είναι δυνατόν να προσκρούσουν σε ανοσολογικά προβλήματα του ιδίου του οργανισμού που δεν είναι γνωστά διότι τυχαία δεν έχουν ανιχνευτεί ή από αμέλεια δεν έχουν εξερευνηθεί π.χ. μια τέτοια διέγερση μπορεί να προκαλέσει σε ένα εμβόλιο ηπατίτιδας την εμφάνιση μιας εγκεφαλίτιδας η ΣΚΠ.

ΕΧΕΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ.
Χωρίς αμφιβολία ένα μέρος αυτής της υπόθεσης είναι σωστό και καλώς εφαρμόζεται. Δεν πρέπει όμως να «ποινικοποιείται» και να αναθεματίζεται και η περίπτωση μιας συγκεκριμένης παρενέργειας που κρύβουν σχεδόν όλα τα εμβόλια.
Με αντιδράσεις λιγότερο ή περισσότερο εμφανείς. Στην περίπτωση αυτή τα αντισώματα των εμβολίων είναι δυνατόν να προσκρούσουν σε ανοσολογικά προβλήματα του ιδίου του οργανισμού που δεν είναι γνωστά διότι τυχαία δεν έχουν ανιχνευτεί ή από αμέλεια δεν έχουν εξερευνηθεί π.χ. μια τέτοια διέγερση μπορεί να προκαλέσει σε ένα εμβόλιο ηπατίτιδας την εμφάνιση μιας εγκεφαλίτιδας η ΣΚΠ.

ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟΣ

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟ ΥΓΡΟ ΚΑΙ ΑΙΜΑ.
Τα υγρά μείγματα αυτά φροντίζουν και για την προστασία του εγκεφάλου από τους κραδασμούς και για την τροφοδοσία του.
Η κυκλοφορία αυτών των υγρών του εγκεφάλου γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρούνται σταθερές πιέσεις και κυκλοφορίες άσχετα με την θέση που έχει το εγκεφαλικό παρέγχυμα.
Βασικός ρυθμιστής των ισορροπιών αυτών είναι το εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό παράγεται στις κοιλίες του εγκεφάλου από κάποιες πάχνες που λέγονται χωροειδή πλέγματα.
Οποιαδήποτε διαταραχή σε αυτά τα σημεία και δυσκολία κυκλοφορίας του εγκεφάλονωτιαίου υγρού δημιουργεί παθολογικές καταστάσεις που οδηγούν στον υδροκέφαλο.
Κατά κύριο λόγο έχουμε διεύρυνση κοιλίων στον εγκέφαλο ή από υπερβολική παραγωγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού ή από δυσκολία απορρόφησης του.
Ανάλογα με την μία ή την άλλη περίπτωση εμφανίζονται και διαφορετικά κλινικά συμπτώματα.

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.
Πρόκειται για μια συναισθηματική διαταραχή που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει να κάνει με το μέλλον.
Δηλαδή με καταστάσεις και γεγονότα που θα μπορούσαν να συμβούν στο μέλλον με αρνητικό για μας αποτέλεσμα και την ύπαρξη μιας απειλής.
Εάν δεν είμαστε καταθλιπτικοί ή έχουμε ροπή στον φόβο και στον πανικό όλοι μας η συμπεριφορά διέπεται από μελλοντικές φοβίες και διαμορφώνει έναν χαρακτήρα που εκ των πραγμάτων τον λέμε «φοβικό».
Για να το καταλάβουμε καλύτερα ένας φοβικός άνθρωπος τρομάζει για μια στιγμή από κάτι π.χ. από έναν κρότο, και μόλις το ξεχνάει πηγαίνει με την φαντασία του στο μέλλον και αισθάνεται την απειλή από βόμβες ή κραυγές.

ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΗΓΗ ΧΑΡΑΣ, ΜΑΚΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ.

Πρέπει να ξέρουμε ότι για να συμβαίνει αυτό πρέπει να υπάρχει αρμονία στο νευρωνικό τόξο του εγκεφάλου που δημιουργεί, συντονίζει και αντιλαμβάνεται αυτή την κατάσταση.
Πρόκειται για το λεγόμενο εγκεφαλικό στέλεχος που είναι πρακτικά το τμήμα που συνδέει νωτιαίο μυελό με ανώτερο εγκέφαλο.
Είναι πολύ ουσιαστικό τμήμα του ΚΝΣ και σε ορισμένες περιπτώσεις όπως το πάρκινσον ή άλλα εκφυλιστικά νοσήματα π.χ. του κινητικού νευρώνα δυσλειτουργεί έντονα.
Μια από αυτές τις δυσλειτουργίες του είναι το λεγόμενο «παθολογικό γέλιο» όπου ο ασθενής ενώ υποφέρει εξαναγκάζεται να γελάει.

ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΩΟΘΗΚΕΣ

ΌΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ.

Πρόκειται για μια «δερμάτινη» ταινία 3-4 εκατοστά στο πίσω μέρος σώματος ακριβώς «απέναντι» από την θέση του ομφαλού στα δερματοτόμια Θ10-Θ11.
Ανατομικά η θέση είναι τόσο καλά προσδιορισμένη ώστε πολύ τακτικά συγχέεται σε νεαρές κοπέλες με οσφυαλγία ή πόνο του νεφρού.
Μόνο μετά από πολύ προσεκτική εξέταση και διαφοροδιαγιγνώσκοντας τις άλλες δύο περιπτώσεις μπορεί ένας έμπειρος γιατρός να τοποθετηθεί με σιγουριά σε ότι αφορά τον πόνο των ωοθηκών.
Ο συγκεκριμένος πόνος προκύπτει λόγω φλεγμονής των ωοθηκών και εξαιτίας της, ερεθισμό των ελεύθερων νευρικών απολήξεων που προκαλούν και προβάλλουνε το αίσθημα του πόνου.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΩΛΟΝ – ΕΝΤΕΡΟΥ

ΤΟ ΚΩΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΝΤΕΡΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΆΛΓΟΣ ΣΤΑ ΔΕΡΜΑΤΟΠΙΑ Θ11 ΕΩΣ 01 ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Η περιοχή αυτή είναι 5 δάχτυλα κάτω από τον ομφαλό περιλαμβάνει όλη την πρόσθια περιοχή της κάτω κοιλίας μέχρι την αρχή του ποδός.
Επειδή το κώλον έχει την τάση να παρουσιάζει μεγάλες διατάσεις και ως αποτέλεσμα να πιέζονται οι ελεύθερες νευρικές απολήξεις εύκολα έχουμε την εμφάνιση αυτής της αισθητικής διαταραχής σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις δυσλειτουργιών του. Πρόκειται για ένα πολύ «ευαίσθητο» και εύκολο να εντοπιστεί διαγνωστικό σημείο που ακόμη και από τις περιγραφές του ασθενούς μπορεί να συνεισφέρει στην διάγνωση.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.