ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΝΑΙ. Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ, ΝΟΗΜΑ, ΖΩΗΣ, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ.
Η συνοχή της οντολογικής ασφάλειας δίνει την αίσθηση της σταθερότητας, αξιοπιστίας ομαλής ζωής κάτω από κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες της ανθρωπότητας και γενικά είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ψυχολογικής ευεξίας.
Για να το πούμε πιο απλά τα χρειαζόμαστε όλα αυτά για να είμαστε ευτυχισμένοι ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ

ΣΤΗΝ ΣΥΧΡΟΝΗ ΖΩΗ, ΤΗ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΠΟΛΛΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΑΝΤΑΡΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΛΑΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ Κ.Λ.Π. ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΕΝΤΟΝΟ ΡΥΘΜΟ.
Αυτό εδώ δημιουργεί στα ενεργά άτομα όλο και περισσότερο την ανάγκη να καλλιεργήσουν νέο ρόλο με νόημα να βρουν μια αυθεντική ταυτότητα.
Μια αυθεντική ταυτότητα σε έναν περίγυρο που μοιάζει με ένα πολύχρωμο καρναβάλι. Όλοι το αντιλαμβάνονται και ζουν μέσα σε αυτό, άλλοι με χαρά, άλλοι με θλίψη και λίγοι με αδιαφορία.
Όλοι όμως γνωρίζουν ότι για να έχουν επαφή με αυτό το «καρναβάλι» πρέπει να έχουν και την κατάλληλη μάσκα – ταυτότητα.
Έτσι λοιπόν ο καθένας που κοιμάται το βράδυ με μια εμπειρία της μεταμοντέρνας εποχής σκέφτεται και ποια μάσκα προσωπικότητα θα επιλέξει για την επόμενη μέρα προκειμένου να αποφύγει καταστάσεις άγνωστες για αυτόν αλλά φορτωμένες με πολύ στρες.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.
Το απρόβλεπτο έχει σχέση με το μέλλον. Είναι το «σπίτι του φόβου» για τον σύγχρονο άνθρωπο λόγω του ότι ζει κατά κύριο λόγο με ότι προβλέπει ότι θα γίνει στο μέλλον.
Επειδή δε έμαθε να ζει με τις προβλέψεις πιθανές ή απίθανες αισθάνεται τρομερά αποσταθεροποιημένος στην καθημερινή του ζωή η οποία κατά κύριο λόγο τα τελευταία χρόνια είναι και «κενή» από μεσολαβητικές δομές.
Δηλαδή έννοιες της συνοχής, οικογένειας, φιλίας, περιβαλλοντολογική, σιγουριά κρατικής ασφάλειας κ.λ.π.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια τεράστια σε συχνότητα επαναπροσβολή πιθανών κινδύνων που ο συνεχής μηρυκασμός οδηγεί στην μεγάλη ψυχική αδυναμία και στην πρόκληση μιας ψύχωσης.

Η ΣΤΡΕΣΟΓΟΝΟΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΠΟΧΗ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΕ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΕΥΜΕΤΑΒΛΗΤΗ ΕΠΟΧΗ.
Παραμένει ένα πολύ μεγάλο ερώτημα κατά πόσο τα άτομα αυτής της δραστηριότητας που είναι και εξαιρετικά στρεσογόνα βρίσκουν τον εαυτό τους ή γίνονται «δυσπροσάρμοστα».
Δηλαδή δε μπορούν να φέρουν την ισορροπία που χρειάζεται μεταξύ αυτού που θεωρούν νέα ταυτότητα και της πραγματικότητας.
Ένα έντονο στρες καλύπτει όλη την διαδικασία με αποτέλεσμα την αύξηση των ψυχασθενειών και των νευρωσικών καταστάσεων.

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20ΕΤΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΑΛΛΑΓΗ, ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
Στις δυτικές κοινωνίες και κυρίως σε Ευρώπη και Αμερική οι σύγχρονες μορφές αναζήτησης οδηγούν τους ανθρώπους σε καταστάσεις – λύσεις life style.
Οι αναζητήσεις αυτές κατά κύριο λόγο είναι καταναλωτικές ή εξαγορά άχρηστων ψευδοϋπηρεσιών που οδηγούν εφόσον γίνονται διαρκείς σε μια έντονη αποξένωση και ταυτόχρονα «κόψιμο» του δεσμού από την κοινωνία.
Πρόκειται δηλαδή για μια μορφή τυρρανίας της «ελευθερίας» και της δύναμης να αγοράζει κανείς οτιδήποτε πριονίζοντας το κλαδί που κάθεται η προσωπικότητά του.

Ο «ΑΔΕΙΟΣ ΕΑΥΤΟΣ»

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΖΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Δηλαδή μιας κοινωνίας «άδειας» από δημιουργικά νοήματα, μεσολαβητικές δομές με το παρελθόν, συντροφικότητα και αναγνώριση ταυτότητας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος με το αίσθημα του «κενού εαυτού» του κάνει μια τεράστια προσπάθεια να το γεμίσει από άλλες διαθέσιμες πηγές όπως π.χ. καταναλωτισμός, ναρκωτικά σεξουαλικές παρεκκλίσεις κ.λ.π. προκειμένου να ελαττώσει το κενό που αισθάνεται.
Το «κενού εαυτού» έχει μια ιδιαίτερη ψυχοπαθολογική ένταση που μπορεί να παρασύρει οποιονδήποτε που δεν έχει αποθέματα ισχυρής προσωπικότητας σε έντονες ψυχωτικές καταστάσεις όπως είναι καταθλίψεις και σχιζοφρενικές διαταραχές.
Στην ουσία αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται αυτές οι παθήσεις στην εποχή μας.
Δεν μπορούμε όμως να αντιδράσουμε επί της ουσίας γιατί η αλλαγή του μεταμοντερνικού τρόπου ζωής σε παγκόσμιο επίπεδο έχει γίνει πλέον καθεστώς.
Έτσι η πρόγνωση των δυσάρεστων ψυχιατρικών περιπτώσεων είναι δυσμενής.

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΟΙ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΕΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Στην θέση τους αποκομμένη από την ευρύτερη αυτή θεσμική υποστήριξη υπάρχει μια τεράστια εξατομίκευση τουλάχιστον σαν ιδέα σε όλο τον πλανήτη.
Σε αυτή την μεταμοντέρνα κοινωνία έχουμε φαινομενολογικές παρεισφήσεις με κυριότερη αυτή της τηλεόρασης.
Σήμερα το μεταμοντέρνο άτομο της σύγχρονης κοινωνίας ασχολείται με το να βλέπει εικόνα περισσότερο από καθετί άλλο τουλάχιστον 3-4 ώρες κάθε μέρα.
Ασυνείδητα λοιπόν μπαίνει σε διαδικασία «ανανέωσης» της εγκεφαλικής του σχέσης όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα προβαλλόμενα κλισέ από την τηλεόραση.
Έτσι λοιπόν το άτομο αυτό αναπτύσσει μια ναρκισσιστική συμπεριφορά υποχωρητικού χαρακτήρα.
Δέχεται δηλαδή ότι θεωρεί ότι τον ωφελεί όπως το δείχνει η τηλεόραση ή παρόμοιες πηγές.

ΜΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ.
Έχουμε την εμφάνιση ακραίας απομόνωσης του ατόμου και κυρίως του διαταραγμένου ψυχικά ατόμου από όλες τις μεσολαβητικές δομές, οικογένεια, φίλοι, γήπεδο, εξουσία κ.λ.π. που ισχύουν μέχρι τώρα.
Εκείνο που χαρακτηρίζει το άτομο αυτό είναι ο αποπροσανατολισμός και η ανοσογνωσία.
Παρουσιάζεται στο γιατρό επικαλούμενο διαφορές διαταραχές κυρίως σωματοποιημένες από ένα έντονο άγχος αλλά παντελώς άγνωστο σε αυτό σε ότι αφορά την προέλευση τους.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο η σύγχρονη ψυχιατρική οφείλει να αρχίζει το διαγνωστικό και θεραπευτικό κέντρο σε αυτό εδώ το σημείο της εξογκωμένης εξατομίκευσης.

Ο ΑΧΑΛΙΝΩΤΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ

Ο ΑΧΑΛΙΝΩΤΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.
Ο αχαλίνωτος ατομικισμός αυξανόμενος με την πάροδο των τελευταίων ετών παίρνει όλο και πιο αποτρόπαιες μορφές και μεγαλώνει τις δυσκολίες για αυτό που ονομάζουμε ψυχή.
Έτσι λοιπόν έχουμε την εμφάνιση ενός κοινωνικού φαινόμενου με πολύ μεγάλες προεκτάσεις από ψυχιατρικής πλευράς.
Ο αχαλίνωτος ατομικισμός κόβει τις ψυχικές γέφυρες που παραδοσιακά υπήρχαν μεταξύ ατόμων και για να λέμε του στραβού το δίκιο αποτελούσαν και το κοινωνικό συνεκτικό ιστό και αφήνουν ένα τεράστιο κενό που πλέον είναι πολύ δύσκολο να γεφυρωθεί με το παρελθόν κοινωνικά και καλούνται να το καλύψουν οι ψυχίατροι με τις γνώσεις τους.
Τα πρώτα δομικά υλικά αυτής της κάλυψης είναι ασφαλώς τα φάρμακα.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΟΡΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ «ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και εξελίχθηκε έντονα μετά την τελευταία οικονομική κρίση.
Πρόκειται ουσιαστικά για την κοινωνική τάση της απόλυτης αυτονόμησης και ελευθερίας του ατόμου και αποκοπής από το παρελθόν.
Αυτά συμβαίνουν γιατί ο καθένας μας με την εξέλιξη που έχει πάρει η ζωή μας φαντάζεται ότι γρήγορα και άκοπα μπορεί να είναι μόνος σε ένα ειδυλλιακό κόσμο γεμάτο απολαύσεις οι οποίες είναι ψεύτικη διασκέδαση και κατανάλωση.
Αυτός ο γυάλινος κόσμος είναι τόσο εύθραυστος που σπάει πάντα με αποτέλεσμα να ταράσσει την ψυχή του καθενός.
Το θέμα είναι αν αυτό γίνεται αργά ή γρήγορα οπότε ανάλογη είναι και η εμφάνιση της ψυχιατρικής εικόνας.

ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
Μια λαϊκή ομάδα με παραδοσιακούς θεσμούς όπως την ευρύτερη οικογένεια, τις θρησκευτικές συναθροίσεις και εκδηλώσεις, αργότερα δε συνδικάτα και κόμματα και τέλος ιδιόμορφες τοπικές κοινωνίες.
Οι τοπικές αυτές κοινωνίες καθόλη την διάρκεια του 20ου αιώνα έζησαν μαζί έντονα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά γεγονότα, αμφιταλαντευόμενες μεταξύ ευχαρίστησης και δυσαρέσκειας που είχε όμως σαν αποτέλεσμα το μεγαλύτερο δέσιμο μεταξύ των ανθρώπων.
Αυτές οι τοπικές κοινότητες αρχίζουν και διαλύονται μέσα στο μεταμοντερνισμό της σύγχρονης κοινωνίας που σαν κύριο χαρακτηριστικό έχει την εξατομίκευση που φέρνει αποπροσανατολισμό και κύμα ψυχώσεων.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΒΙΩΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΠΑΖΟΥΣΑ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ «ΗΘΩΝ», «ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ», «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΩΝ» ΟΣΟ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΘΙΝΟΥΣΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ.
Η αυθόρμητη απάντηση του μέσου Έλληνα πολίτη είναι η εξατομίκευση προσώπων και προβλήματος.
Αυτό δεν είναι τίποτα περίεργο, έχει διαπιστωθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες όμως αυτές, όπως π.χ. της κεντρικής Ευρώπης, ήταν αποτελέσματα του διαφωτισμού αντίθετα με την δική μας κοινωνία που ήταν αποτέλεσμα θρησκευτικότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο τρόπος ζωής έγινε πιο δυτικός με ένα κενό σε ότι αφορά τις συνήθειες του παρελθόντος που καλείται να το καλύψει με τον ακραίο καταναλωτισμό.
Λόγω οικονομικής κρίσης και κυρίως λόγο ατελούς προετοιμασίας αυτό στην χώρα μας έχει αποτύχει και έτσι βλέπουμε να ζουν οι πάντες το φαινόμενο της αναμονής.
Δηλαδή την μεσαιωνική κατάσταση που θα φέρει την λύση.
Από ότι φαίνεται η λύση αυτή θα είναι ψυχιατρικής υφής.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΛΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ. ΚΡΥΒΕΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΟ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Οι σημερινοί γάμοι είναι ευάλωτοι διότι ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι μετά τον γάμο κατακλύζονται από μια ανασφάλεια τεράστια που δεν υπήρχε πριν από αυτόν.
Πρόκειται για ένα γενικό κανόνα ο οποίος έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας και έχει σχέση με ένα πραγματικό γεγονός.
Το γεγονός αυτό είναι ότι οι σημερινοί γάμοι γίνονται σχεδόν όλοι με μελλοντικό προσανατολισμό στα όρια της εικονικής πραγματικότητας σε αντίθεση με τους παλιούς που γίνονταν με βάση τις γνώσεις του παρελθόντος.
Και όταν μιλάμε για παρελθόν αναφερόμαστε σε παραδόσεις, θρησκεία, οικογένεια και πολλά άλλα που σήμερα είναι στα όρια της γελοιότητας.
Έτσι λοιπόν ο «φρέσκος» γάμος στην σύγχρονη κοινωνία βασίζεται σε αόριστες μελλοντικές ιδέες όπως απόλυτος έρωτας, οικονομική ανεξαρτησία, καλές συνθήκες ζωής, σταθερές ασφαλείς διαδικασίες κ.λ.π.
Αυτά όλα κατά κανόνα πέφτουν σαν χάρτινος πύργος ήδη τον πρώτο χρόνο του γάμου και μοιραία έρχεται η καταστροφική διάλυση.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ 20ΕΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ.
Στην θέση τους αναπτύχθηκε μια υπέρμετρη ατομικότητα και εξατομίκευση του προσωπικού στυλ ζωής που πλέον είναι ουσιαστικά παραδομένος σε «μονόπλευρες» πληροφορίες κυρίως τηλεοπτικού χαρακτήρα.
Αυτή η θύελλα των κυμάτων αγχωτικών πληροφοριών βρίσκει τον χαλαρό σημερινό άνθρωπο ελευθέρων παραδόσεων αλλά μόνο και φοβερά συγκεχυμένο όσον αφορά την προβλεψιμότητα της ζωής.
Η μεγάλη αυτή αναταραχή αποτελεί το ουσιαστικό επίπεδο ανάπτυξης διαταραγμένων προσωπικοτήτων και ψυχιατρικών νοσημάτων.

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΛΓΗΣΙΑΣ

Η ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΗΣΗ ΠΑΥΣΙΠΟΝΩΝ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΠΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΝΣ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΛΓΗΣΙΑΣ.
Πρόκειται για το φαινόμενο εκείνο που όσο πιο πολλά παυσίπονα παίρνεις τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πόνοι και η ανάγκη για καινούρια παυσίπονα.
Δηλαδή είναι μια μορφή συνήθειας με μια συνδυασμένη εμφάνιση στέρησης έναντι των φαρμάκων.
Στην ουσία αυτή η κατάσταση δημιουργείται γιατί μέσα στον μεταβολισμό των νεύρων και γενικά μέσω της χρόνιας λήψης παυσίπονων και της δυσλειτουργίας που δημιουργούν μια ταραχή των ιόντων του ασβεστίου η οποία μένει σαν διαταραχή ακόμη και όταν αποδράσει η δράση του φαρμάκου.
Έχουμε δηλαδή ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της υπεραλγησίας το οποίο είναι αποτέλεσμα μιας λανθασμένης χρόνιας αντιαναλγητικής φαρμακευτικής αγωγής.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΣΘΥΜΙΑ

ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΤΑΔΙΟ Π.Χ. ΧΑΡΑΣ, ΕΥΤΥΧΙΑΣ Κ.Λ.Π., ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΣΘΥΜΙΑ.
Εδώ και πολλά χρόνια οι ψυχίατροι συζητούν για το εάν πρόκειται για ένα προστάδιο της κατάθλιψης ή για μια ήπια κατάθλιψη.
Οι δεύτεροι πρέπει να έχουν δίκιο διότι οι σύγχρονες έρευνες νευροφυσιολογίας με θέμα τη δυσθυμία έδειξαν εγκεφαλικές διαταραχές ανάλογες αυτές της κατάθλιψης.
Η δυσθυμία μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια και με την καθημερινή φθορά κάποια στιγμή να εκδηλωθεί με μια μορφή κατάθλιψης ή άλλου οργανικού νοσήματος π.χ. έμφραγμα του μυοκαρδίου.

ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΑ ΓΚΡΙΖΑ;
Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΚΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.
Ακόμα και οι μεγάλοι ζωγράφοι ότι είναι στενάχωρο το βάζουν σε μαύρο φόντο.
Έτσι και ο Γκόγια περιγράφει τον Άδη με διάφορες αποχρώσεις σκούρου μαύρου χρώματος.
Τελικά το όλα είναι μαύρα περιέχει μια επιστημονική αλήθεια την οποία είχαν υπόψη τους από καιρό. Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την νευροφυσιολογία του οφθαλμού αλλά μόνο τώρα τελευταία αυτό κατέστη δυνατόν να αποδειχθεί κιόλας, εξαιτίας της ανακάλυψης νέων τεχνικών ερεθισμού του οφθαλμού και υψηλής καταγραφής μηχανήματα, των οπτικών προκλητών δυναμικών, φάνηκε ότι οι καταθλιπτικοί σε αντίθεση με τους φυσιολογικούς ανθρώπους, έχουν μια χρονική αδυναμία διαχωρισμού του άσπρου με το μαύρο.
Αυτό το πράγμα δημιουργεί την βιωματική αντίληψη του γκρίζου.
Μάλιστα μόλις επανέλθει μετά από θεραπεία η αποκατάσταση της κατάθλιψης επανέρχεται η δυνατότητα διαχωρισμού των χρωμάτων.
Συνεπώς στην κατάθλιψη πρόκειται για ένα εγκεφαλικό αντανακλαστικό απόλυτου νευροφυσιολογικής αιτιολογίας.

ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ

Ο ΘΥΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΨΥΧΙΚΟ ΔΙΠΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ.
Άσχετα αν εμφανίζεται πρώτα ο θυμός ή ο έρωτας από την στιγμή που συνυπάρχουν αποτελούν έναν θυμωμένο έρωτα ή ερωτικό θυμό. Μάλιστα κατά την περίοδο της «έκρηξης τους» μπορεί κανείς να παρατηρήσει καταγραφές σε κροταφικό και βρεγματικό ρυθμό στο εγκεφαλογράφημα.
Δηλαδή είναι χαρακτηριστικά τα κέντρα των νευροαξονικών κυκλωμάτων των οποίων η διέγερση φέρνει αυτή την έκφραση.
Η συνύπαρξη θυμού και έρωτα αποτελεί το απόλυτο ένστικτο χωρίς ιδιαίτερη φλοιϊκή επέμβαση. Γίνεται η καταγραφή σαν γνωστικό βίωμα αλλά η καταγραφή από τον έλεγχο της πράξης απέχει πολύ. Βέβαια δεν είναι απόλυτο να κριθεί αν ο ερωτικός θυμός είναι πράξη ηθικά καταδικαστέα ή όχι.
Για να υφίσταται τόσο τακτικά και έντονα σίγουρα, για τα αρχέγονα κύτταρα του εγκεφάλου τους. Είναι ίσως επειδή εξυπηρετεί σοβαρούς εξελιγκτικούς στόχους του ανθρώπινου είδους.

ΟΙ ΟΠΙΣΘΙΕΣ ΔΕΣΜΕΣ

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΝΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ.
Ένα κομμάτι της «δουλειάς» αυτής επιτελείται από τις οπίσθιες δέσμες. Οι οπίσθιες δέσμες, αφού πάρουν από διαφόρους υποδοχείς την αίσθηση, πηγαίνουν στις πίσω ρίζες του νωτιαίου μυελού όπου σχηματίζουν «δέσμες» και κατόπιν ανέρχονται μέχρι τον κατώτερο εγκέφαλο (προμήκη) και εκεί αφού διασταυρωθούν φτάνουν στον θάλαμο όπου συντονίζονται με την αίσθηση που μεταδίδεται στην άλλη πλευρά του εγκεφάλου και καταλήγουν στο ετερόπλευρο κέντρο αίσθησης (βρεγματικό φλοιό) του εγκεφάλου. Έτσι επιτελείται ένα κομμάτι της διαδικασίας της αίσθησης.

ΙΔΙΟΠΑΘΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΜΥΣΦΑΙΡΙΝΟΥΡΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ Η ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑ.
Η υπόθεση είναι ότι πρόκειται μάλλον για γονιδιακή διαταραχή. Τα χαρακτηριστικά της ιδιοπαθούς παροξυσμικής μυοσφαιρινουρίας είναι η παθολογική μεγάλη συγκέντρωση μυοσφαιρίνης στα ούρα που υποδηλώνει έναν κακό μεταβολισμό στο επίπεδο των μυών.
Αυτό προξενεί καταβολή και έντονο μυϊκό άλγος, λοιμώξεις, κόπωση.
Άσκηση και φάρμακα ιδιαίτερα αντιεπιληπτικά, αυξάνουν το πρόβλημα.
Η νόσος είναι συνηθισμένη και χαρακτηρίζεται από διαφορετικά επίπεδα των συμπτωμάτων, γεγονός που κάνει πιο δύσκολη την διάγνωσή της.
Πάντως ο κλινικός γιατρός σε κάθε αναφορά καταβολής και έντονου μυικού άλγους να εξετάζει την πιθανότητα ύπαρξης της.

Ο ΠΛΗΚΤΡΙΑΙΟΣ ΦΛΟΙΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ.
Ο πληκτριαίος φλοιός προσβάλλεται σπάνια συνήθως από γλοίωμα η μετασταστικό όγκο.
Στην περίπτωση προσβολής πόλου του πληκτριαίου φλοιού έχουμε μια ομόνυμη ημιανοψία αλλά παράλληλα και προσβολή της κεντρικής οράσεως.
Το τελευταίο συμβαίνει διότι ακριβώς πλήττονται κα τα δύο μέρη του πληκτριαίου φλοιού.
Μερικές φορές στις αγγειακές κυρίως παθήσεις που εμφανίζεται αυτός ο τύπος ημιανοψίας δεν έχουμε προσβολή της κεντρικής όρασης λόγω της διπλής αγγειώσεως της περιοχής από την οπίσθια και μέση εγκεφαλική αρτηρία.

ΤΟ 1951 ΣΤΗΝ ΒΑΛΤΙΜΟΡΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ HELA.
Πρόκειται για καρκινογόνα κύτταρα από τον τράχηλο της μήτρας (papiloma) με τρομερή δυναμική ανάπτυξης και αντοχής απέναντι σε εξωτερικές επιδράσεις.
Λόγω της μεγάλης τους αντοχής χρησιμοποιήθηκαν σαν καλλιεργικό υπόστρωμα άλλων κυττάρων, τόσο για πειράματα όσο και για εμβόλια και θεραπείες.
Βέβαια την εποχή εκείνη η γενετική ήταν στα σπάργανα και οι μεταλλάξεις όσο και οι αυτόβουλες μετατροπές των κυττάρων παρουσία ξένων οργανισμών δεν ήταν γνωστές.
Έτσι η κυτταρική γραμμή Hela έγινε ένα βασικό εργαλείο σε όλα τα top εργαστήρια της εποχής έτσι ώστε τα ίχνη της να εντοπίζονται ακόμα και σήμερα και να βρίσκουμε τα κύτταρα Hela σε όλες τις νέες καλλιέργειες.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ, ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΠΑΡΑΧΝΟΕΙΔΟΥΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΑΦΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΝΤΟΝΟ ΟΠΙΣΘΟΒΟΛΒΙΚΟ ΑΛΓΟΣ.
Στις καταστάσεις αυτές που συνήθως προέρχονται από ανευρύσματα της οπίσθιας αναστομωτικής ή βασικής αρτηρίας υπάρχει η τάση να διαγιγνώσκονται σαν άτυπες ημικρανίες.
Όταν βέβαια ξεσπάσει η αιμορραγία τότε είναι πολύ αργά για οτιδήποτε. Είναι σε αυτές τις περιπτώσεις μια θανατηφόρα εξέλιξη όπου ο γιατρός έχει ελάχιστα περιθώρια οποιασδήποτε παρέμβασης. Έτσι λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις η ουσιαστική θεραπεία είναι η πρόληψη.
Πάντα σε περιπτώσεις οπισθοβολβικού άλγους επιβάλλεται η αξονική και μαγνητική τομογραφία. Είναι αυτό που λένε οι παλιοί γιατροί : «Μια ενέργεια που δεν πάει ποτέ χαμένη».

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΝΣ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
Τα τμήματα του ΚΝΣ που είναι αρμόδια για την αίσθηση ξεκινάνε από ακραία σημεία σώματος, όπου υπάρχουν οι ανάλογοι νευρουποδοχείς για να φτάσουν έως και στον φλοιό του εγκεφάλου και συγκεκριμένα στον βρεγματικό λοβό που είναι και το «κέντρο» της αίσθησης.
Μια τέτοια οδός είναι η νοτιοθαλαμική.
Η νοτιοθαλαμική οδός είναι το μονοπάτι που εισέρχεται στις οπίσθιες ρίζες του νωτιαίου μυελού με κάποιες συγκεκριμένες ίνες που «ανεβοκατεβάζουν» ερεθίσματα.
Οι ίνες αυτές, αφού χιαστούν στο επίπεδο που εισέρχονται, καταλήγουν στο νοτιοθαλαμικό δεμάτιο και από εκεί οδηγούνται σε μια περιοχή συντονισμού ισοϋψώς στο λεγόμενο θάλαμο του εγκεφάλου. Λίγο πριν μπουν στον θάλαμο δίνουν κάποια νευρικά «παρακλάδια» προς άλλες περιοχές του εγκεφάλου.
Μετά τον θάλαμο δε, φτάνουν στο βρεγματικό λοβό, όπου χορηγούν και παίρνουν ερεθίσματα.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΙΑ

Ο «ΠΑΤΕΡΑΣ» ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟΜΑΣ ΤΖΕΦΕΡΣΟΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ.
Ο Τζέφερσον ήταν αυτός που εξέφρασε την ελπίδα ότι κάποια στιγμή η δημοκρατία θα υπερισχύσει κάθε άλλου πολιτεύματος και θα εξαπλωθεί σε όλη την γη λόγω του ότι οι ομοιότητες, οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες των ανθρώπων έχουν κοινή ρίζα.
Με την πεποίθηση αυτή ήδη την εποχή του 1778 ο μεγάλος αυτός πολιτικός άνδρας απαιτούσε από όλους τους οργανισμούς και τις υπηρεσίες του τότε αμερικανικού κράτους να υπάρχει ανεξιθρησκία οι «υπήκοοι» να λέγονται «πολίτες» και γενικά ο καθένας να σέβεται την πίστη του άλλου. Στο αμερικανικό Κογκρέσο υπάρχει ακόμη η επιγραφή «Τα πιστεύω σου είναι δικά σου και τα δικά μου, δικά μου». Πιθανόν ένας από τους λόγους που μεγαλούργησε η Αμερική τους επόμενους αιώνες έχει να κάνει με το γεγονός ότι ακολούθησε τις πολιτικές υποθήκες του Τζέφερσον.

ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΟ ΟΠΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΙΑΣΜΑ.
Δηλαδή πρόκειται για μια βλάβη του οπτικού νεύρου και από τους δύο οφθαλμούς μετά την διασταύρωση του στο οπτικό χίασμα.
Έτσι λοιπόν η πίεση αυτή προκαλεί μεγαλύτερη απώλεια της όρασης από τον αντίθετο οφθαλμό και λιγότερη από το σύστοιχο οφθαλμό.
Για αυτό τον λόγο μιλάμε για μια ασύμμετρη ομώνυμη ημιανοψία.
Στις περιπτώσεις αυτές διακρίνουμε την προοδευτική εγκατάσταση του προβλήματος όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις εξελιγκτικών όγκων και στην αιφνίδια εγκατάσταση, όπως γίνεται σε αγγειακές διαταραχές και λοιμώξεις.

ΤΑ ΑΓΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ.
Έτσι ένα χαρακτηριστικό ανεπαίσθητο άλγος συνδυασμένο με έντονο αίσθημα κόπωσης ενός άκρου και ιδιαίτερα των κάτω άκρων μετά από έντονη εργασία ή αθλητική δραστηριότητα φέρνει μια αδυναμία βάδισης.
Η αδυναμία αυτή επανέρχεται μετά από ένα συγκεκριμένο μικρό η μεγάλο χρονικό διάλλειμα με πλήρη ανάπαυση.
Αυτή η κλινική εικόνα είναι η λεγόμενη εικόνα της διαλείπουσας χωλότητας και είναι χαρακτηριστική σε στενώσεις των αγγείων ή σε αδυναμία σωστής κυκλοφορίας του αίματος.
Η διαλείπουσα χωλότης είναι ένα σύμπτωμα αμιγώς αγγειακό αλλά πάρα πολλές φορές «μπερδεύει» ασθενείς και γιατρούς δίνοντας την εικόνα νευρολογικού συνδρόμου.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΣΤΡΕΣ ΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΜΙΑ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Άνθρωποι διαφορετικών τόπων προέλευσης και καταγωγής πλέον αρχίζουν και τρώνε τα ίδια, κινούνται παρόμοια, μεταβολίζουν όμως με άλλο γενετικό κώδικα.
Διάφορες φυλετικές διαφορές έχουν μπει κάτω από τον ίδιο φυλετικό παρανομαστή. Η όλη αυτή αναταραχή σε παγκόσμιο επίπεδο έχει φέρει μια αύξηση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων και παρότι η προσοχή των ανθρώπων για την πρόληψη έχει μεγαλώσει, για τον λόγο που αναφέραμε παραπάνω τα εγκεφαλικά αγγειακά επεισόδια αυξάνονται.

Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΑΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Με αφήνει όμως πολύ περίεργο η αντίδραση που έχουμε στις λεγόμενες χρηματοπιστωτικές εταιρείες αξιολόγησης οι οποίες λίγο – πολύ έχουν φέρει την Ελλάδα τον τελευταίο καιρό στο χείλος του γκρεμού.
Η λέγονται αυτές Μόντις ή Στάνταρ - Πουρς ή οπωσδήποτε αλλιώς, ένα είναι σίγουρο ότι αποτελούνται από ομάδες ανθρώπων (Golden boys) οι οποίες είναι νεαρά κατά κύριο λόγο παιδιά, αμειβόμενα από 200.000 δολάρια έως 2.000.000 δολάρια το χρόνο προκειμένου να εκφράσουν την γνώμη τους για την κατάσταση μιας δανειοληπτικής αγοράς όπως π.χ. είναι η Ελλάδα.
Το πιο περίεργο είναι για αυτούς ότι πληρώνονται από τους δανειολήπτες προκειμένου να εκφράσουν την γνώμη τους και πολλές φορές τους γίνονται βέβαια και κάποιες «αβάντες» προκειμένου να που καλά λόγια.
Μέχρι τώρα, για να μην κουράζονται και οι αναγνώστες, έχουν επανειλημμένως αποδείξει όλα αυτά τα Golden boys μόνο ένα πράγμα : Την ανεπάρκειά τους. Απλώς όλοι οι άλλοι οι υπόλοιποι ανεπαρκείς που διοικούν τράπεζες, οργανισμούς, κράτη κ.λ.π. δέχονται την βολική αυτή μεσιτεία για την κατάσταση αξιοπιστίας προκειμένου να είναι ένα απαραίτητο χαρτί, κάτι σαν «ενημερότητα του Ι.Κ.Α», προκειμένου να πάρουν το επόμενο δάνειο. Ποτέ αυτά τα Golden boys δεν έπεσαν μέσα ή δεν είχανε μια σωστή εκτίμηση. Γενικώς ο ρόλος τους ήτανε αμιγώς στο να παίρνουν και να μεταδίδουν ειδήσεις και ως επί το πλείστον ψευδείς εκτιμήσεις, προκειμένου να εκβιάζουν οικονομικές καταστάσεις που εξαργυρώνονται μετά στα χρηματιστήρια.

ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ RIBOT

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ RIBOT ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ.
Όπως δείξανε τελευταία πειράματα και έρευνες, υπάρχει μια μεγάλη ευαισθησία σε ότι αφορά τις νέες πληροφορίες της μνήμης σε ένα εγκεφαλικό νόσημα ή τραύμα.
Αντίθετα, οι παλιές παραμένουνε σταθερά «γραμμένες» στην μνήμη και αντέχουνε σε πάρα πολλές αρρώστιες και βλάβες.
Η διαδικασία αυτή οφείλεται στην συμπίεση της μνήμης και η όλη παρατήρηση χαρακτηρίζεται στην νευρολογία σαν νόμος του Ribot.
Ο νόμος αυτός στην ουσία μας λέει ότι οι αναμνήσεις και οι μνήμες συνεχώς συμπιέζονται και καταγράφονται στο αρχείο του εγκεφάλου.
Υπάρχει μια διαδικασία συμπίεσης μεταξύ ημερών, εβδομάδων, μηνών και χρόνων ακόμη.
Γενικά ο νόμος του Ribot μας διδάσκει ότι υπάρχει μια φάση μεταξύ της κωδικοποίησης της μνήμης των πληροφοριών της μνήμης και της τελικής τους καταγραφής.

ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΚΛΑΔΙΑ ΣΥΝΑΨΕΩΝ

Η ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΝΕΥΡΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΨΕΩΝ ΤΟΥΣ.
Κάθε φορά που η εργασιακή μας μνήμη μια μέρα προσθέτει στο αρχείο της μια νέα γνώση, ενεργοποιούνται για αυτήν εγκεφαλικά κύτταρα και συνάψεις που γενετικά υφίστανται στον εγκέφαλο για την δουλειά αυτή.
Αυτά τα κύτταρα είναι απεριόριστα γιατί με βάση την εξέλιξη δεν υφίσταται λειτουργικά η πλήρης γνώση του αληθινού αριθμού που θα χρειαστούν.
Έτσι λοιπόν αφού συμπληρωθούν σε έναν αριθμό με ουσιαστικές μνήμες υπάρχει ένας εξίσου μεγάλος αριθμός από αυτά τα κύτταρα και τις συνάψεις που καταγράφουν μνήμες βαρύνουσας σημασίας.
Μπορούμε να τα φανταστούμε σαν αποθηκευτικούς χώρους στο σπίτι μας με άχρηστα πράγματα που κατά καιρούς αδειάζουμε και πετάμε. Έτσι λοιπόν και ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την διαδικασία του νευρολογικού κλαδέματος, σε αυτήν την περίπτωση.
Δηλαδή κόβει τα άχρηστα κλαδιά των νευρολογικών συνάψεων προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει εκ νέου για κάτι ουσιαστικό ή να τα ξεχάσει τελείως.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΣΤΙΣ ΨΥΧΟΓΕΝΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ.
Ένας προικισμένος, αλλά έντονα αμφισβητήσιμος γιατρός ο Ντέλ Γκάντο ο οποίος χρόνια δούλευε στο Πανεπιστήμιο Γέηλ της Αμερικής, είναι αυτός που πρωτοστάτησε στην γέννηση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και την επίδραση τους στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Με διάφορες συσκευές, ηλεκτρόδια, και ιατρικούς εξοπλισμούς προσπαθούσε ενδοκρανιακά, κρανιοεμφυτικά και από απόσταση να επηρεάσει εγκεφαλικές λειτουργίες.
Το αγαπημένο σημείο επηρεασμού του ήταν το μεταίχμιο του εγκεφάλου μέσω του οποίου μπορούσε να φέρει το επιθετικό ζώο σε κατάσταση ηρεμίας. Μετά από πολλά πειράματα κατάφερε να το κάνει από απόσταση σε μαινόμενους ταύρους στους εγκεφάλους των οποίων είχε εμφυτεύσει ένα ηλεκτρόδιο με την βοήθεια μίας συσκευής μικροκυμάτων από απόσταση.
Στις αρχές του 70 παρουσιάστηκε αυτό το πείραμα στην Ισπανία, προκάλεσε θόρυβο και έντονη δημοσιότητα.
Ως γνωστόν κάτι τέτοιο στην ιατρική κοινότητα φέρνει αντιδράσεις γιατί υπάρχουν κάποιοι που «ξέρουν» καλύτερα. Ο Ντέλ Κάντο που ήταν μια οριακή προσωπικότητα, αποκλείστηκε από την επιστημονική δημοσιογραφία και ξεχάστηκε.
Η ζωή όμως συνεχίζεται. Όπως και τα πειράματα του και ύστερα από 40 χρόνια τελειοποιήθηκαν οι ηλεκτρομαγνητικές συσκευές που διεγείρουν τον εγκέφαλο με ή χωρίς εμφυτεύματα από απόσταση.
Θεωρούνται δε σαν οι καλύτερες για την θεραπεία της κατάθλιψης, πού δείχνει αντοχή στα ψυχοφάρμακα.

Ο ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΣ ΤΟΥ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΝΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ.
Είναι χαρακτηριστικό δε στην περίπτωση αυτή όπου το επάνω μέρος του προσώπου φαίνεται σαν να κλαίει ενώ το κάτω είναι σαν να γελάει. Είναι ένα παράγωγο της αμφιθυμίας που έχει περιγράψει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ο διάσημος νευρολόγος Μπλόιλα, είναι ένα από τα τέσσερα Α, μαζί με την άνοια, αναστάτωση και αυτισμό, που παρουσιάζονται στις σχιζοφρενικές καταστάσεις. Η αμφιθυμία είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό σύμπτωμα του σχιζοφρενούς που ταυτόχρονα μπορεί να αγαπάει και να μισεί το ίδιο πρόσωπο, την ίδια κατάσταση και να μην μπορεί να διαχωρίσει τα συναισθήματα του ανάλογα από τόπο, ώρα, χώρα, χρόνο και πρόσωπο.
Αλλά ο κλαυσίγελως αποτελεί την κορωνίδα των συμπτωμάτων και πραγματικά όποιος το έχει δει μια φορά δεν το ξεχνάει ποτέ.

ΔΥΣΠΝΟΙΑ ΚΑΙ ΒΕΓΚΕΝΕΡ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΥΣΠΝΟΙΑΣ ΜΕ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΒΕΓΚΕΝΕΡ.
Η νόσος του Βέγκενερ είναι μια αγγειίτιδα των μικρών και μεσαίων αγγείων που προσβάλλει βρόγχους και πνεύμονες δημιουργώντας κενώσεις και αιμοπτύσεις για αρκετό διάστημα μέχρι να αρχίσει να προσβάλλει άλλα συστήματα.
Η διάγνωσή της δεν είναι δύσκολη διότι η αγγειίτιδα αυτού του τύπου προκαλεί ανάλογες βλάβες και στα αισθητήρια όργανα καθώς επίσης σε αρθρώσεις, δέρμα, και περιφερικά νεύρα. Λόγω των εκδηλώσεων αυτών η διάγνωση είναι εύκολη και η πιστοποίηση της, μέσω ειδικών αντισωμάτων, χωρίς μεγάλη δυσχέρεια και έτσι μπορούμε να έχουμε την έγκαιρη θεραπεία της.

ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗ ΚΑΙ Μ1 ΚΑΙ Μ2

ΕΝΑΣ ΒΙΟΛΟΓΟΣ Ο ΜAIK WEST ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΠΟΡΕΣΕ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ 2 ΓΟΝΙΔΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΕ Μ1 ΚΑΙ Μ2.
Πρόκειται για γονίδια ασανσέρ που όταν απενεργοποιείται το ένα Μ1 διπλασιάζονται οι μιτώσεις του κυττάρου ώστε να αναπτύσσεται γρήγορα. Αντίθετα, απενεργοποιώντας το Μ2, σταματούσαν οι διαιρέσεις των κυττάρων και αυξάνονταν ο χρόνος ζωής επ΄ αόριστον.
Σύμφωνα με τον βιολόγο είναι η πρώτη φορά που υφίσταται η πραγματικότητα, με παρεμβολή της ανθρώπινης θέλησης, να μακραίνει ή να μικραίνει το περιθώριο ζωής.
Δηλαδή να επικουρείται ή να επιβραδύνεται το γήρας.

ΔΑΚΡΥΑ, ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΑΛΙΟ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΔΑΚΡΥΩΝ, ΓΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΙΕΛΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΑ.
Όταν εμφανίζονται και οι τρεις αυτές λειτουργίες διαταραγμένες τότε έχουμε μια βλάβη στο στέλεχος του εγκεφάλου και πρέπει με το δυνατό γρηγορότερο τρόπο να ερευνήσουμε τι συμβαίνει διότι μπορεί να έχει πάρα πολλές αιτίες.
Βρίσκεται η περιοχή αυτή ακριβώς στο σημείο όπου ο νωτιαίος μυελός να υπεισέρχεται στον εγκέφαλο και είναι η έδρα πολλών δευτερευόντων κέντρων.
Είναι κάτι που δεν το προσέχουμε ιδιαίτερα όταν έχουμε τις τρεις ή μια από αυτές τις τρεις διαταραχές λειτουργίας και όμως είναι κάτι πολύ σπουδαίο για την καθημερινότητα και κυρίως επειδή οι διαταραχές αυτές αρχίζουνε «ύπουλα» και σιγά έτσι που να ολοκληρωθούν αργότερα και να μας φέρουν προ τετελεσμένων γεγονότων.

Η ΠΑΡΚΙΝΣΙΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ.
Αλλά όχι κατά ανάγκη μόνο αυτούς. Μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς την τυπική εμφάνιση της κλινικής παρκινσονικής συμπτωματολογίας σαν μια απλή διαταραχή της συμπεριφοράς.
Πολλοί μάλιστα έχουν την τάση να την χαρακτηρίζουν και σαν «στωική» συμπεριφορά με χαρακτηριστική λεπτολογία των πραγμάτων, εσωστρεφή τάση, παράλογη ακριβολογία και μια άπειρο στενή και ηθικά άκαμπτη επικοινωνία προς τα έξω. Βέβαια σε μεγάλα ποσοστά άνθρωποι που δείχνουν μια τέτοιου είδους παρκινσονική συμπεριφορά έχουν κατά βάθος ένα υπόστρωμα ελλείμματος ντοπαμίνης και κατά συνέπεια μια μείωση της λειτουργίας στο κέντρο επιβράβευσης.
Η παρατήρηση των συμπτωμάτων αυτών παραμένει αξιόλογη διότι μια έγκαιρη επίσκεψη σε έναν ειδικό μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα και να φέρει θεραπευτικές λύσεις.

ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΠΟΛΥΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΕΣ

ΟΙ ΠΟΛΥΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΩΝ ΝΕΥΡΩΝ.
Οι περιφερικές πολυνευροπάθειες εμφανίζονται όταν υπάρχει πρόβλημα στις κινητικές ίνες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τα κλασσικά συμπτώματα είναι κράμπες, σπασμοί, αδυναμία βάδισης και επιβάρυνση των κάτω άκρων. Η συμπτωματολογία είναι χαρακτηριστική και ο πάσχων δεν έχει πρόβλημα να καταλάβει την περιοχή που εξελίσσονται αυτές.
Βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση υπάρχουν και άλλες αιτίες οι οποίες πρέπει να διαγνωστούν. Οι νευρολόγοι έχουν τα μέσα σήμερα και συσκευές ώστε να εντοπίσουν και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της κεντρικής, κινητικής πολυνευροπάθειας.
Το αξίωμα που υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η έγκαιρη διάγνωση και η αιτία π.χ. έλλειψη βιταμινών, δηλητηριάσεις κ.λ.π. προκειμένου να τεθεί μια σωστή και ολοκληρωμένη θεραπεία.
Η περιφερική κινητική πολυνευροπάθεια έχει 2 μεγάλους εχθρούς. Την λάθος διάγνωση και την χρονική εξέλιξη.

ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ (ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ) ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΠΩΣΗΣ.
Κατά τους Αμερικάνους ένα ειδικό κράνος που θα φορούν οι στρατιώτες θα έχει έναν μηχανισμό εκπομπής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων τα οποία θα διώχνουν το αίσθημα κόπωσης και καταβολής.
Οι δοκιμές έχουν κλείσει και από ότι φαίνεται το περίφημο κράνος θα μπει σε λειτουργία. Οι γνώσεις ότι ερεθισμός με ηλεκτρομαγνητικά κύματα διακόπτει την κόπωση είναι γνωστός ήδη από παλιά ιατρικά πειράματα τα τελευταία 5-6 χρόνια.
Η πρώτη παρατήρηση έγινε όταν ασθενείς με κατάθλιψη δέχτηκαν την θεραπεία του μαγνητοερεθισμού και αναφέρανε, πέρα από την υποχώρηση της νόσου, ένα αίσθημα ευεξίας και ξεκούρασης.
Αναμένεται μια μεγάλη κυκλοφορία αυτού του «κράνους» έτσι που πλέον μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ανοίγει μια νέα εποχή στην αναίμακτη, ανώδυνη και εύκολη θεραπεία των ψυχικών παθήσεων και βελτίωση της απόδοσης για τους υγιείς.

ΤΑ ΝΟΣΗΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΤΑ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.
Πρόκειται για το «σύνδρομο κούρασης από την πληροφορία» που ταλανίζει όλους τους ανθρώπους αλλά πιο πολύ αυτούς που ασχολούνται με την πληροφορία.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί αυτό που έλεγε ο συγγραφέας Τζώρτζ Ολγουελ ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι στην πληροφορία εξίσου ευάλωτος σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο του μεσαίωνα. Αυτό οφείλεται ότι έχουμε έναν χείμαρρο πληροφοριών που είναι ασύνδετα μεταξύ τους και δεν έχουν συγκεκριμένο στόχο.
Έτσι λοιπόν ζούμε σε μια σύγχρονη υπερπληθώρα πληροφοριών που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και να διαχειριστούμε με αποτέλεσμα να δημιουργεί μια νεύρωση στον καθένα που δέχεται το κύμα αυτό.

ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΣΑΝ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΟΥΑΝ ΓΙΑΓΚΕ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΦΡΑΝΓΚΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΒΙΛΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΑΔΡΙΤΗ.
Κατά αυτή την προέλαση επιβλήθηκε μια διαδικασία ξεκαθαρίσματος αντιπάλων μέσα στην οποία ο στρατός του Γιάγκε κατέλαβε μια μικρή πόλη την Πανταχόθ η οποία ήταν ορμητήριο αριστερών και εκτέλεσε τους πάντες 2 με 4 χιλιάδες ανθρώπους μπροστά στους δημοσιογράφους προκειμένου να ανακόψει όπως ο ίδιος έλεγε την κάθοδο του κουμμουνισμού.
Ο Γιάνγκε ένας ήρωας στρατηγός για τους φραγκικούς ένας σφαγέας για τους κομμουνιστές τιμήθηκε από τους πρώτους με ένα άγαλμα που τώρα η νέα κυβέρνηση σοσιαλιστών στην Ισπανία επανέρχεται με το ερώτημα να το καθαιρέσει.
Όπως και να έχει το πρόβλημα η μέρα αυτή της 14ης Αυγούστου του 1936 είναι ακόμη ποτισμένη με πολύ αίμα που αν κανείς επισκεφθεί έστω και αυτές τις ημέρες μες στους τόπους εκείνους το νοιώθει να νοτίζει πάνω από το χορτάρι.

Ο ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΛΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Γενετικοί παράγοντες, περιβάλλον, τρόπος ζωής, προσωπικότητα δημιουργούν τις προϋποθέσεις της εξέλιξης της εγκεφαλικής λειτουργίας σε βάθος χρόνου.
Σε σχέση με τον τρόπο ζωής μας σαν έμβια όντα και τις γενετικές μας προϋποθέσεις οι δυνατότητες του εγκεφάλου είναι στην κυριολεξία άπειρες.
Δεν υπάρχει ακόμα μέχρι στιγμής το επιστημονικό παράδειγμα όπου μια εγκεφαλική δραστηριότητα σε θέμα απόδοσης να έχει εξαπλωθεί από έναν άνθρωπο 100%.
Άρα όταν μιλάμε για εγκεφαλική απόδοση σε προχωρημένη ηλικία πρέπει να εννοούμε την βιολογική και όχι την ημερολογιακή.

Η ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΤΡΟΪΚΑ

Η ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ.
Έτσι λοιπόν με αυτήν την λογική δοκιμάζεται και μια λογική απάντηση για την λειτουργία των εκπροσώπων του ΔΝΤ στην χώρα μας.
Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή υπάρχει μια κυβέρνηση με την πιο καλοπροαίρετη κριτική μαθητευομένων «μάγων» που τσακώνονται, συγκρούονται, αντιπαρατίθενται με επιχειρήματα, πανεπιστημιακής λογικής αμερικανικών σχολείων, που τελείωσαν όλοι και επιδίδονται μετά μανίας στην ανέγερση ενός πολιτικού δρόμου επιβολής κάποιου πολιτικού έργου, το σχέδιο του οποίου και οι ίδιοι δεν γνωρίζουν.
Το έργο αυτό όμως το γνωρίζουν πανομοιόμορφης εκπαίδευσης και κοινωνικής κατανομής καλοπληρωμένοι υπάλληλοι του ΔΝΤ που κοντά στα βιβλία του κράτους μετράνε δαπάνες και επιδίδονται στην κοπτοραπτική κάποιου συμφώνου σταθερότητας που θα μάθουμε και εμείς στο τέλος ποιο είναι.

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ.
Αισθήματα όπως ο θυμός, λύπη, χαρά, ηδονή κ.λ.π κουβαλάμε μέσα στα κύτταρα μας από την ώρα που θα γεννηθούμε ως εξελεγκτικό προϊόν όλων των εκατομμυρίων χρόνων που περάσανε οι προπατέρες μας. Έτσι λοιπόν όταν κάποια στιγμή χρειαστεί για κάποιο λόγο να προσέξουμε κάτι, τα αισθήματα μας χτυπάνε συναγερμό ακόμα και χωρίς την συνείδησή μας. Είναι διότι οι εμπειρίες που πρέπει να προκαλέσουνε την προσοχή μας βρίσκονται μέσα στον γενετικό τους κώδικα από την ώρα που θα γεννηθούμε. Έτσι λοιπόν ένα σηκωμένο ξύλο στο δάσος μπορούμε να το δούμε σαν φίδι ή να θυμηθούμε να κλάψουμε για μια κηδεία από την οποία έχουνε περάσει πολλά χρόνια ή να αναζητήσουμε μια αγάπη που χάσαμε από πολύ καιρό. Όλα αυτά έρχονται απρόσμενα και εκτός λογικής προκαλούμενα από έναν ερεθισμό οπτικό, απτικό, ακουστικό, οσφρητικό η οτιδήποτε άλλο ακόμη και μια ανεξάρτητη σκέψη και μας διεγείρουνε προκειμένου να προσέξουμε κάτι που θα μας προστατεύσει από κάτι. Γιατί ο όλος μηχανισμός των συναισθημάτων έχει σαν στόχο να προστατεύει τον άνθρωπο και να τον κάνει να αισθάνεται καλά.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο αυτός ο στόχος της απρόσμενης ευτυχίας που φυλάσσουμε όλοι μέσα μας είναι πολλές φορές υπαίτιος και για τις δυστυχίες μας λόγω του περιβάλλοντος της ζωής.

ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΙΝ 21 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ Ο ΡΟΥΜΑΝΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΙ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΜΙΑΣ ΑΥΛΗΣ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗΣΟΑΡΑ.
Αυτό αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός βέβαια που έχει την σημασία του και την ιστορική του ανάπτυξη ιδιαίτερα για ένα δικτάτορα που επί 20 χρόνια διέπραττε συνεχώς αυτό που λέμε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε ότι αφορά τον Ρουμανικό λαό αλλά και όσον αφορά και την δομή της χώρας του παίρνοντας μια χώρα που πραγματικά ιδιαίτερα πλούσια και σε πολύ καλή κατάσταση, κατάφερε να γίνει η ουρά των Βαλκανίων.
Πέρα όμως από αυτά αυτό που νευρολογικά ενδιαφέρει είναι αυτό που λέει ο εισαγγελέας της δίκης που στήθηκε τότε πριν 20 χρόνια λίγο πριν την εκτέλεση των Ρουμάνων δικτατόρων.
Του έκανε εντύπωση η έλλειψη νοημοσύνης, η αφέλεια και κυρίως το μεγάλο έλλειμμα αντίληψης που είχανε οι δύο δικτάτορες κατηγορούμενοι.
Ο Τσαουσέσκο και η γυναίκα του Έλενα. Του έδωσαν λέει την εντύπωση παιδιού που του παίρνεις το παιχνίδι από τα χέρια εν προκειμένω πυρομανία, και δεν είχανε την παραμικρή δυνατότητα άρθρωσης αμυντικού ή απολογητικού λόγου. Επρόκειτο για δύο ανθρώπους σε σύγχυση όπου κυριολεκτικά δεν καταλάβαιναν τι συμβαίνει και το μόνο που ήθελαν ήταν να εξακολουθούν να τυρανούν την Ρουμανία.
Αξίζει να αναφερθεί αυτό το γεγονός από έναν άνθρωπο που ήταν αυτόπτης μάρτυς και παράλληλα μέτοχος στην όλη ιστορική διαδικασία της εποχής.
Αυτό το έλλειμμα νοημοσύνης που τόσο τακτικά παρατηρείται στην πολιτική βασανίζει νοήμονες λαούς από μικρόνους ηγέτες.

Η ΚΑΜΠΙΝΑ ΤΟΥ AVATAR

Η ΚΑΜΠΙΝΑ ΤΟΥ AVATAR ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ.
Η καμπίνα του avatar περιλαμβάνει ένα χώρο με 700 κάμερες οι οποίες παρακολουθούν με μεγάλη ακρίβεια τις κινήσεις των διαφόρων αντικειμένων μέσω ενός προγράμματος.
Οι κινήσεις αυτές ιδιαίτερα όταν αναφέρονται σε σώματα ανθρώπων αναλύονται μέχρι δέκατα του δευτερολέπτου σε έναν υπολογιστή ο οποίος τα επανασυνδέει με ένα πρόγραμμα και τα προβάλει σε μια οθόνη στον αέρα.
Έτσι λοιπόν αυτός που βρίσκεται μεταξύ ειδώλου και κάμερας έχει πάρα πολλές φορές την αίσθηση ότι το σώμα του βρίσκεται στην εικόνα που προβάλει το avatar.
Από μετρήσεις που έχουνε γίνει έχει βρεθεί ότι μέχρι 10% απόκλιση από τον υπολογισμό του υπολογιστή το δέχεται ο άνθρωπος σαν μια «ψευδαίσθηση» οπτική της σχέσης του σώματός του με την εικόνα του avatar.
Από εκεί και πάνω μαθαίνει και τις ξεχωρίζει. Σε περίπτωση όμως που αυτό το ποσοστό μεγαλώνει και πηγαίνει στα 20% και πάνω τότε έχουμε την εμφάνιση μιας ψύχωσης και βλέπουμε ότι στην ουσία οι ψυχωτικοί άνθρωποι πέφτουνε σε αυτήν την κατάσταση της ψευδαίσθησης γιατί δεν έχουνε την αναλυτική δύναμη των κινήσεων που έχουνε οι φυσιολογικοί.

Ο ΙΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΝΕΙΛΟΥ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΙΟ ΟΠΩΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Πρόκειται για αδενοΐό που έχει σχέση με την Βορέλια και προσβάλλοντας προδιατεθειμένα άτομα είναι δυνατόν να δημιουργήσει μεγάλες επιπλοκές στο ΚΝΣ.
Ιδιαίτερα σε αδύναμα άτομα μεγάλης ηλικίας με «άτονο» ανοσοποιητικό σύστημα ο ιός του δυτικού Νείλου έχει και έντονη πρόσβαση και αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα προκειμένου να εγκαθιδρύσει την λοίμωξή του και να δημιουργήσει επιπλοκές.
Η επιστημονική κοινότητα δεν είναι ανέτοιμη σε ότι αφορά τον ιό. Ήδη από το παρελθόν είναι γνωστές κάποιες μικροεπιδημίες που πρόσβαλλαν διάφορα κράτη με ανάλογες συνέπειες.
Το «κακό» είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμη ουσιαστικά διαγνωστικά αντιδραστήρια, θεραπευτική αγωγή και πολύ περισσότερο εμβόλια.
Σίγουρα στην περίπτωση αυτή θα έχουμε ένα μελλοντικό πρόβλημα που θα περιμένει την λύση του.

ΜΙΑ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΕ ΕΛΑΦΡΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΩΝ ΜΥΩΝ ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ΒΛΕΦΑΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΤΕΡΟΠΛΕΥΡΗ ΥΠΕΡΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΛΑΒΗ.
Σαν ετερόπλευρη υπερπυρηνική βλάβη χαρακτηρίζεται η ανώτερη εγκεφαλική δυσλειτουργία που υφίσταται και προκαλεί το γεγονός αυτό από το αντίθετο ημισφαίριο του εγκεφάλου.
Το σύμπτωμα είναι ελαφρύ αλλά οι αιτίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές.
Συνήθως τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζουμε σε αγγειακά επεισόδια, διαφόρους όγκους σε ΣΚΠ και πολύ τακτικά σε λοιμώξεις.
Όλες αυτές οι αιτίες απαιτούν άμεση διάγνωση και διευκρίνιση περί τίνος πρόκειται διότι ανάλογα με τον χρόνο της διάγνωσης και την θεραπευτική αγωγή είναι και η πρόγνωση των νοσημάτων.
Ένα καλό προγνωστικό στοιχείο στην περίπτωση αυτή είναι η διατήρηση της κινητικότητας του προσώπου.

ΓΙΓΑΝΤΟΪΟΙ

ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΤΩΝ ΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Οι ιοί εισέρχονται στον εγκέφαλο και ανάλογα με τον χαρακτήρα τους και την φύση τους προκαλούνε διάφορες βλάβες σε διαφορετικά σημεία.
Κατά μεγάλο μέρος η νευρολογία έχει εντοπίσει που εστιάζονται τις περισσότερες φορές οι ιοί όπως για παράδειγμα ο έρπητας, το Epstein barr ή οι ρετροϊοί και τι βλάβες προκαλούνε στον εγκέφαλο και πως αυτές εκδηλώνονται κλινικά.
Βέβαια δεν έχει κλείσει τελείως το κεφάλαιο των ιών διότι υπάρχουνε και κάποιες μορφές ιών οι λεγόμενοι γιγαντοιοί όπως είναι ο περίφημος ιός IPMV οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν μέσα στο κυτταρόπλασμα τους και θετικούς και ζωικούς ιούς μαζί με το DNA που έχουνε και πιθανόν και άλλους ιούς.
Αυτές οι σύνθετες μορφές μεγαλοΐών που η διάμετρός τους φτάνει καμία φορά μέχρι τα 300 νανομέτρα, δηλαδή πρόκειται για γιγαντιαίες διαστάσεις σε σύγκριση με άλλους ιούς, δεν είναι ακόμη γνωστό ποια λοιμογόνο ή άλλη δράση έχουνε εναντίον του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Αλλά και μόνο η ύπαρξη τους αφήνει να υποθέσει κανείς ότι υπάρχουνε παρενέργειες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που προκαλούνται από την παρουσία τους.
Η σύγχρονη νευρολογία και ερευνητική ευρίσκεται ακριβώς σε αυτό το σημείο να αντιμετωπίσει την αλληλουχία που έχουνε ο εγκέφαλος με τους μεγαλοϊούς και ποιες τυχόν από αυτές τις νευρολογικές ή ψυχιατρικές παθήσεις που ξέρουμε έχουνε μια σχέση μαζί τους. Αυτό θα αποτελούσε ένα μεγάλο θεραπευτικό βήμα.

Η ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΩΝ

ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΟΜΑΛΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ ΛΟΓΩ ΔΥΣΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.
Το πρόβλημα κυκλοφορίας του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι ή εντός ή εκτός του κοιλιακού συστήματος.
Όταν έχουμε παρεμπόδιση της ροής του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσα στο κοιλιακό σύστημα τότε μιλάμε για την μορφή του αποφρακτικού υδροκέφαλου.
Σε αντίθεση με τον επικοινωνούντα υδροκέφαλο που εμφανίζεται όταν το πρόβλημα είναι εκτός του εγκεφάλου στην περιοχή του υπαραχνοειδούς χώρου.
Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε παθολογικές εξελίξεις με όμοια και διαφορετικά συμπτώματα.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΛΓΚΕΡΗ ΔΙΝΕΙ ΝΕΑ ΩΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
Οι εκεί βιολόγοι ανακαλύψανε ανάμεσα στα 23.000 γονίδια του φυτού της οπιούχου παπαρούνας τα ένζυμα εκείνα τα οποία χρειάζονται για να βγει απευθείας η σύνδεση κωδείνης ή και μορφίνης.
Επρόκειτο για δύο αναλγητικά παράγωγα πιο γνωστά όμως από την κατάχρηση που γίνεται από αυτά παρά από την φαρμακευτική τους χρήση τα οποία έχουνε άμεση εγκεφαλική δράση σε ότι αφορά τον πόνο και την αναλγησία.
Πλέον με την ανακάλυψη αυτή μπαίνει η φαρμακοβιομηχανία στην σύνθεση των ουσιών αυτών σε αμιγώς εργαστηριακό επίπεδο χωρίς να χρειάζεται πλέον το όπιο.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΧΟΡΔΗ ΤΥΜΠΑΝΟΥ;

Η ΧΟΡΔΗ ΤΟΥ ΤΥΜΠΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΝΕΥΡΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΑΡΑΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΠΛΑΓΧΙΚΕΣ ΙΝΕΣ.
Πρόκειται για δύο διαφορετικών ειδών νευρικές ίνες που εξυπηρετούν διαφορετικές λειτουργίες. Οι παρασυμπαθητικές ίνες εξυπηρετούν την έκκριση του σιέλου ενώ οι σπλαγχικές μεταφέρουν την γεύση από τα πρόσθια 2/3 της γλώσσας.
Αυτές συγκεντρώνονται σε ένα γάγγλιο και μέσω της χορδής του τυμπάνου και προσωπικού νεύρου φτάνουν σε έναν άλλο εγκεφαλικό σχηματισμό που λέγεται γέφυρα και από εκεί και πέρα δίνουν τις νευρικές τους ώσεις προς τον εγκέφαλο που γίνεται και η επεξεργασία του βιώματος της έκκρισης σάλιων ή της γέυσης.
Οι βλάβες της χορδής του τυμπάνου συμβαδίζουν πάρα πολύ τακτικά με τις βλάβες του προσωπικού νεύρου και για αυτό έχουμε όταν γίνεται κάτι τέτοιο σιελόρροια, απώλεια γεύσης ή «στέγνωμα» από σάλιο.

Ο ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΑΔΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΕΙΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ.
Μια από τις παθολογικές του καταστάσεις είναι και ο συγγενής υποθυρεοειδισμός.
Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται για μια υποκλινική μορφή υποθυρεοειδισμού που έχει μεν την ρίζα της σε κλινική επιβάρυνση η προδιάθεση ελαφράς μορφής αλλά εμφανίζεται μετά την εφηβική ηλικία και κυρίως με το σύμπτωμα της ελαττωμένης μνήμης και αδυναμία συγκέντρωσης.
Λόγω της ταυτόχρονης ύπαρξης χαμηλών τίτλων υψηλών αντισωμάτων σε πολλές περιπτώσεις αυτού του είδους του υποθυρεοειδισμού έχουμε μια εκρηκτική είσοδο των συμπτωμάτων.
Για αυτόν τον λόγο στις περιπτώσεις αυτές η άμεση θεραπευτική αγωγή αποτελεί μια αναγκαία ιατρική επέμβαση.

ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ – ΒΙΟΡΥΘΜΟΙ

ΟΙ ΒΙΟΡΥΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΚΟΡΤΙΖΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΦΩΝ ΜΕ ΑΥΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.
Ως γνωστό η κορτιζόλη αυξάνεται στο αίμα περίπου στις 6 το πρωί έτσι ώστε να καθιστά την φλεγμονώδη αντίδραση των αλλεργιών ασθενέστερα εκείνη την ώρα.
Αντίθετα πέφτει το απόγευμα και ο οργανισμός είναι πιο ευάλωτος εκείνη την στιγμή.
Έτσι λοιπόν είναι αυτονόητο ότι τα αντιφλεγμονώδη και ιδίως τα όσα έχουν καταπραϋντική δράση πρέπει να χορηγούνται στις περιπτώσεις αυτές το βράδυ. Η υψηλή συγκέντρωση γλυκοστεροειδών έχει ανοσοκατασταλτική δράση και για αυτό προξενεί διάφορες διαταραχές στο σώμα με βάση το ότι η κορτιζόλη είναι αναγκαία για την σύνθεση της γλυκόζης από λίπη και πρωτεΐνες.
Όταν αυτό δεν συμβαίνει κανονικά έχουμε την έγχυση της ισταμίνης η οποία φέρνει οίδημα, αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και αλλεργικές αντιδράσεις με κνησμό και πίεση.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά για να δείξουμε ότι ανάλογα με τον τύπο της αρρώστιας πρέπει να χορηγείται το ανάλογο φάρμακο στην κατάλληλη ώρα.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με το είδος του φαρμάκου π.χ. τα καταπραϋντικά πρέπει να χορηγούνται βράδυ ενώ αυτά που έχουν διεγερτική αντίδραση όπως τα αποχρεμπτικά να λαμβάνονται το πρωί. Βλέπουμε ότι με την μελέτη των βιορυθμών του εγκεφάλου και των φαρμάκων ανοίγεται ένας νέος κλάδος πια της χρονοβιοθεραπείας που έχει ιδιαίτερη σημασία κυρίως για τα νευρολογικά νοσήματα.

Η ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Η ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ.
Εκεί γυρίζει πάντοτε όταν θέλει πληροφορίες αντικειμενικές σε ότι αφορά το περιβάλλον και τον εαυτό του.
Δηλαδή πληροφορίες σαν να προέρχονται από τρίτο πρόσωπο. Η σημασιολογική μνήμη μαζεύει πληροφορίες από όλο τον εγκέφαλο αλλά κατά κύριο λόγο από την πίσω κροταφική και την πρόσθια βρεγματική περιοχή των λοβών.
Εκεί κατά κάποιο τρόπο σχηματίζεται μια ενότητα η οποία επεξεργάζεται και αναλύει τις πληροφορίες που τις προωθεί μετά στο κέντρο της μνήμης και τις συμπιέζει για την σημασιολογική μνήμη. Το ουσιαστικό είναι να αναφέρουμε ότι ιδιαίτερα για τον τύπο αυτό της μνήμης που ενεργεί όπως είπαμε σαν εγκυκλοπαίδεια υπάρχουν σε όλο τον εγκέφαλο σύνδεσμοι με όλα τα διάφορα «κέντρα» των διαφόρων λειτουργιών από όπου αντλούν πληροφορίες και μέσω νευρωνικών τόξων σχηματίζουνε την τελική μορφή που την βάζουνε μετά την «καταχωνιάζουν», μέσα στην σημασιολογική λειτουργία της μνήμης που είναι η πιο ευπρόσπληπτη αλλά και η πιο απαραίτητη για την ζωή της σημασιολογικής.

ΜΙΑ ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΣΤΟ ΚΝΣ ΜΙΚΡΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.
Η εξέλιξη αυτή και σε μια μικρή φλεγμονή μπορεί να είναι τόσο ραγδαία ώστε να μην προλάβει κανένας μια γρήγορη αντίδραση και αντιμετώπιση.
Το επικίνδυνο σε αυτές τις φλεγμονές είναι η δημιουργία θρόμβων οι οποίοι έχουν άμεση σχέση με την λιποδιάλυση στον οργανισμό.
Το λίπος δεσμεύει παράγοντες οι οποίοι στην κατάλληλη στιγμή απελευθερώνουν ουσίες οι οποίες αντιδρούν έναντι των τοξικών και των μικροθρομβωτικών επεισοδίων.
Έτσι λοιπόν όλες οι μοντέρνες θεραπείες σχετικά σε αυτές τις περιπτώσεις έχουν στόχο την μείωση της αντίδρασης του ανοσοποιητικού θρομβολυτικά φάρμακα και ταυτόχρονα αύξηση των λιπιδίων που δεσμεύουν τις ενδοτοξίνες.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ «ΜΟΝΤΕΡΝΑ» ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ REM SLEEP – BEHAVIOR DISORDERS (RBD).
Σε αυτήν την περίπτωση όπως ακριβώς φανερώνει ο τίτλος της διάγνωσης έχουμε μια κατάσταση όπου υπάρχει μια διαταραχή του συγκεκριμένου σταδίου του REM δηλαδή υφίσταται μια σχέση υπνοβασίας ταυτόχρονα όμως βλέποντας και όνειρα.
Αυτό κατά κύριο λόγο συμβαίνει σε παρκισιονικούς ασθενείς οι οποίοι κατά την νύχτα περιοδεύουνε χωρίς να έχουνε επίγνωση που είναι και ονειρευόμενοι και παράλληλα σε ορισμένες άλλες παθολογικές επιληπτικές καταστάσεις.
Φυσικά η ντοπαμίνη ή ο νευροδιαβιβαστής αυτός παίζει έναν ουσιαστικό ρόλο στην όλη διαδικασία αλλά το ουσιαστικότερο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν «εκτός» συνείδησης.

ΗΔΗ ΤΟ 1885 ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΗ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΙΚΟΥ ΦΡΑΓΜΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ PAUL EHRLICH Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ.
Ο Ehrlich εκείνη την εποχή περίγραψε ότι γύρω από όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα και κυρίως τον εγκέφαλο υπάρχει ένα «δίκτυο» από επιθηλιακά κύτταρα τα οποία προστατεύουν τον εγκέφαλο από τις διάφορες «βρωμιές» και τοξίνες.
Έτσι λοιπόν από εδώ εμποδίζει να εισέλθουν στον εγκέφαλο πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να του κάνουν κακό.
Παράλληλα όμως ο φραγμός αυτός αποτελεί και ένα εμπόδιο για την ευκολία της φαρμακευτικής του αγωγής. Έτσι λοιπόν προέκυψε με τα χρόνια και ένας ιδιαίτερος κλάδος της ιατρικής ο οποίος εντατικοποιείται τώρα τελευταία ιδιαίτερα με το θέμα αυτό, ποιες ουσίες μπορούν να περάσουν, φαρμακευτικές εννοείται, από το δίκτυο προστασίας του εγκεφάλου προκειμένου να βοηθήσουν σε νοσηρές καταστάσεις.
Μια μεγάλη προσπάθεια γίνεται ιδιαίτερα για τους άσχημους, επιθετικούς καρκίνους του νευρικού συστήματος τα λεγόμενα γλοιοβλαστώματα.
Από ότι φαίνεται η έρευνα κατέδειξε ότι πέρα της ανατομικής παρουσίας του δικτύου προστασίας υφίσταται και ένα σύστημα με σήματα τα οποία αν χρησιμοποιούμε καταλλήλως μπορεί να ανοιγοκλείσουν τα ενδοθηλιακά κύτταρα που φτιάχνουν το δίκτυο σαν κουρτίνα, Αυτό θα είναι μια πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία.

ΕΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΡΑΓΔΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ.
Κατά την περίπτωση αυτή ο ασθενής εμφανίζει έντονα συμπτώματα υπερδιέγερσης με τάση επιθετικότητας, ψυχοκινητική διαταραχή, αδυναμία συγκράτησης των ενστίκτων και πτώση της αυτοκριτικής ικανότητας,
Παράλληλα ενώ εμφανίζει αυτά υπάρχει μια έντονη διέγερση που μερικές φορές τον κάνει ανεξέλεγκτο και εκεί ακριβώς χρειάζεται η επέμβαση του νευρολόγου προκειμένου να κατευνάσει την κατάσταση.
Ένα ουσιαστικό φάρμακο που υπάρχει τελευταία στην αγορά η ζιπρασιδόνη έχει αποδειχθεί σε ενέσιμη μορφή για αυτές τις καταστάσεις πάρα πολύ καλή και μάλιστα με την επανάληψη της και της αγωγή της κατά το οξύ στάδιο της ασθένειας μπορούμε να αποφύγουμε ουσιαστικά καταστάσεις extreme εις βάρος των ασθενών και εις βάρος τρίτων.
Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση χωρίς καθυστέρηση εφαρμογή της θεραπείας.
Η ζιπρασιδόνη είναι πλέον διαδομένη σε όλη την ελληνική αγορά και είναι εύκολη η πρόσβαση για την ανεύρεση και την χορήγηση της.
Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να υπάρχει κάποιος έμπειρος γιατρός για να τα χειριστεί διότι πρέπει να γίνει σε ενέσιμη μορφή πολλές φορές ανά σωστά χρονικά διαστήματα.

ΜΕ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΦΑΝΗΚΕ Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ.
Μετά τους δύο μεγάλους πολέμους η πολιτισμική θέση της Ευρώπης ήταν συνυφασμένη με την έννοια της αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων και κρατών με στόχο το ανέβασμα της ποιότητας ζωής και της πνευματικής διανόησης.
Ζώντας προσωπικά αυτή την κατάσταση την δεκαετία 70 και 80 στον πυρήνα της τότε κοινής αγοράς μπορεί να επιβεβαιώσει ότι ήταν πράγματι αυτό ορατό σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας.
Με την μεγάλη κρίση και βλέποντας την πλήρη αδιαφορία των κυβερνήσεων και αυτή του κυβερνητικού μορφώματος των Βρυξελλών για την ανεργία δημιουργείται μια μεγάλη κατάθλιψη.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΚΟΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ. ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟ.
Ο σταθεροποιημένος υδροκέφαλος παρόλα αυτά, αποτελεί μια παθολογική κατάσταση όπου απλά η συμπτωματολογία του δεν γίνεται εμφανής πάρα μόνο με ψυχομετρικές εξετάσεις.
Αυτές τις ψυχομετρικές εξετάσεις συνήθως τις βρίσκουμε θετικές στο σταθεροποιημένο εγκέφαλο παιδιών και εφήβων και τις επαναχρησιμοποιούμε προκειμένου να ελέγξουμε την πορεία της νόσου.
Και αν χρειαστεί επεμβαίνουμε θεραπευτικά. Οι ψυχομετρικές εξετάσεις είναι απολύτως απαραίτητες στον σταθεροποιημένο υδροκέφαλο γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να βρεθούμε προ μεγάλων εκπλήξεων.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΜΙΑ «ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ».
Πρόκειται στην ουσία για μια εγκεφαλική αισθητική ή συναισθηματική εμπειρία που συνδέεται με μια ιστική βλάβη ή με την έννοια ιστικής βλάβης.
Με την έννοια αυτή και με τον ορισμό όπως δίνεται ο πόνος είναι περισσότερο μια φιλοσοφική θεώρηση ακόμη διότι ιατρικά και δεοντολογικά ο απόλυτος ορισμός του και η συγκεντρωτική του έκφραση με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα δεν είναι δυνατή.
Στατιστικές αναλύσεις δείχνουν ότι σε καθημερινή βάση τουλάχιστον 1 στους 4 ανθρώπους πόνεσε και πονάει σε σημείο που να χρειάζεται ιατρική υποστήριξη.
Είτε από οδοντίατρο, είτε ψυχολόγο. Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι υπάρχει μια δυναμική σχέση ανάμεσα στον πονεμένο ασθενή και στον κάθε φύσεως θεραπευτή η οποία είναι αόριστη.
Αόριστες είναι και οι θρησκευτικές θεωρίες σχετικά με τον πόνο. Ο Βουδισμός (Βούδα = φωτισμένος) θεωρεί ότι ο πόνος είναι ο καθοδηγητής της επίγειας ύπαρξης του ανθρώπου σε σημείο να γίνεται και αυτοσκοπός.
Αντίθετα ο Χριστιανισμός θεωρεί ότι ο πόνος είναι το τίμημα μιας αμαρτίας που έρχεται από οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Η σύγχρονη ιατρική θεωρεί ότι ο πόνος είναι η προειδοποιητική ικανότητα του ανθρώπου να βιώνει ερεθίσματα και είναι εξίσου βασική με την ικανότητα του να ακούει, να πεινάει, να αντιδρά και να κοιμάται.
Το βλέπει και το αντιμετωπίζει σαν βιολογικό ανθρώπινο φαινόμενο και έχει φτάσει σε σημείο να μπορεί να το αντιμετωπίζει ικανοποιητικά.

Η ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΠΛΗ.
Η λειτουργία της μνήμης ουσιαστικά βασίζεται σε ότι αφορά τη φυσιολογία στην λειτουργία της σύναψης μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.
Στο σημείο αυτό πέφτει το δυναμικό των κυττάρων και έτσι βρίσκουν ευκαιρία τα κύτταρα που διεγείρονται από την πληροφορία που παίρνουν από το εξωτερικό περιβάλλον να αυξήσουν τον ερεθισμό και να τον προχωρήσουνε σε μια σύναψη στην άλλη.
Αυτό συνεχίζεται και όταν ο ηλεκτρισμός αυξάνεται δηλαδή όταν οι πληροφορίες αυξάνονται τόσο και οι συνάψεις που συνδέονται σε αυτό το κύκλωμα αυξάνονται και αυτές.
Αυτός ο συνεχής ερεθισμός φέρνει και μια «ανατομική» αλλαγή δηλαδή αυτή των κυττάρων που αυξάνουνε τις συνάψεις με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται και να ανεβαίνει και ο αριθμός των κυττάρων τα οποία συμμετέχουν σε αυτήν την διαδικασία.
Αυτός ο μηχανισμός λέγεται νόμος του ΧΕΠ από τον Ντόναλντ Χεπ που ανακάλυψε μαζί με τον Ερικ Αντρι την διαδικασία αυτή και μάλιστα ο δεύτερος πήρε και το βραβείο Νόμπελ της φυσιολογίας για αυτόν τον λόγο.
Συμπληρώνοντας πρέπει να πούμε ότι αυτοί οι συνεχείς ερεθισμοί της μνήμης διογκώνουνε μέσω των αυξημένων και αυξανόμενων νευρικών κυττάρων την περιοχή αυτή του εγκεφάλου.

Η ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΕΪΝΗ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ VΙΟ – AG ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΜΙΑ «ΕΥΤΥΧΙΑ» ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΑΝΑΝΗΨΗ.
Τα αποτελέσματα έρχονται από το ινστιτούτο νευροεπιστημών της Καλιφόρνια και έχουν εντοπιστεί κυρίως κατά πρώτο λόγο σε ποντίκια αλλά επαληθεύτηκαν και στον άνθρωπο όπου βρέθηκε ότι σε κάποια σημεία του εγκεφάλου που λέγονται ιππόκαμπος και αμυγδαλή σε καταστάσεις στρες μπορεί να διεγείρει την εγκεφαλική δραστηριότητα ώστε να παραχθούν αυτές οι πρωτεΐνες οι οποίες πηγαίνουν στο σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου που είναι στο δρέπανο, δηλαδή κάνουν ένα νευροτονικό τόξο και σε συγκεκριμένους υποδοχείς μπλοκάρουνε τον πόνο και το άγχος και δημιουργούνε αίσθημα ευφορίας, υπνηλίας, ανακούφισης και διώχνουνε την ένταση.
Η ουσία αυτή είναι παρόμοια με την καναβιόλη και για πρώτη φορά με μεγάλη απορία πιστοποιήθηκε ότι υφίσταται αυτή η πρωτεΐνη τόσο σε φυτά όσο και σε ανθρώπους.
Όσο περνάνε τα χρόνια οι έρευνες πλησιάζουν όλο και περισσότερο στο σημείο που βρίσκουν ταυτόσημα πράγματα στον εγκέφαλο με τα φυτά.

ΤΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΗ

ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ ΑΠΟΡΙΑΣ ΤΟ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝΕ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΣΩΣΤΟ» ΚΑΙ ΤΙ ΤΟ «ΛΑΘΟΣ».
Πρόκειται για ένα γενετικό κώδικα προγραμματισμένο σε ότι αφορά τον εγκέφαλο για την τοποθεσία και την λειτουργία των διαφόρων νευρολογικών κέντρων και διανευρωνικών σχηματισμών εντός του εγκεφάλου.
Φαίνεται ότι αυτό αποτελεί μια σταθερή γενετική οντότητα η οποία καθορίζεται από την γέννηση και παραμένει.
Πέρα όμως από αυτό σε ένα δεύτερο στάδιο υπάρχει ένα «υλικό» εγκεφαλικά διαπλωμένο με την μορφή κυττάρων σε όλη την έκταση του εγκεφάλου που σχηματίζει διάφορα νευρωνικά τόξα που σε ορισμένους χρόνους παίρνουν τα «αποτυπώματα» κάποιων εντυπώσεων τα οποία ανάλογα με την σημασία τους τα κρατούν για χρόνια (αντανακλαστικά) ή τα αποβάλουν μετά από μικρή επεξεργασία. Βέβαια είναι κάπως αρχέγονη η έννοια να παρουσιάζεις τον εγκέφαλο και να τον αναλύεις με αυτόν τον τρόπο αλλά τα απλά πράγματα βρίσκονται ακριβώς στην σοφία και έτσι λοιπόν φαίνεται πως η φύση προικίζει με αυτού του είδους τον διαχωρισμό τον εγκέφαλο από την στιγμή της γέννησής του.
Έτσι λοιπόν ξεκινάει με δύο ταχύτητες. Μια με δεδομένη την κατασκευή του και μια δεύτερη με αυτή που θα την εμπλουτίσει.

ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΙΑ ΟΤΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.
Και όμως μερικές φορές έχουμε κάτι παραπάνω.
Αυτό που έχουμε παραπάνω είναι με την μορφή επιγενωμάτων «εξωτερικές πληροφορίες γονιδίων» μέσω των οποίων διάφοροι περιβαλλοντολογικοί παράγοντες όπως φυσικές καταστροφές, διατροφή, υπέρμετρο άγχος, φοβίες, εμβρυική θρέψη, αφήνουν το αποτύπωμά τους πάνω στο γονίδιο που μπορεί να περάσει στις επόμενες γενιές. Έτσι λοιπόν κουβαλώντας αυτή την πληροφορία μπορεί το αποτύπωμα να μεταφερθεί στις επόμενες γενιές με μικρή ή μεγάλη ένταση επηρεάζοντας το μέλλον των επιγόνων χωρίς αυτοί να ξέρουν ή να μπορούν να προφυλαχτούν για τις κακές συνήθειες ή καταστάσεις των προγόνων.
Αυτό αφήνει ένα κενό για ένα επιστημονικό παράθυρο που πρέπει ακόμα να ελεγχθεί για να έχουμε καλύτερη πρόληψη σε άγνωστες ιατρικές παθήσεις για το κάθε άτομο.

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ «ΣΚΛΗΡΕΣ» ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΛΗΨΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 15% ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ.
Η επιληπτική χειρουργική έχει διαφόρους μεθόδους, βελτιώνεται συνεχώς και τον τελευταίο καιρό μάλιστα έχει καταφέρει να προσφέρει μόνο θετικά αποτελέσματα χωρίς παρενέργειες.
Σε ότι αφορά μια ομάδα νευροχειρουργών με κύριο αντικείμενο την κροταφική χειρουργική θεραπεία της επιληψίας τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά εντυπωσιακά.
Συγκεντρώνοντας ασθενείς που χειρουργήθηκαν εδώ και 10 χρόνια και μετρώντας τις πνευματικές τους δραστηριότητες βρήκανε ότι για το διάστημα 2-10 χρόνων μετά το χειρουργείο δεν υπήρχε καμία ουσιαστική διαταραχή του λόγου των ασθενών ή της συμπεριφοράς τους ακόμη και των γνωστικών διαδικασιών.
Παρόλα αυτά περισσότερες έρευνες είναι αναγκαίες προκειμένου να δοθεί μια ουσιαστική απόφαση αν θα πρέπει να χειρουργούνται και πότε αυτοί οι ασθενείς.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΤΟΜΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΑΛΚΟΟΛ Η ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΨΗ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΒΑΘΥ ΥΠΝΟΥ.
Οι νυχτερινοί αυτοί εφιάλτες έχουν την μορφή των επιληπτικών κρίσεων συνοδευμένοι από τινάγματα των άκρων, στριγκλιές και τσιρίδες.
Στις περιπτώσεις αυτές η διάγνωση βοηθάει το ιστορικό του ασθενούς και η 24ωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή.
Μετά από τον συνδυασμό αυτών των αποτελεσμάτων, σωστή θεραπευτική αγωγή και εφαρμογή κανόνων υγιεινής ύπνου μπορεί να διορθωθεί το πρόβλημα. Χρειάζεται πολλές φορές όμως για αρκετό χρονικό διάστημα.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΒΙΟΡΥΘΜΟΙ

ΟΙ ΒΙΟΡΥΘΜΟΙ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΟΥΣ ΓΕΝΙΚΑ ΚΥΚΛΙΚΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ.
Όλοι αυτοί οι ρυθμοί με τους οποίους ζούμε, διαπραγματευόμαστε , αντιλαμβανόμαστε, συναισθανόμαστε και χαιρόμαστε, η θλιβόμαστε έχουνε σαν απαρχή κατά πρώτο λόγο την φυσική κατάσταση του σώματος.
Σε δεύτερο λόγο υπάρχει ο βιολογικός ρυθμός της πνευματικής κατάστασης ή διανοητικός που επιδρά στην σκέψη την δημιουργία ιδεών, εξετάσεις και οτιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με την διανόηση. Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι ο διανοητικός αυτός βιορυθμός είναι διαφορετικός από τον φυσικό. Συναντώνται, τέμνονται αλλά δεν συμβαδίζουν.
Λειτουργούν ανεξάρτητα, συντονισμένοι από κάποιον πυρήνα σε ότι αφορά την δράση του καθενός. Ο συναισθηματικός ρυθμός επιδρά στα συναισθήματα, στην αυτοπεποίθηση του ανθρώπου και γενικά στην αντιμετώπιση των καθημερινών γεγονότων.
Πρέπει να προσθέσουμε και τι είναι η συναίσθηση ή η διαίσθηση του ενστίκτου η οποία είναι ένας ακόμη ρυθμός που δεν έχει ερευνηθεί πλήρως αλλά σίγουρα και αυτός βρίσκεται σε βιολογική πορεία.
Γενικά οι βιορυθμοί επηρεάζονται μεταξύ τους συντονίζονται και το σύνολο τους είναι αυτό που βλέπουμε στην ύπαρξη μας σαν συμπεριφορά και γενικά σαν το ΕΙΝΑΙ μας.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.