ΟΣΜΗ, ΜΠΡΟΚΟΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Πρόκειται για μια περίεργη τριάδα που φαινομενικά δεν έχει καμία συνοχή. Έρευνες του Πανεπιστημίου της Φιλαδέλφειας οδήγησαν στο σχηματισμό αυτού του τριγώνου που έχει μια συγκεκριμένη παθογένεια. Το κλειδί της υπόθεσης είναι η ουσία TAS2R38 η οποία ευαισθητοποιεί τον ανθρώπινο εγκέφαλο στην έγκαιρη ανίχνευση της γεύσης του πικρού ιδιαίτερα όταν πρόκειται και για δηλητηριώδη φυτά. Έτσι, λοιπόν, πιστοποιήθηκε ότι άνθρωποι που έχουν αυξημένη δραστηριότητα του εν λόγω ένζυμου αναπτύσσουν μια ικανότητα στην εύρεση φυτικών «δηλητηριωδών» ουσιών. Το αποτέλεσμα αυτό επικοινωνεί με παλαιότερες γνώσεις από έρευνες σε ασθενείς του Πάρκινσον που είχαν ανοσμία δηλαδή περιορισμένη ικανότητα στον διαχωρισμό γεύσης ιδιαίτερα του πικρού. Η αιτία και εδώ ήτανε η αποδυναμωμένη η ή μειωμένη δραστηριότητα του εν λόγω ένζυμου.
Πιστοποιήθηκε έτσι ότι το έλλειμμα γεύσης και η ανοσμία παρουσιάζεται σε ορισμένους ανθρώπους που πιθανόν να καταλήξει σε Πάρκινσον από την έλλειψη της ουσίας TAS2R38.

Να που έρχεται η επιστήμη να αποδείξει πλέον ότι τα ευτυχισμένα όντα είναι αυτά που διδάσκονται και απομνημονεύουν καλύτερα. Ένας ποντικός όπως δείχνει και η εικόνα όταν είναι σε ευτυχισμένη κατάσταση μπορεί να ξεχωρίσει και να επιλέξει σε ποιο μέρος του χωρισμένου του κλουβιού θα πάει. Διδάσκεται πολύ πιο γρήγορα από έναν δυστυχισμένο ποντικό ποια είναι τα εμπόδια που αντιμετωπίζει (ροή ηλεκτρικού ρεύματος) όταν μεταπηδά από τη μια μεριά του χωρίσματος στο άλλο. Το πείραμα αυτό στο Μαδενβούργο της Γερμανίας μπόρεσαν οι επιστήμονες μετά από δέκα χρόνια προσπαθειών να πιστοποιήσουν χρησιμοποιώντας τα παλιά τρικ του Παβλώφ ότι ένας ποντικός, και κατ’ επέκταση ο άνθρωπος, μαθαίνει καλύτερα όταν είναι ευτυχισμένος. Παράλληλα, με την εικόνα και τη μελέτη της συμπεριφοράς μετρήθηκε και ο νευροδιαβιβαστής ντοπαμίνη στον εγκέφαλο όπου βρέθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η διάθεση για μάθηση τόσο αυξημένα ήταν τα ποσοστά της ντοπαμίνης στους ανάλογους νευρώνες όπου διέγειραν σε κατάσταση ευτυχίας και ευθυμίας των ποντικών. Τα αποτελέσματα αυτά λαμβάνονται σοβαρά υπόψη προκειμένου να επιβεβαιώσουν την παλιά γνώση και να πιστοποιήσουν ότι ο άνθρωπος σε κατάσταση ευτυχίας μάλλον εμπεδώνει καλύτερα από ότι όταν είναι δυστυχισμένος και στεναχωρημένος. Μία απλή εξίσωση που όμως έχει και την επιστημονική επιβεβαίωση.


Η ερυθροποιητίνη είναι ένα σχετικά παλιό φάρμακο που χρησιμοποιείται στους χρόνιους νεφροπαθείς και κατά περιόδους έγινε γνωστό το ότι χρησιμοποιείται κυρίως για το ντοπάρισμα αθλητών. Παρ΄ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια απέκτησε ένα πολύ καλό όνομα σαν φάρμακο λόγω του ότι πλέον άρχισε να παράγεται και συνθετικά και να χρησιμοποιείται σε άλλες πιο συχνές αρρώστιες. Μια πρωτοπόρος της ιατρικής έρευνας η καθηγήτρια Ελεν Ραιχ από το Μαξ Πλαν Ινστιτούτο Του Γκιότιγκεν κατάφερε τα τελευταία χρόνια με μακροχρόνιες έρευνες και επιμονή να βρει τις άγνωστες μέχρι σήμερα θεραπευτικές ιδιότητες της ερυθροποιητίνης. Η μεγάλη της επιτυχία δεν έγκειται στην ανακάλυψη μόνο νέων θεραπευτικών στόχων, αλλά και στο ιδιαίτερο γεγονός ότι κατάφερε να πείσει κάποιους φαρμακοβιομηχάνους από το Λούνμπεργκ της Δανίας να προχωρήσουν στην ειδικής κατασκευής ερυθροποιητίνη για αυτές τις περιπτώσεις. Πρόκειται για το μόριο της carbamirated ερυθροποιητίνης του μορίου με την ονομασία CDO. Θεαματικά είναι τα αποτελέσματα από τη χρήση αυτή και ήδη είναι γνωστά στην Ελλάδα όπου διάφορες ομάδες γιατρών ακολουθώντας τις υποδείξεις ή σε συνεργασία με τη γιατρό ήδη από χρόνια εφαρμόζουν τη μέθοδο. Τα αποτελέσματα όντας ικανοποιητικά ανοίγουν δρόμους στη θεραπεία ασθενών που χρειάζονται τη νευροπροστασία. Συγκεκριμένα σε αυτές τις παθήσεις κατά πρώτο λόγο η Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας (ΣΚΠ) και τα εγκεφαλικά. Το νέο μόριο της epo έχει την ικανότητα να περνάει από ένα ειδικό δίχτυ (διχτυωτό φραγμό αίματος) που προστατεύει νευρικό σύστημα, εγκέφαλο, νωτιαίο μυελό. Η ιδιότητα αυτή του νέου μορίου της ερυθροποιητίνης πραγματικά ανοίγει νέους ορίζοντες στη θεραπεία αυτών των ασθενειών. Το ευχάριστο είναι ότι χρησιμοποιώντας σε μια τροποποιημένη δόση με άλλα κοκτέιλ φαρμάκων το εν λόγω φάρμακο δεν έχουμε και καθόλου παρενέργειες.

Το DDT, ένα παρασιτοκτόνο και εντομοκτόνο της δεκαετίας του 1950, και απαγορευμένο από τη δεκαετία του 1970, μας ταλαιπωρεί ακόμη. Τα κατάλοιπά του και συγκεκριμένα, ο μεταβολίτης του DDE εξακολουθεί να εντοπίζεται σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης και συγκεκριμένα, στο λιπώδη ιστό τους. Το φαινόμενο αυτό τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει πολύ τους διατροφολόγους και τώρα τελευταία, τους νευροεπιστήμονες. Ο λόγος είναι ότι πλέον έχει ανακοινωθεί με σιγουριά πως προκαλεί συγκεκριμένες εγκεφαλικές και ορμονικές διαταραχές, κυρίως στην αναπαραγωγή του μυελού των οστών, στη σεξουαλική δραστηριότητα και στη λειτουργία της μνήμης. Υπήρχε πάντα η ψευδαίσθηση ότι ο λιπώδης ιστός των ψαριών δεν είχε προσβληθεί από αυτή την «επιδημία». Δυστυχώς, μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Σιένα που ανακοινώθηκε στη WWF πιστοποιεί ότι πρόκειται περί ψευδαίσθησης. Η έρευνα κατέδειξε ότι τα 60 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν γύρω από τη Μεσόγειο ζουν επικίνδυνα λόγω της συγκέντρωσης των επικίνδυνων μεταβολιτών πάνω από τα επιτρεπτά όρια (αν και λογικά δεν έπρεπε να είχε κανένα) των ουσιών αυτών στα ψάρια. Απόβλητα, υπολείμματα απεμπλουτισμένου ουρανίου από τους τελευταίους πολέμους, αυξημένες διοξίνες λόγω μόλυνσης από το πετρέλαιο, π.χ. Λίβανο, έχουν αυξήσει τρομερά τα επεισόδια των δηλητηριωδών αυτών ουσιών στον ιστό των ψαριών. Έτσι, παρατηρήθηκε σε περιοχές υψηλού κινδύνου για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω η ανάγκη ακόμη και η απαγόρευση αλιείας ως έσχατο μέσο προστασίας. Η συνεχής ενημέρωση του κοινού και αύξηση των ασθενών κατά πάσα πιθανότητα και λόγω της διεθνούς πολιτικής, τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσουν εκεί. Έτσι, η Μεσόγειος πιθανόν να πάψει να συντηρεί τους κατοίκους της με τον παραδοσιακά δικό της τρόπο.


Η παχυσαρκία είναι μια μορφή επιληψίας. Καινούριες έρευνες που ξεκίνησαν το 1989 στις ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ στη Νότια Καρολίνα, ολοκληρώθηκαν πρόσφατα μαζί με άλλες ευρωπαϊκές για να πιστοποιήσει μια παλιά υπόνοια. Συγκεκριμένα, ότι το αίσθημα της μεγάλης πείνας και κατά συνέπεια, του υπερσιτισμού και της παχυσαρκίας που προκαλείται από την υπερδιέγερση των νευρώνων του προμετωπιαίου λοβού. Πιο απλά, είναι κάποια μορφή επιληπτικής κρίσης. Παλιές έρευνες που έγιναν με τη μέθοδο της Ηλεκτροεγκεφαλογραφικής χαρτογράφησης σε πολυήμερες καταγραφές είχαν πιστοποιήσει αυτή την υπόνοια. Το ίδιο πράγμα επιβεβαιώθηκε και με την ανίχνευση της λεπτίνης.
Η λεπτίνη είναι μια συγκεκριμένη ορμόνη που ρυθμίζει το αίσθημα της πείνας και κατευθύνεται από το ίδιο μέρος του εγκεφάλου. Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις ήρθε και η κλινική παρατήρηση όπου παχύσαρκοι επιληπτικοί ασθενείς λαμβάνοντας αντιεπιληπτική αγωγή έχαναν βάρος. Ύστερα από αυτό, η ομάδα των νευροεπιστημόνων του Ντάραμ παίρνοντας τις σχετικές άδειες, δοκίμασε ένα αντιεπιλητπικό φάρμακο, τη τισονισαμίδη, πλέον για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Οι έρευνες στους παχύσαρκους (δείκτης μάζας σώματος πάνω από 36) έδειξαν θεαματικά αποτελέσματα. Έως και επαναφορά στο φυσιολογικό βάρος πιστοποιήθηκε σε χρόνια παχύσαρκους ασθενείς, χωρίς ουσιαστικές παρενέργειες.
Τα αποτελέσματα είχαν μια σίγουρη πιστοποίηση γιατί η διαφορά με τους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, ήταν στατιστικώς σημαντική, διαφημίζοντας διεθνώς ότι η παχυσαρκία είναι μια από τις πιο διαδεδομένες αρρώστιες που συναντάται ιδιαίτερα συχνά, έτσι ώστε να χρήζει μιας ουσιαστικής αντιμετώπισης.


Είναι από χρόνια γνωστό ότι ορισμένα μικρόβια και ακόμη περισσότερο ιοί όταν κατορθώσουν και φτάσουν στον εγκέφαλο περνώντας από έναν ειδικό φραγμό προστασίας δημιουργούν πολλές εγκεφαλικές αλλοιώσεις. Τον τελευταίο καιρό χάρη των απεικονιστικών μεθόδων, όπως είναι η μαγνητική τομογραφία ποζιτρονίων και η χαρτογράφηση των εγκεφάλων μπορεί αυτό το φαινόμενο να ενεργηθεί καλύτερα. Σε ειδικές έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό πάνω σε ασθενείς με AIDS και εγκεφαλίτιδες, ενώ αυτές ήταν κλινικά σιωπηλές (χωρίς έκδηλα συμπτώματα) παρατηρήθηκαν ουσιαστικές αλλοιώσεις. Νευροεπιστήμονες από τις πανεπιστημιακές κλινικές Νευρολογίας του Λος Άντζελες και του Πίτσφορντ εκτελώντας έρευνες πάνω σε ασθενείς με AIDS και συγκρίνοντας με υγιή άτομα και άλλους ασθενείς που είχαν κάνει θεραπείες μπόρεσαν να πιστοποιήσουν με την τρισδιάστατη μαγνητική τομογραφία ότι η αρρώστια αυτή, άσχετα από τη φαρμακευτική αγωγή, φέρνει μια συρρίκνωση του εγκεφάλου. Παρόμοιες έρευνες που εξελίσσονται εδώ και χρόνια με τη χαρτογράφηση του εγκεφάλου και την 24ωρη καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας συνηγορούν υπέρ αυτού του γεγονότος, και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί η δραστηριότητα της φθοράς αυτής. Πρόκειται για τις περιοχές του μετωπιαίου λοβού και στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου στους δεξιόχειρες, στο κέντρο του λόγου. Πολύ τακτικά οι χαρτογραφήσεις έχουν δείξει ότι σε παιδιά που περνούν «σιωπηλές» ιώσεις, κυρίως από το Epstein – Barr Virus (EBV) ή από τον έρπητα προσβάλλεται και ο ινιακός λοβός. Το γεγονός των ερευνών αυτό δίνει μια ουσιαστική αφορμή για καλύτερο έλεγχο, ιδιαίτερα σε παιδικές ηλικίες, όταν έχουμε και την εμφάνιση έστω και μίνι – συμπτωμάτων, όπως ζαλάδα, αδυναμία, κόπωση, ελαφρά εγκεφαλική διαταραχή παράλληλα με μια λοίμωξη. Τότε ενδείκνυται με περισσότερη προσοχή οι παιδίατροι να καταφεύγουν και στην εξέταση του εγκεφαλογραφήματος και της χαρτογράφησής του προκειμένου να διαπιστώσουν τέτοιου είδους εγκεφαλικές διαταραχές προτού εξελιχθούν στα συμπτώματα αυτά που πιστοποιήθηκαν, δηλαδή τη συρρίκνωση του εγκεφάλου.




Στη σύγχρονη Ευρώπη ο μισός πληθυσμός είναι πάνω από 50 ετών. Έτσι, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια η ιατρική δραστηριότητα έχει πάρει ένα άλλο νόημα. Δε μιλάμε πλέον για το τρίπτυχο διάγνωση – θεραπεία – πρόληψη. Το μεγαλύτερο ειδικό βάρος της ιατρικής προσπάθειας πλέον περικλείεται στο θέμα ποιότητας ζωής. Από τη στιγμή που κάθε τρίτος Ευρωπαίος δε δουλεύει και η έννοιά του είναι πώς θα γεράσει άνετα, δημιουργικά και χωρίς αρρώστιες τη σύνταξή του εμφανίζεται πλέον μια νέα πρόκληση. Είναι η πρόκληση μιας παλιάς ειδικότητας με αλματώδη εξέλιξη, της ιατρικής της γεροντολογίας. Της ειδικότητας αυτής που φροντίζει για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας. Μέχρι τώρα η φροντίδα της τρίτης ηλικίας κατά κύριο λόγο περιοριζόταν πρωτίστως στα συμπληρώματα διατροφής, στον καρδιολογικό έλεγχο και τα υπόλοιπα check-up των διαφόρων οργάνων. Ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα ήταν κατά κάποιο τρόπο πάντα υπό «δυσμένεια». Η αλματώδης άνοδος, όμως, της ψηφιακής τεχνολογίας δίνει πλέον τη δυνατότητα της πρόληψης και της βελτίωσης του νευρικού συστήματος και κατ’ επέκταση της ποιότητας ζωής στην Τρίτη ηλικία μέσω συγκεκριμένων εξετάσεων και φροντίδας.
Πλέον τελείως ανώδυνα, αναίμακτα, σε ελάχιστο χρόνο και με ευχάριστες φιλικές διαδικασίες έχουμε την ικανότητα να παράσχουμε στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας τη φροντίδα που πρέπει για να έχουν μια ευχάριστη ζωή. Πρόκειται για νευροφυσιολογικές εξετάσεις και εφαρμογές όπου ο ηλικιωμένος άνθρωπος μετά τη διάγνωσή του μαθαίνει να αυτό-προστατεύεται ή ακόμη και να αυτό-θεραπεύεται.
Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μια νευροφυσιολογική μέθοδος που αναπτύχθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα για διαγνωστικού σκοπούς για αρρώστιες όπως η άνοια και η επιληψία. Οι ψηφιακές βελτιώσεις που ήρθαν στις αρχές του αιώνα με την πρόοδο της τεχνολογίας οδήγησαν την απλή αυτή εξέταση σε ένα τέτοιο επίπεδο που να μπορεί σήμερα να προσφέρει σχεδόν τα πάντα για την πρόληψη. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφεται αφού τοποθετήσουμε μια κάσκας με ειδικά ηλεκτρόδια στο κεφάλι τα οποία συλλέγουν το βιο-ηλεκτρικό δυναμικό των εγκεφαλικών κυττάρων και το διοχετεύουν σε ένα ειδικό λογισμικό που το κατανέμει ανάλογα με την έντασή τους. Κατόπιν τούτου ο υπολογιστής χαρτογραφεί τα αποτελέσματα και τα παραδίδει ως τρισδιάστατη εικόνα στον εξεταστή. Η ανατομία αυτής της τρισδιάστατης εικόνα περιέχει όλες εκείνες τις πληροφορίες που παρέχουν στο γιατρό τη δυνατότητα να προβλέψει και να λάβει πρόνοια για τυχόν δυσλειτουργίες του εγκεφάλου που θα γεννήσουν αρρώστιες.
Εικ. Η εξέταση του Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η μέθοδος αυτή με σωστή αξιολόγηση μπορεί να προβλέψει εγκεφαλικά, πάρκινσον, εγκεφαλίτιδες, διαταραχές ακοής, όρασης, κίνηση και ψυχιατρικές αρρώστιες. Έτσι, που να μπορεί να ξεκινήσει μια αγωγή πολύ πριν τα κλινικά σημεία προσφέροντας τις χαρές μιας νεανικής ζωής στην προχωρημένη τρίτη ηλικία.
Η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί σήμερα να προσφέρει ουσιαστικά χωρίς καμία παρένθεση την πλήρη διερεύνηση και διόρθωση της κινητικής μηχανής του ανθρώπου. Το μηχάνημα Τetrax (Μια παράφραση του «τέσσερα») παρέχει αυτή τη δυνατότητα.
Εικ. Το πλατό του Tetrax.
Τοποθετώντας ο ενδιαφερόμενος τα πέλματα σε ένα ειδικό πλατό και περιστρέφοντας το κεφάλι του σε διάφορες κατευθύνσεις ένας ειδικά προγραμματισμένος υπολογιστής προσδιορίζει τάση και προσανατολισμό του σώματος ως προς το χώρο σε συνάρτηση με την εγκεφαλική συνείδηση. Οποιαδήποτε κινητική βλάβη υπάρχει ή πάει να δημιουργηθεί καταγράφεται και γίνεται ταυτόχρονα συνειδητή στον εξεταζόμενο και εμφανής στον εξετάζοντα. Παρέσεις, μουδιάσματα, αστάθεια, πάρκινσον, εξωπυραμιδικά σύνδρομα, σπαστικότητα, σπασμωδικότητα, υπερ-ή υπο-κινησία, αταξία, κίνδυνος πτώσης μπρος ή πίσω, πλάγια ή σε συνδυασμό κλπ καταγράφονται και εικονοποιούνται αμέσως. Ο γιατρός έχει τη δυνατότητα ή με άμεση χορήγηση φαρμάκων ή με τη χρήση biofeedback να επαναφέρει τον ασθενή στην αρχική του κατάσταση ή να προλάβει παθογόνες διαδικασίες.
Εικ. Η εξέταση του Tetrax.
Στην εξέταση του biofeedback ο ασθενής μπορεί να «επικοινωνήσει» μόνος με τον εγκέφαλό του, να δει τα λάθη του και να τα διορθώσει ο ίδιος. Το σύστημα αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα πρακτικό στην περίπτωση του πάρκινσον και των εγκεφαλικών, καθώς και των ιλίγγων. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι πλέον αργά αλλά σταθερά και με συγκεκριμένες διαδικασίες να φτάνουμε σε στάδια «αυτοθεραπείας» για άτομα της τρίτης ηλικίας. Για την ηλικία των
70-100 ετών φιλικά μηχανήματα με ψηφιακή τεχνολογία σε λίγο θα είναι σε θέση να αντικαταστήσουν τα πιο πολυδάπανα και περίπλοκα ιατρικά κέντρα πρόληψης και βελτίωσης παθήσεων. Αντί να ταξιδεύει ο ασθενής σε πανάκριβα ιατρικά ινστιτούτα των Άλπεων αναζητώντας θολές «αντιγηραντικές» θεραπείες θα βάζει απλά σε ενέργεια τον προσωπικό του υπολογιστή.

Ο ιός της ιλαράς είναι άκρως επικίνδυνος για τον οργανισμό του ανθρώπου. Ο λόγος της επικινδυνότητας βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι δυνατόν να προκαλέσει μια ανίατη ασθένεια την υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτιδα. Πρόκειται για μια ανίατη αρρώστια με θανατηφόρο κατάληξη που μέχρι στιγμής δεν επιδέχεται καμία θεραπεία. Η ουσιαστική μόνη θεραπεία που έχει είναι η προστασία από τον ιό της ιλαράς. Ο κανόνας που ισχύει είναι ότι όσο πιο νωρίς εμφανιστεί η λοίμωξη με την ιλαρά, τόσο μεγαλύτερο είναι το ρίσκο της υποξείας σκληρυντικής πανεγκεφαλίτιδας. Αυτό συμβαίνει στα μικρά παιδιά με συχνότητα 1/50.000 και στις πιο προχωρημένες ηλικίες 5 προς εκατομμύριο. Η μοναδική ουσιαστική προστασία είναι ο εμβολιασμός και μάλιστα περισσότερο από 2 φορές αλλά και αυτός δεν είναι απολύτως σίγουρος. Σε επιδημιολογικές μελέτες που έχουν γίνει υπάρχει ακόμα το μεγάλο ερωτηματικό αν τα εμβόλια έχουν ουσιαστική προφύλαξη ή όχι. Μέχρι στιγμής μια βέβαια απάντηση δεν υπάρχει.

Στη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας ως γνωστόν η παθογένεια προκύπτει από απομυελινωτικές εστίες στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Πρόκειται για παθολογικές διεργασίες που καταστρέφουν τη μεμβράνη (μυελίνη) των νευρικών κυττάρων. Το κατεξοχήν διαγνωστικό εργαλείο για την πιστοποίηση της αρρώστιας αυτής είναι η μαγνητική τομογραφία.
Όχι μόνο κατοχύρωση της διάγνωσης, αλλά και παρακολούθηση της πορείας της νόσου είναι μέσω της μαγνητικής τομογραφίας απόλυτα δυνατή. Με την επανασταστική ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας και την αρμονική συνεργασία γιατρών και προγραμματιστών προέκυψε τον τελευταίο καιρό η δυνατότητα της τρισδιάστασης εικόνας της μαγνητικής τομογραφίας. Με την ανάπτυξη ειδικών αλγορίθμων είναι πλέον δυνατή η επαναστατική γεωμετρική παρουσία των εγκεφαλικών κυττάρων και συμπλεγμάτων. Με τη χρησιμοποίηση, λοιπόν, της τρισδιάστασης μαγνητικής τομογραφίας που βασίζεται πάνω σε αυτή την προγραμματική εξέλιξη υπάρχει η δυνατότητα της ακριβούς εκτίμησης των απομυελινωτικών εστιών στον εγκέφαλο. Αυτό καθιστά δυνατή όχι μόνο την απεικόνιση τους και την ικανότητα της πρόσληψης σκιαγραφικού αλλά την ακριβή οριοθέτηση των ορίων τους μέσα στον εγκεφαλικό χώρο σε σχέση με τους άλλους ιστούς. Το γεγονός αυτό μας δίνει την δυνατότητα σε χρονική εξάρτηση να παρακολουθούμε και την πορεία και την ανάπτυξη των εστιών. Καθίσταται έτσι δυνατόν η τροποποίηση κάθε ανάλογης θεραπείας στον καλύτερο θετικό βαθμό για τον ασθενή. Τα αποτελέσματα αυτής της συλλογικής δουλειάς έχουν ενθουσιάσει τόσο τους κλινικούς γιατρούς ώστε άρχισε η συστηματική εκμετάλλευση τς μεθόδου και για ποιο σκοτεινές σε διάγνωση νευροψυχιατρικές παθήσεις, όπως είναι η σχιζοφρένεια και οι άνοιες. Από ότι φαίνεται και εκεί οι εξελίξεις θα είναι άκρως θετικές.


























Η ασθένεια των τρελών αγελάδων με τη χαρακτηριστική γρήγορη εξέλιξη των συμπτωμάτων και το σύντομο θάνατο των θυμάτων σχεδόν έχει ξεχαστεί. Αν κι η αρρώστια αυτή σήμερα κυρίως χαρακτηρίζεται σαν μια ποικιλία της νόσου Creutzfeldt-Jakob (vCJD), μέχρι στιγμής μετράει περίπου 160-180 θύματα επισήμως. Βέβαια, αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που καταγράφεται. Το μικρό ύψος του αριθμού οφείλεται στο γεγονός ότι μόνο πολύ περιορισμένα τα νοσοκομεία δίνουν την αληθινή αιτία θανάτου σε αυτές τις περιπτώσεις. Ενας γνωστός ερευνητής ο John Collinge από το Λονδίνο σε νέες έρευνες επισημαίνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Ύστερα από έρευνες σε κατοίκους της Νέας Γουινέας όπου η αρρώστια είναι πάρα πολύ πιο συχνή βρήκε δύο πολύ σπουδαία πράγματα που αξίζει να σημειώσουμε και να σχολιάσουμε. Το βασικότερο είναι ότι μετά τη βρώση μολυσμένου κρέατος μέχρι την εμφάνιση των κλινικών συμπτωμάτων ο χρόνος αντίδρασης του οργανισμού (χρόνος επώασης) ποικίλει σημαντικά. Ο λόγος είναι ότι το μολυσματικό υλικό πρέπει να περάσει διάφορα γενετικά στάδια που μπορεί να είναι από πολύ σύντομα μέχρι και πολύ μακρυά. Μετά την πιστοποίηση αυτή έχει πάψει και κλινικά ο χρόνος για την εμφάνιση της νόσου να έχει ιδιαίτερη σημασία. Μετά το γεγονός αυτό πρέπει να θεωρηθεί άσχετη η εμφάνιση της νόσου ως προς τον αρχικό χρόνο της μόλυνσης. Γεγονός που μέχρι τώρα αποτελούσε διαφοροδιαγνωστικό στοιχείο. Περιστατικά λοιπόν που έχουν συμπτωματολογία παρόμοια με αυτή των τρελών αγελάδων (vCJD) πρέπει από την αρχή να θεωρούνται ως ύποππτα και οι γιατροί να μην ξεγελιούνται από την πιθανότητα του σύντομου ή μακρυού χρονικού διαστήματος εμφάνισής τους. Γεγονός που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί άκρως αδικαιολόγητες καθυστερήσεις για την αντιμετώπιση της ασθένειας.

Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι η πιο γνωστή "μοντέρνα" νευρολογική νόσος. Πάνω από 3 εκατομμύρια Ευρωπαίοι υποφέρουν από την αρρώστια αυτή. Τα τελευταία δε χρόνια εμφανίζεται με μια συχνότητα 150-300 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Η αρρώστια είναι χαρακτηριστική με διαταραχές όρασης, ακοής, βάδισης, συναισθήματος, σκέψης και αόσθησης. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και κλιμάκωση. Υπάρχει μια σκάλα εκτίμησης, η σκάλα Kurtzke που τα διαβαθμεί από το 0 έως το 10. το 0 είναι το φυσιολογικό και το 10 ο θάνατος.
Παρ' όλο που οι νευρολόγοι τα τελευταία 100 χρόνια ασχολούνται έντονα με τα συμπτώματα της πάθησης αυτής δεν έχει βρεθεί ακόμα η αιτία της. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπάρχει σταθερή θεραπεία για την αρρώστια. Πιθανολογείται ότι αντισώματα από τον ίδιο τον οργανισμό επιτίθενται στη μυελίνη των νεύρων και προκαλούν τη νόσο. Για αυτό το λόγο λέγεται και αυτοάνοση απομυελινωτική νόσος.
Ανέκαθεν υπήρχε η υπόνοια ότι είναι κληρονομικής ή γονιδιακής μορφής. Για την υπόθεση αυτή έρχεται μια καινούρια επιβεβαίωση. Συγκεκριμένα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης της Βρετανίας σε έρευνες που έγιναν πάνω σε διδύμους αποδείχθηκε ότι υπάρχει γονιδιακή επιβάρυνση. Τα αποτελέσματα από τους διδύμους σε μονοζυγώτες και διζυγώτες σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό είναι τα πιο αξιόπιστα σε ότι αφορά την κληρονομικότητα. Ετσι αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει την παλιά μη απόλυτα τεκμηριωμένη υπόθεση ότι έχουμε στη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας γονιδιακή επιβάρυνση, πράγμα πολύ σημαντικό για τη μελλοντική θεραπεία και αποκατάσταση.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.